Εἰς ὅλην τὴν οἰκουμένην διεδόθη ἡ φήμη του καὶ ἔτρεχον πρὸς αὐτὸν πολλοὶ στρατιῶται καὶ πλούσιοι ἄρχοντες, καταφρονοῦντες τι μὴν καὶ δόξαν ὡς ὄνειρον καὶ ἐγίνοντο μαθηταὶ αὐτοῦ, προτιμῶντες ἀδοξίαν καὶ πᾶσαν εὐτέλειαν διὰ τὴν ἐκεῖθεν μακαριότητα. Καὶ πολλοὶ σοφοὶ καὶ ἐγγράμματοι ἀφῆκαν τὴν σπουδήν των, τὰς πολιτείας καὶ τοὺς ἐπαίνοις πάσης ἀνθρωπίνης σοφίας, καὶ προτιμήσαντες τὴν διὰ Χριστὸν μωρίαν, ἔγιναν μαθηταὶ τοῦ μεγάλου Θεοδοσίου, διὰ νὰ παιδευθοῦν ὑπ’ αὐτοῦ εἰς ἄλλην σοφίαν ὑπεράνθρωπον, τοὺς ὁποίους ὁ γνωστικὸς ποιμὴν ἐποίμαινε καὶ ἐκυβέρνα μὲ πολλὴν διάκρισιν, καθιστῶν ἐλαφρότερον εἰς τοὺς ἀδυνάτους τὸν ἀγῶνα καὶ διὰ τοὺς δυνατοὺς ὁρίζων κανόνας αὐστηρούς. Πάντας δὲ ἐπαίδευεν ὄχι μὲ ράβδον, ἀλλὰ μὲ λόγον ἠρτυμένον ἅλατι. Καὶ τόσον ἦτο γνωστικὸς καὶ πρακτικώτατος, ὥστε καὶ τὰ κινήματα τοῦ νοὸς ἐγνώριζε καὶ ἔδιδε πολλὴν ὠφέλειαν τοῖς ἀδελφοῖς καὶ εἰς ἑαυτόν, ἐπειδὴ ὅστις εὐεργετεῖ τὸν πλησίον καὶ τὸν ὁδηγεῖ εἰς σωτηρίαν ψυχῆς ἑαυτὸν ὠφελεῖ περισσότερον.

Ἀνάμεσα δὲ εἰς τὰς λοιπὰς αὐτοῦ ἀρετάς, ἠγάπα πολὺ ὁ Ὅσιος τὴν ἀνάγνωσιν, καὶ ποτὲ δὲν ἔλειπε τὸ βιβλίον ἀπο τὰς χεῖράς του, οὔτε ὅταν ἦτο ἄρρωστος, οὔτε εἰς τὸ ἔσχατον γῆράς του, ἀλλὰ ἀνεγίνωσκεν ἡμέραν καὶ νύκτα, διὰ νὰ ὠφελῆται ἀπὸ τὰ ἱερὰ λόγια. Καὶ κατὰ ἀλήθειαν ἄξιος ἦτο νὰ τὸν θαυμάζῃ πᾶς τις, ἐπειδὴ χωρὶς νὰ μάθῃ ρητορικὴν ἐδίδασκε τόσον καλὰ ἀπὸ τὴν χάριν τοῦ Παναγίου Πνεύματος, ὄχι μὲ ἀνθρωπίνην σοφίαν, ὥστε ὑπερέβαλλε τοὺς ρήτορας. Εἶχε δὲ καλὴν μνήμην καὶ ἀνέφερε συχνάκις λόγους ἀπὸ τὰ ἀσκητικὰ τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, τὸν ὁποῖον ἐμιμεῖτο ἐν πολλοῖς, καὶ ἐσπούδαζε νὰ στολίζῃ τὴν ψυχήν του μὲ τοὺς τρόπους ἐκείνου καὶ τὴν γλῶσσαν μὲ τοὺς λόγους του· διὰ τοῦτο ἐνεθυμεῖτο ἀπὸ τὰ συγγράμματά του ὅσα ἦτο δυνατὸν νὰ προθυμοποιήσουν τοὺς ἀμελεῖς, ἀπὸ τὰ ὁποῖα ἂς ἀναφέρωμεν ὀλίγα διὰ ἐνθύμησιν. «Παρακαλῶ σας, ἀδελφοί, διὰ τὴν ἀγάπην τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅστις ἐσταυρώθη διὰ τὰς ἁμαρτίας μας, ἂς φροντίσωμεν διὰ τὴν ψυχήν μας, ἂς μετανοήσωμεν διὰ τὰς ἁμαρτίας μας τώρα ποὺ ἔχομεν καιρὸν εὐπρόσδεκτον, νὰ μὴ κλαίωμεν τότε εἰς τὴν γέενναν τοῦ πυρὸς ἀνωφελῶς. Τώρα βοηθεῖ ὁ Θεὸς ἐκείνους ποὺ ἐπιστρέφουσιν ἀπὸ τὴν πονηρὰν ὁδὸν καὶ τότε ἐξετάζει τὰς πράξεις καὶ τοὺς λόγους καὶ τὰς ἐνθυμήσεις ὡς κριτὴς ἀλάθητος καὶ ἀπολαμβάνει ἕκαστος κατὰ τὰς πράξεις του ἄλλος ζωὴν αἰώνιον καὶ ἄλλος ἀτελεύτητον κόλασιν».