Τοῦ ἐν Ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ τοῦ Μεγάλου Ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας ὁ κατὰ πλάτος Βίος.

Ἔμεινε λοιπὸν κεκρυμμένος εἰς τὸν λάκκον ἐκεῖνον ὁ Μέγας Ἀθανάσιος ἔτη ἕξ, δεχόμενος τροφὴν παρά τινος φίλου του. Ὡς δὲ ἐπληροφορήθη, ὅτι ἔμαθον οἱ στρατιῶται τὸν τόπον καὶ πρόκειται νὰ τὸν συλλάβωσιν, ἐξελθὼν ἐκεῖθεν ἐκρύβη ὁμοίως εἰς ἕτερον ξηρόλακκον· ποιήσας δὲ καὶ ἐκεῖ ἡμέρας πολλάς, ὡς ἐγνώρισε πάλιν, ὅτι ἔμαθον καὶ ἐκεῖνον τὸν τόπον, ἐξῆλθε κρυφίως καὶ ἀπελθὼν εἰς Ρώμην, πρὸς τὸν βασιλέα Κώνσταντα καὶ πρὸς τὸν Πάπαν Ἰούλιον, διηγήθη εἰς αὐτοὺς ἅπαντα καταλεπτῶς καὶ ἔμενεν ἐκεῖ ἀναμένων τὴν παρ’ ἐκείνων βοήθειαν. Ἀκούων δέ, ὅτι μέλλουν νὰ χειροτονήσουν οἱ Ἀρχιερεῖς τῆς Ἀνατολῆς Πατριάρχην εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν Γεώργιόν τινα, ὅλως διόλου γεωργὸν τῆς κακίας καὶ τῆς τοῦ Ἀρείου λύσσης πεπληρωμένον, ἐλυπεῖτο οὐχὶ διότι ἔμελλε νὰ στερηθῇ τοῦ θρόνου, ἐπειδὴ τοῦτο οὔτε κατὰ διάνοιαν ἐλογίζετο, ἀλλὰ διότι ἐκείνου χειροτονουμένου καὶ διδάσκοντος τὰ τῆς ἀσεβείας ρήματα, ἔμελλε νὰ ἀφανισθῇ ἡ Ὀρθοδοξία παντελῶς ἐκ τῆς Αἰγύπτου. Καὶ μὴ ἔχων τί νὰ ποιήσῃ, μόνον μὲ ἐπιστολὰς ἐστήριζε τοὺς Ὀρθοδόξους.

Συναχθέντες δὲ οἱ περὶ τὸν Εὐσέβιον καὶ πείσαντες τὸν ματαιόφρονα βασιλέα Κωνστάντιον, ἐχειροτόνησαν Πατριάρχην Ἀλεξανδρείας μαθητήν τινα τοῦ Ἀρείου, ὀνόματι Γρηγόριον· εὐθὺς δέ, πρὶν ἢ ὑπάγῃ ὁ Γρηγόριος εἰς τὴν Ἀλεξάνδρειαν, ἤρχισε νὰ διδάσκῃ τὰ ἀσεβέστατα τοῦ Ἀρείου δόγματα· ἔγραψε δὲ καὶ ἐπιστολὰς εἰς πᾶσαν τὴν ἐπαρχίαν τῆς Αἰγύπτου, ὅτι αὐτὸς εἶναι νόμιμος καὶ δίκαιος Ἀρχιερεὺς (ὁ ὄντως παράνομος καὶ ἄδικος). Ὁ δὲ Εὐσέβιος, ὡς ἐπλήρωσε τὸ θέλημά του καὶ ἐχειροτόνησε τὸν Γρηγόριον Πατριάρχην Ἀλεξανδρείας, ἔστειλεν ἐπιστολὰς ὁμοῦ μὲ τοὺς ἄλλους ὁμόφρονάς του Ἀρχιερεῖς πρὸς τὸν Πάπαν Ἰούλιον, συκοφαντῶν καὶ κατηγορῶν τὸν Ἀθανάσιον ὡς μάγον, ὡς παράνομον, ὡς αἱρετικὸν καὶ ὡς ἀποστάτην τοῦ βασιλέως Κωνσταντίου διὰ νὰ τὸν διώξῃ καὶ ἐκεῖνος ἀπὸ τὴν Ρώμην. Ὁ δὲ Πάπας Ἰούλιος, ὡς φρόνιμος, γνωρίσας ὅτι ταῦτα ὅλα κάμνει ἐχθρικῶς ὁ Εὐσέβιος καὶ οἱ σὺν αὐτῷ καὶ ὅτι αὐτὸς εἶναι αἱρετικός, γράφει ἐπιστολὰς πρὸς τοὺς κατ’ Αἴγυπτον Ἀρχιερεῖς καὶ Ὀρθοδόξους λαϊκοὺς καὶ ἀφορίσας τοὺς μὴ ὑποδεξαμένους τὸν Ἅγιον, ἐκπέμπει αὐτὸν πάλιν εἰς τὸν θρόνον του.


Ὑποσημειώσεις

[1] Βλέπε ἡμέτερον «Μέγαν Συναξαριστὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», Τόμος Θ’.

[2] Βλέπε τὰ περὶ τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου εἰς τὴν κα’ (21ην) Μαΐου ὅτε ἐπιτελεῖται ἡ μνήμη αὐτοῦ (ἡμέτερος «Μέγας Συναξαριστὴς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», Τόμος Ε’).

[3] Ἡ πόλις Τρέβηροι (λατινιστὶ Augusta Trevirorum) εἶναι ἡ σημερινὴ πόλις τῆς Γερμανίας Τρὶρ (Τrier).

[4] Βλέπε περὶ τούτου εἰς τὴν 6ην Νοεμβρίου (ἡμέτερος «Μέγας Συναξαριστὴς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», Τόμος ΙΑ’).

[5] Λέγουσι δέ τινες, ὅτι αὕτη ἡ κρύψασα τὸν Μέγαν Ἀθανάσιον ἦτο ἡ Ἁγία Συγκλητικὴ ἡ Παρθένος, ἡ ἑορταζομένη τὴν ε’ (5ην) Ἰανουαρίου. (Βλέπε σελ. 105 τοῦ ἀνὰ χεῖρας τόμου).

[6] Βλέπε περὶ τούτου εἰς τὴν 12ην Φεβρουαρίου (ἡμέτερος «Μέγας Συναξαριστὴς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», Τόμος Β’).

[7] Βλέπε περὶ τούτου εἰς τὸν Βίον τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, σελ. 35-36 τοῦ ἀνὰ χεῖρας τόμου.

[8] Βλέπε περὶ τούτου εἰς τὴν κα’ (21ην) Φεβρουαρίου (ἡμέτερος «Μέγας Συναξαριστὴς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», Τόμος Β’).