Τότε ὁ κριτής, ὁ διοικητὴς τῶν γενιτσάρων καὶ ὅλοι οἱ ἐκεῖ παρόντες ἐφώναζον· «Βγάλτε αὐτὸν ἔξω νὰ μὴ μᾶς κολάσῃ. Οὕτω δὲ διὰ πολλῶν λακτισμάτων καὶ μαστιγώσεων ἔφερον τὸν Μάρτυρα εἰς τὴν φυλακήν, καὶ ἔβαλον αὐτὸν εἰς τὰ δεσμά. Ὅτε δὲ ἐδέσμευον τὸν Μάρτυρα τοῦ ἔδωσαν τριακοσίας μαστιγώσεις εἰς τοὺς πόδας, ἄφησαν δὲ τὰς θύρας τῆς φυλακῆς ἀνοικτάς, ἵνα πᾶς Ὀθωμανὸς εἰσέρχεται καὶ μαστιγώνῃ αὐτόν. Εἰσήρχοντο λοιπὸν οἱ βουλόμενοι καὶ ἐμαστίγωνον τὸν Μάρτυρα, δέκα πέντε δὲ ἄλλοι Ὀθωμανοὶ συγχρόνως ἐμαστίγωναν τοῦτον ἑκατέρωθεν τοῦ σώματός του καὶ τὸν ἐκύλιον ὡς ἄφωνον ἀσκόν. Ὑπομένων δὲ ταῦτα πάντα γενναίως καὶ σιωπηλῶς ὁ Ἅγιος τοῦ Χριστοῦ Μάρτυς δὲν ἔλεγεν ἄλλο, εἰμή· «Χριστιανὸς εἶμαι». Ἔπειτα τὸν ἔβαλαν νὰ καθήσῃ, ἀλλὰ καὶ καθημένου ἔδιδον εἰς αὐτὸν πολλοὺς ραβδισμούς, ἐκεῖνος δὲ ὁ μακάριος ἔθεσε τὴν δεξιὰν παλάμην τῆς χειρός του ἐπὶ τοῦ τραχήλου, ὅπως τιμωρηθῇ καὶ τὸ δάκτυλον ἐκεῖνο, διὰ τοῦ ὁποίου ἐγένετο ἡ κατάδειξις τῆς ἀρνήσεώς του. Μετὰ ταῦτα ἔβαλον εἰς τοὺς κροτάφους τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ δύο κεράμους προσδέσαντες αὐτοὺς μετὰ τῆς κεφαλῆς διὰ σχοινίου, τὸ ὁποῖον περιετύλιξαν πέριξ αὐτῆς. Βαλόντες δὲ ξύλον εἰς τὸ σχοινίον περιέστρεψαν τὸ ξύλον ὡς κοχλίαν καὶ ἐσφίγγετο τὸ σχοινίον τόσον δυνατά, ὥστε ἐξῆλθον ἀπὸ τὰς κόγχας των οἱ βολβοὶ τῶν ὀφθαλμῶν του, τὸ δὲ πρόσωπόν του ἐστρέφετο πρὸς τὰ ὀπίσω ἀλλ’ ὁ τοῦ Χριστοῦ στρατιώτης ἐπανελάμβανε· «Χριστιανός, Χριστιανός, Χριστιανὸς εἶμαι». Ὅπως δὲ οἱ θηριόγνωμοι Ὀθωμανοὶ ἐπιβάλωσιν εἰς τὸν Μάρτυρα σιωπήν, ἔβαλον εἰς τὸ στόμα του ράβδον καὶ ἔσφιγγον δυνατὰ τοὺς ὀδόντας του· ἔπειτα σύροντες τὴν ράβδον ἐξερρίζωναν μερικοὺς ὀδόντας του· ἀφοῦ δὲ κατέστησαν αὐτὸν ἡμιθανῆ κουρασθέντες ἀφῆκαν αὐτὸν εἰς τὴν φυλακήν.

Τὴν πρωΐαν τοῦ Σαββάτου, μεταβὰς Χριστιανός τις ὑπηρέτης τῆς φυλακῆς, εὗρε τὸν Μάρτυρα ψάλλοντα τὸ «Τῇ ὑπερμάχῳ». Ἐζήτησε τότε ἀπ’ αὐτὸν ὁ Ἅγιος μελανοδοχεῖον καὶ ἀφοῦ τὸ ἔλαβεν, ἔγραψε πρὸς τὸν Ἀρχιερέα, ὅπως τοῦ ἀποστείλῃ τὴν θείαν δωρεάν, τὴν ὁποίαν καὶ διὰ τοῦ ἰδίου Χριστιανοῦ ἔλαβεν ὁ Μάρτυς. Μετὰ ταῦτα ἐγεύθη καὶ δύο κουταλιὲς ζυμαρικῶν, τὰ ὁποῖα ἐζήτησεν ἀπὸ τὸν Χριστιανὸν καὶ εὐχαριστήσας αὐτὸν εἶπε· «Δὲν εἶναι τρόπος νὰ ἔλθῃ τις εἰς τὴν φυλακὴν διὰ παρηγορίαν μου;». Τότε ἦλθον συγχρόνως ἀρκετοὶ Ὀθωμανοὶ εἰς τὴν φυλακήν, οἱ ὁποῖοι ἐξετάζοντες τὸν Μάρτυρα ἐπέφερον πάλιν εἰς αὐτὸν πολλὰ μαρτύρια.