Τοῦ ἐν Ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ τοῦ Μεγάλου Ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας ὁ κατὰ πλάτος Βίος.

ἐθεάτριζε μέσον τῆς ἀγορᾶς. Τὶς νὰ ἀκούσῃ καὶ νὰ μὴ βδελυχθῇ τὸν ἀνάξιον τῆς Ἀρχιερωσύνης, δι’ ὅσα κακὰ ἐποίησεν εἰς τὴν ἐπαρχίαν τῆς Αἰγύπτου; Τὶς νὰ ἔχῃ δέκα στόματα, νὰ διηγηθῇ καταλεπτῶς τὰς κακοπραγίας; Ἔκλειε τὰς Ἐκκλησίας τῶν Ὀρθοδόξων, ἔθετεν εἰς ἀργίαν τοὺς Ἱερεῖς, ἀφώριζε τὸν λαόν· τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν ἐμίγνυε, καθὼς τὸ λέγει καὶ ἡ παροιμία, μόνον νὰ στήσῃ τὸ θέλημά του· ἕνα σκοπὸν μόνον εἶχε, πῶς νὰ βεβαιώσῃ τὴν τοῦ Ἀρείου θεομάχον αἵρεσιν.

Βλέποντες οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ τὴν τόσην ἀπανθρωπίαν τοῦ Γεωργίου, ἀπελθόντες μετὰ τὴν ἑορτὴν τῆς Ἁγίας Πεντηκοστῆς ἔξω τῆς πόλεως, εἰς ἕνα Ναὸν τιμώμενον ἐπ’ ὀνόματι τοῦ Ἁγίου Πέτρου τοῦ ποτὲ ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας καὶ Μάρτυρος, προσηύχοντο ἐκεῖ λειτουργοῦντες, ὡς μὴ θέλοντες νὰ συγκοινωνήσουν μετὰ τοῦ Γεωργίου. Τοῦτο μαθὼν ἐκεῖνος, ἀπέστειλε τὸν τότε ἡγεμόνα τῆς Ἀλεξανδρείας, Σεβαστιανὸν ὀνόματι, Μανιχαῖον ὄντα κατὰ τὴν αἵρεσιν, μετὰ πολλῶν στρατιωτῶν, νὰ τοὺς συλλάβωσιν. Ἀπερχομένου δὲ ἐκείνου, ὡς ἔμαθον οἱ Χριστιανοὶ τὴν ἐπιβουλήν, ὥρμησαν νὰ φύγωσι· τεσσαράκοντα ὅμως ἐξ αὐτῶν συνελήφθησαν καὶ ὡδηγήθησαν ἐνώπιον τοῦ Γεωργίου, ἐκεῖνος δὲ ἤναψε μεγάλην πυρκαϊάν, ἀναγκάζων αὐτοὺς νὰ εἴπουν ὅτι εἶναι συγκοινωνοὶ τῆς τοῦ Ἀρείου αἱρέσεως. Μὴ βουλομένων δὲ αὐτῶν νὰ ἀρνηθῶσι τὴν Ὀρθόδοξον Πίστιν τῆς ἐν Νικαίᾳ Συνόδου, τοσοῦτον τοὺς ἔδειρε καθ’ ὅλον τὸ σῶμα μὲ ράβδους φοινικίας, αἵτινες εἶχον μεγάλας ἀκάνθας, ὥστε κατέστησαν ἀγνώριστοι, πολλοὶ δὲ ἐξ ἐκείνων ἀπέθανον ἐκ τῶν πληγῶν, ὧν τὰ λείψανα ἔκρυψεν ὁ μιαρός, διὰ νὰ μὴ τὰ εὕρωσιν οἱ συγγενεῖς των καὶ τὰ ἐνταφιάσωσιν. Ὅσοι δὲ ἔζησαν, τοὺς ἐξώρισεν εἰς μίαν ἔρημον χώραν, «Πᾶσαν» λεγομένην. Οὐχὶ δὲ μόνον τοὺς ἄνδρας, ἀλλὰ καὶ πολλὰς γυναῖκας ὑπανδρευμένας καὶ Παρθένους, τὰς μὲν ἐρράπισε, τὰς δὲ ἀπεγύμνωσε, τιμωρῶν τοὺς Χριστιανούς, καθὼς ὁ διάβολος τὸν ἠνάγκαζεν. Ἐξώρισε δὲ καὶ Ἐπισκόπους πλείονας τῶν τριάκοντα εἰς τὰ ἔσχατα μέρη τῆς Αἰγύπτου, ἐξ ὧν ἦσαν καὶ οἱ ἑξῆς· Ἀμμώνιος, Γάϊος, Νώϊς, Φίλων, Ἑρμῆς, Παυλῖνος, Ψηνόσηρις, Λινάμων, Ἀγάθων, Ἄγαμφος, Μάρκος, ἄλλος Ἀμμώνιος, ἄλλος Μάρκος, Δρακόντιος, Ἀδέλφιος, Ἀθηνόδωρος καὶ ἄλλοι, ὡς καὶ δύο Κληρικοί, Ἱέραξ καὶ Διόσκορος. Πολλοὶ δὲ ἐκ τῶν Ἐπισκόπων ἀπέθανον εἰς τὴν ὁδὸν ἐκ τῶν βασάνων τῶν στρατιωτῶν· τοσαύτην σκληρότητα ἐπέδειξεν ὁ Γεώργιος εἰς τὴν Αἴγυπτον.


Ὑποσημειώσεις

[1] Βλέπε ἡμέτερον «Μέγαν Συναξαριστὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», Τόμος Θ’.

[2] Βλέπε τὰ περὶ τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου εἰς τὴν κα’ (21ην) Μαΐου ὅτε ἐπιτελεῖται ἡ μνήμη αὐτοῦ (ἡμέτερος «Μέγας Συναξαριστὴς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», Τόμος Ε’).

[3] Ἡ πόλις Τρέβηροι (λατινιστὶ Augusta Trevirorum) εἶναι ἡ σημερινὴ πόλις τῆς Γερμανίας Τρὶρ (Τrier).

[4] Βλέπε περὶ τούτου εἰς τὴν 6ην Νοεμβρίου (ἡμέτερος «Μέγας Συναξαριστὴς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», Τόμος ΙΑ’).

[5] Λέγουσι δέ τινες, ὅτι αὕτη ἡ κρύψασα τὸν Μέγαν Ἀθανάσιον ἦτο ἡ Ἁγία Συγκλητικὴ ἡ Παρθένος, ἡ ἑορταζομένη τὴν ε’ (5ην) Ἰανουαρίου. (Βλέπε σελ. 105 τοῦ ἀνὰ χεῖρας τόμου).

[6] Βλέπε περὶ τούτου εἰς τὴν 12ην Φεβρουαρίου (ἡμέτερος «Μέγας Συναξαριστὴς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», Τόμος Β’).

[7] Βλέπε περὶ τούτου εἰς τὸν Βίον τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, σελ. 35-36 τοῦ ἀνὰ χεῖρας τόμου.

[8] Βλέπε περὶ τούτου εἰς τὴν κα’ (21ην) Φεβρουαρίου (ἡμέτερος «Μέγας Συναξαριστὴς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», Τόμος Β’).