Τέλος ἐγερθεὶς ὁ ἀνωτέρω ρηθεὶς Ἰουλιανὸς προσεπάθει διὰ σαθρῶν ἀποδείξεων νὰ καλύψῃ τὴν ἀλήθειαν, ἀλλὰ καὶ οὗτος ἡττήθη μὴ δυνάμενος νὰ ἀποκριθῇ εἰς τὰς θεοπνεύστους ἐρωτήσεις τοῦ Μάρκου, προσπαθῶν νὰ ἀπαντᾷ ἄλλα ἀντ’ ἄλλων καὶ νὰ μακρύνῃ τὸν λόγον μὲ ἀσυνέτους φλυαρίας. Διὰ τοῦτο καὶ οἱ παρευρισκόμενοι Ἐρημῖται καὶ Μοναχοὶ παρρησίᾳ ἐκήρυττον ὅτι οἱ Γραικοὶ (οὕτω ὠνόμαζον τοὺς Ἀνατολικοὺς) ἀντέχονται τῆς ἀληθοῦς πίστεως καὶ τηροῦν τὰ ὑγιᾶ δόγματα. Διὰ τοῦτο καὶ οἱ Παπικοὶ ἐφρόντισαν νὰ τοὺς ἐκδιώξουν.
Ἡ προδοσία τῶν Λατινοφρόνων.
Μέχρι τοῦ σημείου τούτου πάντες οἱ Ἀνατολικοὶ ἦσαν μὲ τὸ μέρος τοῦ θείου Μάρκου, ὅστις ἠγωνίζετο μόνος ὑπὲρ τῆς ἀληθείας, μὴ ἔχων ἀνάγκην βοηθείας παρὰ τῶν λοιπῶν. Δυστυχῶς ὅμως μετὰ ταῦτα καὶ αὐτοὶ ἐξεδηλώθησαν ὡς ἐχθροὶ αὐτοῦ ἢ μᾶλλον τῆς ἀληθείας.
Ὁ Νικαίας Βησσαρίων, ὁμιλήσας ἐπ’ ὀλίγον, εἶτα ἐσιώπησεν οὐδὲν ἄλλο σκεπτόμενος εἰμὴ τὴν καρδιναλικὴν πορφύραν, τὴν ὁποίαν ὑπεσχέθη πρὸς αὐτὸν ὁ Πάπας. Ὁ δὲ σατανικὸς Γρηγόριος καὶ ὁ Ἀμηρούτζης, ἐκ φθόνου κατὰ τοῦ Ἁγίου, εἰς μίαν συνέλευσιν, κατὰ τὴν ὁποίαν ὁ Ἅγιος κατετρόπωσε τὸν σοφιστὴν Ἰουλιανὸν καὶ πνευματοφόρος ἐγνωρίζετο καὶ ἐκηρύττετο, καθίσαντες ὄπισθεν τῶν λοιπῶν εἰρωνεύοντο καὶ ἐνέπαιζον τὸν Ἅγιον περιγελῶντες ὡς ἀπόκρυφα τὰ παρ’ αὐτοῦ λεγόμενα. Οὕτως ἐφέροντο οὗτοι κινούμενοι ἀπὸ διαβολικὸν φθόνον πρὸς τὸν Ἅγιον.
Ἀλλὰ καὶ οἱ λοιποί, μὴ ὑποφέροντες τὰς κακοπαθείας καὶ στερήσεις, ἤρχισαν ὀλίγον κατ’ ὀλίγον νὰ κλίνωσι πρὸς τὴν παπικὴν ἀσέβειαν καὶ ἄκοντες, διότι οἱ Λατῖνοι, ἵνα ἀναγκάσωσιν αὐτοὺς νὰ συγκατανεύσωσιν εἰς τὰς κακοδοξίας των, δὲν ἐχορήγουν εἰς αὐτοὺς τὸ συμπεφωνημένον σιτηρέσιον καὶ τὰ λοιπὰ ἔξοδα. Ἀλλ’ ἂς ἐπανέλθωμεν εἰς τὸ προκείμενον εἰς τὰ λεχθέντα ὑπὸ τοῦ Ἁγίου Μάρκου οἱ Λατῖνοι ἀπήντησαν μὲ περιττολογίας καὶ ὑπεκφυγάς, διαστρέφοντες τοὺς λόγους τῶν Πατέρων ἢ ἀναγινώσκοντες νοθευμένα ρητά, κατὰ τινα δὲ συνέλευσιν ψευδόμενοι εἶπον ὅτι ἡ προσθήκη «καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ» ἔγινε διὰ τοὺς Ἀρειανοὺς κατ’ οἰκονομίαν. «Τότε κατ’ οἰκονομίαν καὶ ἂς ἀφαιρεθῇ», ἀπήντησεν ὁ Ἅγιος. Ὅτε δὲ ἀνεγινώσκετο ὁ ὅρος τῆς Ἁγίας Ζ’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, οἱ Λατῖνοι προσκομίσαντες νοθευμένον τι βιβλίον,