Ὕστερον ἀπὸ ὀλίγας ἡμέρας, χρισθεὶς ὁ καλὸς Θεόδωρος δι’ ἁγίου Μύρου, ἀνεχώρησεν ἐκεῖθεν μὲ πολλοὺς κόπους καὶ φόβους καὶ κατέφυγεν εἰς Χίον, ὅπου ἔμεινεν ἡμέρας τινὰς πλησίον πνευματικοῦ τινος πατρός. Ἀναγινώσκων δὲ κατανυκτικὰ βιβλία καὶ τὰ Μαρτύρια τῶν Ἁγίων καὶ πολὺ περισσότερον τῶν Νέων Μαρτύρων, ἦλθεν εἰς ἀμετάτρεπτον ἀπόφασιν μετανοίας καὶ ἐστέναζε διὰ τὸ κακὸν τῆς ἀρνήσεώς του· ἀκολούθως ἐξωμολογήθη δὶς καὶ τρὶς μὲ γενικὴν καὶ λεπτομερῆ ἐξομολόγησιν ὅλας τὰς ἁμαρτίας, τὰς ὁποίας ἔπραξεν ὡς ἄνθρωπος καθ’ ὅλην τὴν ζωήν του, χωρὶς νὰ λησμονήσῃ καμμίαν καὶ συγχρόνως ἐκοινώνησε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων, ἤρχισε δὲ νὰ ποθῇ καὶ νὰ ἐπιζητῇ τὸ Μαρτύριον. Ἐπειδὴ δὲ ἤκουε καὶ τὸ γενναῖον Μαρτύριον καὶ τὰς ἀριστείας τοῦ πρὸ αὐτοῦ μαρτυρήσαντος Ἁγίου Πολυδώρου, ηὔξανε καθημερινῶς ἡ πρὸς τὴν μετάνοιαν κατάνυξίς του καὶ ὁ πόθος τοῦ Μαρτυρίου. Τότε ηὔξησαν οἱ λογισμοὶ καὶ οἱ πειρασμοὶ τοῦ μισοκάλου διαβόλου καὶ ἀφ’ ἑνὸς ἐκ τούτου στενοχωρούμενος, ἀφ’ ἑτέρου δὲ ἐκ τοῦ πόθου τοῦ Μαρτυρίου φλεγόμενος, ἐπεθύμει πότε νὰ εὑρεθῇ τρόπος νὰ τελειώσῃ τὸ ποθούμενόν του καὶ ἀπαλλαχθῇ τῆς κοσμικῆς ματαιότητος.
Συνεργοῦντος λοιπὸν τοῦ Θεοῦ, εὑρέθη ζηλωτής τις ἀδελφός, ὅστις τὸν συμπαρέλαβε καὶ τὸν μετέφερεν εἰς τόπον παράμερον καὶ ἐκεῖ διέμενον καὶ ἐδέοντο τοῦ Θεοῦ, κοινῶς καὶ κατ’ ἰδίαν, διὰ νὰ ὁδηγήσῃ αὐτοὺς εἰς τὸ Ἅγιον αὐτοῦ θέλημα· ὁ δὲ ἀδελφός, κινούμενος ἀπὸ ἀγάπην, συνέθεσε δι’ αὐτὸν τὴν εὐχὴν ταύτην· «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ ἰατρὸς τῆς ἀθλίας μου ψυχῆς, μὴ βδελύξῃ με τὸν ἁμαρτωλόν, ἀλλ’ ἐνδυνάμωσον τὴν ἀσθενῆ καὶ πεπωρωμένην καρδίαν μου, θέρμανον αὐτὴν εἰς τὸν ἔρωτα ὑπὲρ τοῦ Μαρτυρίου, ἵνα ὡς ἠρνήθην Σέ, τὸν πλάστην μου καὶ εὐεργέτην, χωρὶς νὰ μὲ βιάσῃ τις καὶ ἐγενόμην δοῦλος τοῦ μιαροῦ διαβόλου καὶ παίγνιον τῶν δαιμόνων καὶ ὑπέκυψα εἰς τὴν ἐξουσίαν, ὑποταγὴν καὶ θέλησιν αὐτῶν, οὕτω πάλιν, διὰ τῆς Σῆς Χάριτος καὶ τῆς ἀνυπερβλήτου μακροθυμίας, δι’ ἧς βοηθούμενος διέφυγον τὰς παγίδας αὐτῶν, ἀξιώσῃς με, τὸν ἐλεεινὸν καὶ ἀνάξιον, τῆς κλήσεως τῶν Χριστιανῶν καὶ τῆς αἰωνίου μακαριότητός σου· μή με βδελύξῃ τὸν ταπεινόν σου δοῦλον, μονογενὲς Υἱὲ τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ παράλαβέ με ἐν τῷ χορῷ τῶν Μαρτύρων σου καὶ ἀξίωσόν με τυχεῖν ἀφέσεως παρ’ αὐτῶν».