Μὲ ταῦτα καὶ ἕτερα ὅμοια ἐδίδασκεν ὁ Ὅσιος τὰ λογικὰ πρόβατα καὶ παρεκίνει νὰ εἶναι ἕτοιμοι πάντοτε. Ἦτο δὲ εἰς μὲν ὅλα τὰ συμβαντα πραότατος, ταπεινὸς καὶ ἥμερος, ὅταν δὲ ὑπῆρχε κίνδυνος διὰ τὴν εὐσέβειαν τότε ἐφαίνετο φιλόνεικος καὶ ἰσχυρογνώμων ὁ εὐσεβὴς Θεοδόσιος· καὶ ἦτο, κατὰ τὴν Γραφήν, πῦρ φλέγον, καὶ μάχαιρα κόπτουσα, ἀφανίζων τὰ κακὰ ζιζάνια. Οὕτως ἐφιλονείκησε μὲ τὸν παράνομον βασιλέα Ἀναστάσιον, τὸν μεγάλον καὶ ἄσπονδον ἐχθρὸν τῆς Οἰκουμενικῆς Ἁγίας τετάρτης Συνόδου, ὅστις ἠκολούθει τὴν αἵρεσιν τοῦ δυσσεβοῦς Εὐτυχοῦς καὶ Διοσκόρου καὶ Σεβήρου, φρονούντων μίαν φύσιν εἰς Χριστὸν οἱ ἄχρηστοι, ὁ ὁποῖος βασιλεὺς ἄλλους μὲν Πατέρας ἐκολάκευε καὶ συνετάσσοντο μὲ τὴν αἵρεσιν καὶ ἄλλους κατετυράννει ὁ ἀφρονέστατος. Ὅθεν ἐδοκίμασε νὰ παρασύρῃ καὶ τὸν σοφὸν Θεοδόσιον μὲ ἀργύρια ὁ φιλάργυρος. Ἒστειλε λοιπὸν εἰς τὸν Ὅσιον δωρεὰν χρυσίου λίτρας τριάκοντα καὶ διὰ νὰ μὴ καταλάβῃ ὅτι τὸ ἔστειλε μὲ πονηρίαν καὶ τὸ στρέψῃ ὀπίσω, ἐσκέπασε μὲ δόλον τὸ ἄγκιστρον καὶ τοῦ ἐμήνυσε νὰ τὸ δεχθῇ, ἵνα τὸ ἐξοδεύσῃ εἰς τοὺς ἀσθενεῖς καὶ πένητας. Ὁ δὲ Ἅγιος τὸ μὲν χρυσίον ἐδέχθη, διὰ νὰ μὴ δώσῃ πρόφασιν σκανδάλου, τὴν δὲ μιαρὰν γνώμην ἐμίσησε καὶ ἀπέκρουσεν, ἀνατρέπων αὐτὴν μὲ ἀληθεῖς ἀποδείξεις καὶ παραδείγματα. Καὶ ἔμεινε νικημένος ὁ βασιλεύς, ὡς νὰ ἐπολέμει ἡ ἔλαφος μὲ τὸν λέοντα, καθὼς ὁ λόγος θέλει δηλώσει περαιτέρω.
Ἀφοῦ ἐπέρασεν ὀλίγος καιρός, ἀφ’ ὅτου ἐφιλοδώρησε τὸν Ἅγιον μὲ το χρυσίον ὁ βασιλεύς, ἔστειλεν ἀνθρώπους πρὸς τὸν Ὅσιον νὰ ὑπογράψῃ εἰς τὴν ἄνωθεν αἵρεσιν. Τότε ὁ Ὅσιος συνάγει ὅλους τοὺς Πατέρας τῆς ἐρήμου καὶ μὲ τὴν γνώμην ἁπάντων καὶ θέλησιν, γράφει πρὸς τὸν βασιλέα τοιαύτην ἀπόκρισιν· «Ἐπειδὴ μᾶς ἐμήνυσες νὰ κάμωμεν ἕνα ἀπὸ τὰ δύο ταῦτα, ἤτοι ἤ νὰ συμφωνήσωμεν εἰς τὴν τῶν Ἀκεφάλων [2] γνώμην, ἢ μένοντες εἰς τὰ ὀρθὰ τῶν Πατέρων Δόγματα, νὰ λάβωμεν βίαιον θάνατον, γίνωσκε ὃτι προτιμῶμεν τὸν θάνατον καὶ ὄχι μόνον ἡμεῖς δὲν παρεκκλίνομεν ποσῶς ἀπὸ τὴν ἀλήθειαν, ἀλλὰ καὶ ὅσους ἄλλους παρασύρετε καὶ γίνουν ὁμόφρονές σας, ἡμεῖς ἀναθεματίζομεν, καὶ ἐὰν χειροτονήσετέ τινα ἀπὸ τοὺς Ἀκεφάλους ἡμεῖς δὲν τὸν δεχόμεθα. Μὴ γένοιτο, Χριστὲ Βασιλεῦ, νὰ παραιτηθῶμεν ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξίαν ἔστω