Μετὰ τρεῖς ἡμέρας ἐκάλεσε νέαν συνέλευσιν ὁ βασιλεύς, εἰς τὴν ὁποίαν ὅμως θὰ ὡμίλουν μόνον Ἀρχιερεῖς καὶ Ἀρχιμανδρῖται. Τοῦτο δὲ ἔπραξε διὰ νὰ ἐμποδίσῃ τοὺς ἐκκλησιαστικοὺς ἄρχοντας, οἵτινες ἦσαν πολλοί, νὰ κλίνουν πρὸς τὴν γνώμην τοῦ Ἁγίου Μάρκου. Τότε ἡ συζήτησις περιεστράφη πάλιν περὶ τὴν ΕΚ καὶ τὴν ΔΙΑ καὶ οἱ λατινόφρονες ἠγωνίζοντο νὰ δείξουν, ὅτι οὐδεμία διαφορὰ ὑπάρχει εἰς τὴν ἔννοιαν τῶν δύο, ἠμπόδισαν δὲ καὶ τὸν Ἡρακλείας νὰ ἀναγνώσῃ βιβλίον τι, τὸ ὁποῖον ἔφερεν εἰς τὴν Σύνοδον.
Ἡμέραν λοιπὸν μὲ τὴν ἡμέραν ἐγίνετο καταφανεστέρα ἡ στροφὴ πρὸς τον λατινισμὸν καὶ οἱ λατινόφρονες ἤρχισαν νὰ ἐπαινοῦν τὴν δόξαν τῶν Λατίνων, λέγοντες ὅτι ἡ μεταξὺ ἡμῶν καὶ ἐκείνων διαφορὰ εἶναι μηδαμινὴ καὶ ἄν θελήσουν οἱ ἡμέτεροι εὐκόλως θέλομεν ἑνωθῆ. Πάλιν εἰς τοῦτο ἀντετάχθη ὁ διάπυρος τῆς εὐσεβείας ζηλωτὴς καὶ διδάσκαλος, ὅστις μάλιστα ὠνόμασε τὴν δόξαν τῶν Λατίνων αἵρεσιν, ὡς τὴν ἐστοχάζοντο οἱ πρὸ αὐτῶν Διδάσκαλοι. Ἂν δέ, εἶπεν, δὲν τὴν ὠνόμασαν αἵρεσιν, τοῦτο ἔγινε διότι ἀνέμενον τὴν ἐπιστροφήν των. Ἀμέσως οἱ λατινόφρονες ἐξηγέρθησαν καὶ ἰδίᾳ ὁ Μυτιλήνης καὶ ὁ Λακεδαιμονίας, οἵτινες ἤρχισαν νὰ ὑβρίζουν ἀναιδῶς τὸν Ἅγιον ἐνώπιον τοῦ Πατριάρχου, δηλώσαντες ὅτι ὀνομάζει τὸν Πάπαν αἱρετικὸν καὶ ὅτι ἢ πρέπει νὰ ἀποδείξῃ τοῦτο ἢ νὰ τιμωρηθῇ ὡς πρέπει. Ἀληθῶς λοιπόν, γράφει ὁ σοφώτατος Σχολάριος, ὅτι «ἡμῖν τοῖς ὀφείλουσι συμμαχεῖν (μετὰ τοῦ θείου Μάρκου), ἀντὶ τοιούτων, φεῦ! πολεμίοις ἐκέχρητο». Διότι οἱ ἐχθροὶ τοῦ Ἁγίου, ἀπὸ δύο ποὺ ἦσαν ἀρχικῶς, ὕστερον ἔγιναν τρεῖς καὶ τέσσαρες καὶ τέλος σχεδὸν ὅλοι.
Μετὰ δύο ἡμέρας, γενομένης νέας συνελεύσεως παρὰ τῷ Πατριάρχῃ, ἤρχισαν νὰ παρακινοῦν καὶ νὰ παρακαλοῦν τὸν Ἅγιον Μάρκον νὰ κάμῃ κάποιαν συγκατάβασιν. Ἐκεῖνος ὅμως ἀπήντα ὅτι εἰς τὰ ζητήματα τῆς Πίστεως δὲν χωρεῖ συγκατάβασις, ὑπέμνησε δὲ εἰς αὐτοὺς ἐκεῖνο ὅπερ εἶπεν ὁ ἔπαρχος εἰς τὸν Ἅγιον Θεόδωρον τὸν Γραπτόν· «Μίαν μόνην φορὰν συγκοινωνήσατε μὲ ἡμᾶς (τοὺς Εἰκονομάχους) καὶ κατόπιν πορεύεσθε ὅπου θέλετε». Ὁ δὲ Ἅγιος Θεόδωρος ἀπεκρίθη· «Ὦ ἔπαρχε, τοῦτο εἶναι τὸ ἴδιον, ὡς νὰ ἔλεγέ τις εἰς ἄλλον: ἄφησε νὰ κόψω τὴν κεφαλήν σου μίαν μόνον φοράν, καὶ κατόπιν ὕπαγε ὅπου ἀγαπᾷς». Τοῦτο ζητεῖτε καὶ σεῖς ἀπὸ ἐμέ, προσέθεσεν ὁ Ἅγιος Μάρκος, ἀλλὰ τοῦτο εἶναι ἀδύνατον.