Ἡ συμπεριφορά του αὐτή, οἱ παρηγορητικοὶ λόγοι του, ἡ εὐγένεια, ἡ ταπεινότης καὶ ἡ εἰλικρινὴς χριστιανικὴ ἀγάπη του, ἑνωμέναι μὲ τὰ δάκρυα τῆς μετανοίας (διότι ὁ Ὅσιος Γέρων ἔκλαιε μαζὶ μὲ τὸν ἐξομολογούμενον ζητῶν τὸ θεῖον ἔλεος) ἐθέρμαινον τὰς παγωμένας ἀπὸ τὴν ἁμαρτίαν καρδίας, ἀνεπτέρωναν τὰς ἐλπίδας τῆς σωτηρίας, ἐφώτιζον τὰς ψυχάς, διέλυον τὸ σκότος τὸ ὁποῖον τὰς ἐσκέπαζε, καὶ ἐνεδυνάμωνον τὸν πόθον τῆς σωτηρίας, τὴν προθυμίαν καὶ ἀπόφασιν τῆς μετανοίας καὶ τῆς ὑποταγῆς εἰς τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου.

Ἐκτὸς ὅμως ἀπὸ τὸ χάρισμα τῆς διορατικότητος καὶ τῆς διακρίσεως, ὁ Κύριος ἔδωσεν εἰς τὸν πιστὸν δοῦλόν του καὶ προορατικὸν χάρισμα καὶ τὴν χάριν τῶν ἰάσεων διὰ τῶν προσευχῶν του. Συγνὰ ἔλεγεν· «Ὁ λαός μας ἀπεμακρύνθη ἀπὸ τὸν δρόμον τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς σωτηρίας. Καθημερινῶς προκαλοῦμεν τὴν ὀργὴν τοῦ Κυρίου ἐναντίον μας».

Συχνὰ ἐπίσης ἔβλεπεν ἀποκαλυπτικὰς ὀπτασίας καὶ πολλὰς φορὰς ὡμίλησε διὰ τὴν ἐποχήν, κατὰ τὴν ὁποίαν ὁ Ἀντίχριστος θὰ ἀφαιροῦσεν ἀπὸ τὰς Ἐκκλησίας τοὺς Σταυροὺς καὶ θὰ ἐκρήμνιζε τὰς Μονάς. «Τοιαύτη στενοχωρία καὶ θλῖψις δὲν ἔχει ἐμφανισθῆ εἰς τὸν κόσμον τοῦτον ἀπὸ καταβολῆς αὐτοῦ», ἔλεγε. Καὶ τότε ἡ ὄψις του ἐσκυθρώπαζεν ἀπὸ τὴν πολλὴν λύπην καὶ τὸ πρόσωπόν του ἔπαιρνε τὴν ἔκφρασιν μεγάλου πόνου.

Αἱ προσευχαί του ἦσαν ἀτελείωτοι. Πολλὰς φορὰς ἐκλείετο ἐπὶ ἡμέρας εἰς τὸ κελλίον του καὶ γονατιστὸς παρεκάλει τὸν Θεὸν διὰ τὴν σωτηρίαν κάποιας ἁμαρτωλῆς ψυχῆς. Αἱ προσευχαί του αὐταὶ τὸν ἀνύψωναν εἰς τὸν καθαρῶς πνευματικὸν χῶρον, τὸ σῶμα του ὡμοίαζεν ὡς νὰ ἔχανε τὴν ὑλικήν του ὑπόστασιν καὶ πολλοὶ αὐτόπται μάρτυρες βεβαιώνουν, ὅτι εἰς αὐτὰς τὰς περιπτώσεις τὸν εἶχον ἴδει μετέωρον εἰς ἀρκετὸν ὕψος ὑπὲρ τὸ ἔδαφος.

Εἰς πολλὰς περιπτώσεις αἱ προσευχαί του ἔσωσαν τὸν τόπον ἀπὸ διαφόρους συμφοράς. Διὰ τῶν προσευχῶν του τούτων ὁ Ὅσιος ἀπέτρεψε καταιγίδας, διὰ τοῦ προορατικοῦ χαρίσματός του προέλεγε λιμοὺς καὶ προειδοποίει τοὺς ἀνθρώπους νὰ κάμουν προμηθείας τροφίμων, ἔσωσε τοὺς συμπολίτας του ἀπὸ ἐπιδημίας θανατηφόρων νόσων καὶ ἀπὸ ἄλλας συμφοράς. Ἀκόμη καὶ τὸν Κριμαϊκὸν πόλεμον, ὁ ὁποῖος ἔγινε πολλὰ ἔτη μετὰ τὸν θάνατόν του (τὸ 1854) εἶχε προβλέψει ὁ Ὅσιος.