Δέκα ἦσαν, ὡς εἴπομεν, οἱ διορισθέντες νὰ μετέχουν τῶν συζητήσεων Ἕλληνες. Ὁ βασιλεὺς ὅμως διέταξε νὰ διαλέγωνται μόνον ὁ Ἅγιος Μάρκος καὶ ὁ Νικαίας, καὶ ἐὰν συνέβαινε νὰ ἔλθῃ πρὸς συζήτησιν δύσκολόν τι πρόβλημα, τότε νὰ συσκέπτωνται μετὰ τῶν λοιπῶν. Ὁ Βησσαρίων ὅμως, ἐκ φθόνου, ἐλιποτάκτησε καὶ οὐδεμίαν βοήθειαν προσέφερεν εἰς τὸν Ἐφέσου. Μάλιστα καὶ τὸν εἰρωνεύετο ὁμοῦ μὲ τὸν σατανικὸν Γρηγόριον. Οἱ λοιποί, ὡς λέγει ὁ ἱστορικὸς Συρόπουλος, ὄχι μόνον δὲν ἠδύναντο βοηθήσουν, ἀλλ’ ἐθαύμαζον καὶ πῶς ὁ Ἅγιος Μάρκος κατώρθωνε δι’ εὐστόχων ἀπαντήσεων καὶ γραφικῶν ρήσεων νὰ ἀποστομώνῃ τὸν περιβόητον καὶ κακότροπον ἀντίπαλόν του διδάσκαλον τῶν Λατίνων Ἰωάννην, ὅστις προέβαλλε πολλὰ καὶ ἄσχετα ζητήματα, νομίζων ὅτι οὕτω θὰ κατανικήσῃ τὸν Μάρκον, μὴ ἔχοντα τὶ νὰ ἀπαντήσῃ εἴς τινα ἐρώτησιν, ὡς λόγου χάριν πῶς πετοῦν οἱ Ἄγγελοι ἢ ἀπὸ ποίαν ὕλην θὰ ἀνάψῃ τὸ πῦρ τῆς Κολάσεως. Εἰς τὸ ἀνόητον καὶ δυσσεβὲς τοῦτο ἐρώτημα, Ἰάγαρίς τις, ἐκ τῶν παρακαθημένων συγκλητικῶν, εἶπε μὲ πολλὴν ἀγανάκτησιν· «Γνώσεται τοῦτο ὁ ἐρωτῶν, ὅταν ἐκεῖσε παραγένηται».
Οἱ πρόκριτοι τῶν Ἑλλήνων ἐξαιτοῦν ἐπιτάχυνσιν τῆς Συνόδου διὰ τὸν κίνδυνον τῶν Τούρκων.
Ὁ ἀσύνετος αὐτοκράτωρ, ἐξελθὼν τῆς Φερράρας, κατῴκησεν εἰς ἓν Μοναστήριον ἐπιδιδόμενος εἰς τὸ κυνήγιον καὶ ἀδιαφορῶν διὰ τὰς ἐκκλησιαστικὰς ὑποθέσεις. Ἐν τῷ μεταξὺ οἱ Τοῦρκοι ἡτοιμάζοντο νὰ ἐπέλθωσι κατὰ τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Τότε οἱ Ἕλληνες ἠξίωσαν ἀπὸ τὸν Πατριάρχην νὰ ἀρχίσῃ ἡ καθολικὴ Σύνοδος (ἥτις δὲν εἶχεν ἀρχίσει ἀκόμη), ἵνα μὴ ἐξοδεύουν ματαίως τὸν καιρόν των εἰς ξένην χώραν. Ὁ Πατριάρχης ἀνέφερε ταῦτα εἰς τὸν αὐτοκράτορα, ὅστις ἀπήντησεν ὅτι περιμένουν τοὺς Καρδιναλίους καὶ τοὺς ἀντιπροσώπους τῶν ἡγεμόνων τῆς Δύσεως. Ὁ Πάπας πάλιν, γνωρίζων ὅτι οὐδεὶς ἐκ τῶν μετεχόντων τῆς Συνόδου τῆς Βασιλείας πρόκειται νὰ ἔλθῃ, εἶπεν· «Ὅπου εἶμαι ἐγὼ μετὰ τοῦ βασιλέως καὶ τοῦ Πατριάρχου, ἐκεῖ εἶναι καὶ ἡ Σύνοδος ἅπασα τῶν Χριστιανῶν».
Μετ’ ἀπαίτησιν ὅμως τοῦ Πάπα καὶ τοῦ Πατριάρχου, ὁ αὐτοκράτωρ ἦλθεν εἰς Φερράραν καὶ ἀπεφασίσθη νὰ ἀρχίσῃ ἡ Σύνοδος τὴν 6ην Ὀκτωβρίου. Ἐξέλεξαν δὲ οἱ Ἕλληντες ἵνα διαλέγωνται εἰς τὴν Σύνοδον τὸν Ἅγιον Μάρκον Ἐφέσου, τὸν Νικαίας Βησσαρίωνα, τὸν Ρωσίας Ἰσίδωρον, Γεώργιον τὸν Γεμιστὸν καὶ ἄλλους τρεῖς.