Γινώσκετε δὲ ταῦτα, ἀδελφοί, διὰ τὸν Μέγαν Εὐθύμιον, ὅτι ἦτο εἰς τὴν ἕξιν ἄπλαστος, τὸν τρόπον πρᾳότατος, τὴν ὄψιν λευκός, στρογγυλὸς εἰς τὸ πρόσωπον, φαιδρός τε καὶ εὐπρεπής, εἰς τὸ χρῶμα λευκός, εἰς τὴν ἡλικίαν σεμνός, τὰ γένεια μακρὰ ἕως τοὺς μηρούς του καὶ κατώτερα, ἦτο δὲ εἰς τὰ μέλη ὑγιὴς καὶ ἀκέραιος, δὲν τοῦ ἔλειπε κανένα μέρος τοῦ σώματος, οὔτε κανένα ὀδόντιον ὁλότελα· ἐγεννήθη, ὡς εἴπομεν, ἐκ θείας ἀποκαλύψεως, ἀφιερώθη εἰς τὸν Θεὸν τὸ τρίτον ἔτος τῆς ἡλικίας του, κατὰ δὲ τὸ ἐνενηκοστὸν ἕκτον ἔτος τῆς ζωῆς του ἀπῆλθε πρὸς τὴν ἐκεῖθεν μακαριότητα. Ἀλλὰ ἂς εἴπωμεν καὶ ὀλίγα θαυμάσια ἀπὸ ὅσα ἐτέλεσε μετὰ τὴν ὁσίαν του κοίμησιν, καὶ μάλιστα ἕνα φρικτὸν καὶ ἐξαίσιον, ὅπερ ἔγινεν εἰς τὸν Ἱεροδιάκονον Φείδωνα, διὰ τὴν ὁποίαν αἰτίαν ἔγινεν ἡ Λαύρα τοῦ Ὁσίου Κοινόβιον. Ἀκούσατε λοιπὸν μετὰ προσοχῆς ἐξ ἀρχῆς τὴν ὑπόθεσιν, νὰ καταλάβετε πόσην παρρησίαν ἔχει πρὸς τὸν Θεὸν ὁ Ὅσιος Εὐθύμιος.
Ἓν ἔτος μετὰ τὴν κοίμησιν τοῦ Ὁσίου ἀπέθανεν ὁ φιλόχριστος βασιλεὺς Λέων [8]), ἐγένετο δὲ διάδοχος αὐτοῦ ὁ ἔγγονός του Λέων υἱὸς τοῦ ἐκ θυγατρὸς γαμβροῦ του Ζήνωνος, ὅστις ἦτο μικρὸν παιδίον καὶ ζήσας μόνον ἕνα χρόνον ἀφῆκε βασιλέα τὸν πατέρα αὐτοῦ Ζήνωνα· τοῦτον ἐδίωξεν ἀπὸ τὸν θρόνον μὲ ἐπιβουλὴν ὁ τύραννος Βασιλίσκος, ὅστις ἐκάθισε βασιλεὺς τυραννικῶς καὶ ἦτο εἰς τὴν αἵρεσιν τοῦ Εὐτυχοῦς καὶ Διοσκόρου, οἵτινες ἐφρόνουν εἰς τὸν Χριστὸν μίαν φύσιν, λέγοντες κατ’ αὐτοῦ καὶ ἄλλα βλάσφημα λόγια, τοὺς ὁποίους ἡ Ἁγία Τετάρτη Οἰκουμενικὴ Σύνοδος ἀνεθεμάτισε. Τὸν καιρὸν ἐκεῖνον λοιπὸν ἐσυνάχθησαν εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ οἱ πρόκριτοι αὐτῆς τῆς αἱρέσεως καὶ ἐψήφισαν ἰδικόν των Πατριάρχην· ὁ δὲ Ζήνων ἐσύναξε λαὸν ἀπὸ τὴν Ἰσαυρίαν, καὶ ἐλθὼν ἐθανάτωσε τὸν Βασιλίσκον καὶ ἐπῆρε τὸν θρόνον του· τότε ἦτο καὶ ὁ Πατριάρχης Ἀναστάσιος ἀποθαμμένος, καὶ ἐκάθισεν εἰς τὸν θρόνον του ὁ Μαρτύριος, ὅστις ἔγραψε μίαν ἐπιστολὴν πρὸς τὸν βασιλέα Ζήνωνα καὶ πρὸς τὸν Πατριάρχην Κωνσταντινουπόλεως Ἀκάκιον, διὰ τοὺς ἄνωθεν αἱρετικούς, νὰ τοὺς παιδεύσουν νὰ παύσουν τὰ σκάνδαλα· ἔδωκε λοιπὸν τὰ γράμματα εἰς τὸν Διάκονόν του Φείδωνα, ὅστις ἐπῆγεν εἰς τὴν Ἰόππην, καὶ εὑρίσκων πλοῖον εἰσῆλθεν, καὶ ἀρμενίζων εἰς τὸ παρθενικὸν πέλαγος, τοὺς εὗρε μεγάλη ταραχὴ εἰς τὸ πέλαγος, τόσον ὥστε τὸ πλοῖον ἐναυάγησεν, οἱ δὲ ἄνθρωποι ἄλλοι μὲν ἐπνίγησαν πάραυτα, ἄλλοι δὲ ἐκρατοῦσαν σανίδας πλέοντες· ὁμοίως καὶ ὁ Διάκονος εὑρίσκων ἕνα ξύλον ἔπλεε μὲ κόπον πολύν, περιμένων εἰς ὀλίγην ὥραν ὡς ἀναπόφευκτον τὸν θάνατον.