Οὕτω λοιπὸν ἡ μακαρία ὡς σοφὸς ἁλιεὺς τὰς ψυχὰς τῶν ἀνθρώπων ἡλίευεν, ἔκτισε δὲ καὶ μίαν κιβωτὸν ξυλίνην μικράν, στενὴν μὲν τόσον, ὥστε δὲν ἠδύνατο νὰ γυρίσῃ δεξιὰ ἢ ἀριστερὰ καὶ χαμηλὴν ὅσον δὲν ἠδύνατο νὰ σταθῇ ὀρθία· εἰς ταύτην ἐσφαλίσθη, ὡς εἰς τὸν τάφον, ἀφήσασα μίαν μικρὰν θυρίδα, ἀπὸ τὴν ὁποίαν ὡμίλει ὀλίγους λόγους· ἡ δὲ μήτηρ της ἦτο ὁμοῦ μετὰ τῆς Ἁγίας συνοδοιπόρος, ποντοπόρος καὶ συνεργάτις αὐτῆς, καὶ πολλὴν ὠφέλειαν ἔλαβεν ἀπ’ αὐτήν· ἀπεκάλει δὲ ἑαυτὴν μακαρίαν καὶ τὸν Θεὸν ἐδόξαζεν, ὅτι τὴν ἠξίωσε νὰ γεννήσῃ τοιοῦτον θυγάτριον, ἥτις εἶχεν ὅλας τὰς ἀρετὰς θησαυρισμένας εἰς ἑαυτήν· ἐξαιρέτως δὲ εἶχε τὴν ταπείνωσιν, καὶ μὲ ὅλον ὅτι ἦτο καθαρὰ καὶ ἄμωμος, δὲν ἐνόμιζε τὸν ἑαυτόν της διὰ τίποτε, ἀλλὰ εἶχε συντετριμμένην καὶ ταπεινὴν τὴν διάνοιαν, ἀπὸ ὅλους τοὺς ἁμαρτωλοὺς περισσότερον.
Ἔκαμε λοιπὸν ἡ Ὁσία ἑπτὰ ἔτη εἰς τὸ ρηθὲν Μοναστήριον καὶ τότε τῆς ἦλθε λογισὸς νὰ ἴδῃ τὰ Ἱεροσόλυμα χάριν προσκυνήσεως. Εἰσελθόντες λοιπὸν εἰς τὸ πλοῖον ἔπλευσαν μὲ τὸν Ἀπελλιανὸν καὶ τὴν μητέρα της χωρὶς νὰ λάβουν μεθ’ ἑαυτῶν τίποτε δι’ ἔξοδα εἰ μὴ μόνον ἀπὸ τὰ χρειαζόμενα ὀλίγα πράγματα, καὶ ἀφοῦ ἔφθασαν εἰς τὴν ἁγίαν Γῆν, ἡ μακαρία ἠσθένησεν, ἀλλὰ πάλιν ἠγέρθη μὲ τὴν θείαν βοήθειαν, καὶ ἀπελθοῦσα εἰς τοὺς Ἁγίους Τόπους προσεκύνησεν ἅπαντας, καὶ συνομιλήσασα μὲ πολλοὺς ἐναρέτους ἀνθρώπους ἔδωσε καὶ ἐπῆρε πολλὴν ὠφέλειαν. Ἐκαλλιγράφει δὲ καὶ ἐκεῖ καὶ ἐκέρδιζε τὴν ζωοτροφίαν των, τὸ δὲ ἑσπέρας ἐκλείετο εἰς τὸν Πανάγιον Τάφον, ὅπου ἕως τὴν ὥραν τοῦ ὄρθρου προσηύχετο, καὶ τότε, ἀφοῦ ἤρχοντο οἱ ἀδελφοὶ καὶ ἀνεγίνωσκον τὴν Ἀκολουθίαν, μετὰ τὴν δοξολογίαν ἀνεπαύετο. Ἐπειδὴ δὲ εἶχεν εἰσέτι ὀλίγην περιουσίαν εἰς τὴν Ρώμην, ἔστειλε πιστὸν ἄνθρωπον νὰ τὴν πωλήσῃ καὶ νὰ τῆς ἀποστείλῃ τὰ ἀργύρια, καὶ οὕτως ἐκεῖνος ἐποίησεν. Ἀφοῦ δὲ ἔλαβε καὶ ταῦτα, ἄλλα μὲν διεμοίρασεν εἰς πένητας, ἄλλα δὲ ἔδωσεν εἰς τὴν μητέρα της, τὴν ὁποίαν ἀφῆκεν ἐκεῖ, διότι ἦτο Γερόντισσα καὶ τῆς ἔκτισε κελλίον εἰς τὸ ὄρος τῶν Ἐλαιῶν, τὰ δὲ ἐπίλοιπα ἔλαβον μὲ τὸν Ἀπελλιανὸν καὶ ἐπῆγαν εἰς Αἴγυπτον, διὰ νὰ ἴδωσι καὶ τοὺς ἐκεῖσε Ἁγίους, νὰ τοὺς δώσουν βοήθειαν.
Ἀφοῦ δὲ ἐγύρισαν πολλὰ Ἀσκητήρια, εὗρον ἄνδρα τινὰ μέγαν εἰς τὴν φιλοσοφίαν καὶ ὄντως θαυμάσιον, καλούμενον Ἡφαιστίωνα. Τοῦτον παρεκάλουν νὰ δεχθῇ ἐλεημοσύνην, ἀλλὰ δὲν ἠθέλησεν,