ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: Τὰ ἐνταῦθα καταχωριζόμενα περὶ τῶν ἐν τῇ Φλωρεντινῇ ψευδοσυνόδῳ κατὰ Λατίνων τροπαίων τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ, ἐλήφθησαν ἐκ τοῦ ἔργου «Δοκίμιον Ἱστορικόν, περὶ τοῦ Σχίσματος τῆς Δυτικῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολικῆς, τῶν πρὸς ἕνωσιν ἀποπειρῶν ἐπὶ Μιχαὴλ τοῦ Παλαιολόγου καὶ Γρηγορίου Ι’ Πάπα Ρώμης τοῦ Βίου τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Μάρκου Ἀρχιεπισκόπου Ἐφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ, καὶ τῶν ἐν τῇ ἐν Φλωρεντίᾳ Συνόδῳ γενομένων», συγγραφὲν καὶ ἐκδοθὲν ὑπὸ τοῦ ἐν Μοναχοῖς Καλλίστου Βλαστοῦ Ἁγιορείτου, τοῦ Ἐφεσίου, ἐν Ἀθήναις 1896. Τὸ σύγγραμμα τοῦτο λόγῳ τῆς ἰδιαζούσης διὰ τὴν Μητέρα ἡμῶν Ἁγίαν Ὀρθόδοξον Ἀνατολικὴν Ἐκκλησίαν σημασίας συμπεριελάβομεν σχεδὸν ἐξ ὁλοκλήρου εἰς τὸν ἡμέτερον «Μέγαν Συναξαριστὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας».
Εἰς τὴν παροῦσαν ἔκδοσιν «Τὰ ἐν τῇ Φλωρεντινῇ Ψευδοσυνόδῳ κατὰ Λατίνων ὑπερφυᾶ κατορθώματα τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Μάρκου Ἀρχιεπισκόπου Ἐφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ» παρατίθενται εἰς ἁπλουστέραν φράσιν καὶ συντομωτέραν διήγησιν, περικοπείσης τῆς πεπλατυσμένης τοιαύτης πρὸς εὐχερεστέραν καὶ πλέον εὐχάριστον ἀνάγνωσιν. Εἰς τὴν πλέον δὲ ἐπιμεμελημένην ἔκδοσιν τούτων προβαίνομεν, διότι ἡ ὑπὸ τῶν ἐκκλησιαστικῶν ἀνδρῶν καὶ τοῦ ἐν γένει Ὀρθοδόξου πληρώματος γνῶσις τῆς ἐν Φλωρεντίᾳ δράσεως τοῦ Ἁγίου Μάρκου καὶ τῶν ἐν γένει διαδραματισθέντων ἐν αὐτῇ ἀποκτᾷ κατὰ τὴν παροῦσαν ἐποχὴν μεγαλυτέραν σημασίαν καὶ ἐπικαιρότητα, λόγῳ τῆς προσπαθείας ὡρισμένων κύκλων πρὸς ἀποκατάστασιν τῆς ἑνότητος τῶν Ἐκκλησιῶν, Ἀνατολικῆς καὶ Δυτικῆς, ὑπὲρ ἧς καὶ ὁ Ἅγιος Μάρκος ἠγωνίσθη, ἀλλ’ ὑπὸ τὴν προϋπόθεσιν τῆς τηρήσεως τῶν Εὐαγγελικῶν, Ἀποστολικῶν καὶ Πατερικῶν παραγγελμάτων, καθὼς ἐκ τοῦ ὅλου τούτου ἔργου καταφαίνεται καὶ μάλιστα ἐκ τῆς παρατιθεμένης ἐπιστολῆς τοῦ Ἁγίου Μάρκου πρὸς τὸν Πάπαν Εὐγένιον καὶ τὸν βασιλέα ὑπὸ τὸν τίτλον «Λίβελλος ὃν ἕδωκε τῷ βασιλεῖ…»