πνευματοφόρος ἀνεφάνη εἰς τὸν Ὄλυμπον· ὅθεν ἦλθεν ἄλλος τις Μοναχὸς νὰ συνοικήσουν, τὸν ὁποῖον ὁ Ὅσιος περιχαρῶς ὑπεδέχθη· καὶ μεθ’ ἡμέρας τινὰς ἦλθον καὶ ἄλλοι καὶ πάλιν ἕτεροι, ὥστε πολὺ ἐπλήθυνον. Ὅθεν ὁ Ὅσιος προσεκάλεσε κτίστας νὰ οἰκοδομήσουν κελλία καὶ Ἐκκλησίαν πρὸς σωματικὴν καὶ ψυχικὴν ἀνάπαυσιν. Κτίζοντες λοιπὸν οἱ Μοναχοὶ τὰ κελλία, ἐπῆγαν τινὲς Χριστιανοὶ ἀπὸ ἀγνωσίαν καὶ ἁπλότητα καὶ εἶπον εἰς τὸν Ἀγαρηνὸν ἐκεῖνον, ὅστις ὥριζε τότε τὸ ὄρος, ὅτι ἦλθεν ἐκεῖ ἕνας Ἀσκητὴς Ἅγιος καὶ ἔκτιζε Μοναστήριον. Ταῦτα ἀκούσας ὁ ἡγεμών, Σάκος καλούμενος, πολὺ ἐθυμώθη, ὅτι ἔκτισαν χωρὶς τὸ θέλημά του, ἐνῷ αὐτὸς εἶχε τὸν τόπον ἀγοράσει καὶ πηγαίνων εἰς τὸν δικαστὴν τῆς Λαρίσης, ὅστις ἐξουσίαζε τὰ περίχωρα, ἐξέδωσε διαταγὴν νὰ ὑπάγωσιν εἰς τὸν δικαστὴν δεδεμένους ὅλους τοὺς Μοναχοὺς καὶ τὸν Ὅσιον, τὰς δὲ οἰκοδομὰς νὰ κρημνίσωσι.
Ταῦτα μαθὼν εἷς Ἱερεὺς ἀπὸ τὸ Λιτόχωρον ἐμήνυσε τοῦ Ἁγίου νὰ φύγωσι συντομα, ἵνα μὴ τοὺς φυλακίσωσιν· ὁ δὲ Ὅσιος ἐλυπήθη ὅτι ἐξωρίζετο ἀπὸ τοιοῦτον τόπον ψυχοσωτήριον, ὅμως μετὰ δακρύων ἀνεχώρησε μὲ τοὺς ἀδελφούς, ταῦτα λέγων· «Ἐὰν εἶναι θέλημά σου, Χριστέ μου, νὰ γίνῃ ἐδῶ Μοναστήριον, δεῖξε τὴν ἄμαχόν σου δύναμιν καὶ οἰκονόμησε νὰ ἐπιστρέψω ἐδῶ γρήγορα». Ἀναχωρήσαντες δὲ ἐκεῖθεν ἐπῆγαν εἰς τὸ ὄρος τῆς Ζαγορᾶς καὶ βλέπων, ὅτι ἦτο καὶ ἐκεῖνος ὁ τόπος διὰ κατοικίαν Μοναχῶν ἐπιτήδειος, ἠθέλησε νὰ κτίσῃ κελλία καὶ Ἐκκλησίαν εἰς δόξαν Θεοῦ καὶ αἴνεσιν ἀκατάπαυστον· καὶ οὕτως εἰς ὀλίγας ἡμέρας ἐποίησεν. Καὶ τόσον πλῆθος Μοναχῶν ἐσυνάχθησαν ἀπὸ τὴν καλὴν φήμην τοῦ Ὁσίου, ἄλλοι διὰ νὰ τὸν ἴδωσι καὶ ἕτεροι χάριν ἐξομολογήσεως, ὥστε ἔγινεν ὁ τόπος ἐκεῖνος σχεδὸν πόλις πολυάνθρωπος. Ὑπομείνας λοιπὸν ἐκεῖ χρόνον ἕνα καὶ πολλοὺς πρὸς σωτηρίαν ὁδηγήσας, ἔγραψε τύπον ἐκεῖνον τῶν ἀδελφῶν, πῶς νὰ διάγωσιν· ἔπειτα πάλιν ὑπέστρεψαν εἰς τὸν Ὄλυμπον μὲ τρόπον θαυμάσιον καὶ ἀκούσατε τὴν αἰτίαν, νὰ λάβετε πολλὴν ἀγαλλίασιν καὶ νὰ γνωρίσετε πόσην παρρησίαν εἶχε πρὸς τὸν Θεὸν ὁ θεόπνευστος Διονύσιος.
Ἀπὸ τὴν ὥραν ὅπου τὸν ἐδίωξαν ἀπὸ τὸν Ὄλυμπον, δὲν ἔβρεξεν εἰς ἐκείνην τὴν περιοχὴν καὶ εἶχον λύπην πολλὴν οἱ ἐγχώριοι διὰ τὴν πεῖναν καὶ τὸν λιμὸν ὅστις ἐνέσκηψεν. Ἡμέραν δὲ τινὰ ἐφάνησαν σύννεφα πολλὰ εἰς τὰ δύο χωρία τοῦ Ὀλύμπου, Μαλαθραίαν καὶ Λιτόχωρον ταῦτα βλέποντες οἱ ἄνθρωποι τῶν ἄλλων