Ἦλθον ποτὲ πρὸς αὐτὸν τρεῖς Ἐπίσκοποι, ἐκ δεινῆς λυτρωθέντες αἰχμαλωσίας, οἵτινες εἶχον ἀνάγκην τροφῆς καὶ ἐνδύματος. Τούτους ἐξένισε φιλοφρόνως ἐφ’ ὅσον χρόνον ἠθέλησαν. Ὅταν δὲ ἔμελλον νὰ ἐπιστρέψουν εἰς τὰς ἐπαρχίας των, προσέταξεν ὁ Ὅσιος τὸν σκευοφύλακα Ἰουλιανὸν νὰ τοὺς δώσῃ ἐλεημοσύνην διὰ τὸν δρόμον των. Ὁ δὲ σκευοφύλαξ ἔφερε τρία χρυσᾶ φλωρία καὶ ἔδωκεν εἰς ἕκαστον ἀπὸ ἕνα. Ὁ Μάρκελλος τοῦ λέγει· «Πόσα χρήματα μένουν;». Ὁ δὲ ἀπεκρίνατο· «Ἄλλα ἑπτὰ νομίσματα». Λέγει τότε ὁ Ἅγιος· «Φέρε ὅλα, ὅσα ἔχεις καὶ δός τα, ὁ δὲ Θεὸς θὰ φροντίσῃ δι’ ἡμᾶς. Ὀ Ἰουλιανὸς ἐξετέλεσε τὴν ἐντολήν, ἀλλ’ ἐκράτησεν ἕνα, μήπως ἔλθῃ ἄλλος πτωχός, νὰ τὸ δώσωσιν. Αὐτὴν δὲ τὴν ἡμέραν ἐστάλη ἀπὸ τὸν ἐλεήμονα Θεὸν ἄνθρωπος, ὅστις ἔδωσεν εἱς τὸν Μάρκελλον νομίσματα ἐνενήκοντα. Ὁ δὲ καλέσας τὸν Ἰουλιανὸν εἶπε πρὸς αὐτόν· «Δέκα νομίσματα ἐζημίωσες τὸ Μοναστήριον· διότι ὁ Θεὸς μᾶς ἀνταπέδωκε δεκαπλασίως ὅσα εἰς τοὺς Ἐπισκόπους ἐδώσαμεν, ἐὰν δὲ ἔδιδες τὰ δέκα, καθώς σου εἶπον, ἤθελε μᾶς ἀποστείλει ἑκατὸν ὁ Φιλάνθρωπος». Οὗτος δὲ ὁ Ἰουλιανὸς ἔγινεν ὕστερον Μητροπολίτης Ἐφέσου καὶ ἐτελείωσε τὸν βίον θεάρεστα. Ἀλλὰ ἂς εἴπωμεν καὶ ἕτερα τοῦ Μαρκέλλου θαυματουργήματα.

Ἦτο Μοναχός τις, ὀνόματι Ἐλπίδιος, ὅστις εἶχεν εἰς τὸ στόμα δεινὴν ἀσθένειαν καὶ ἦτο πρησμένον ὅλον τὸ ὑποκάτω τῆς γλώσσης μέρος τόσον πολύ, ὥστε εἶχε περισσότερον πρήξιμον ἀπὸ ὅ,τι νὰ εἶχε ἄλλην μίαν γλῶσσαν· ὅθεν δὲν ἠδύνατο νὰ ὁμιλήσῃ ἢ νὰ φάγῃ τίποτε, εἰ μὴ μόνον ζωμὸν κατέπινε καὶ τόσην ὀδύνην καὶ βάσανον εἶχε, ὥστε ἐπεθύμει τὸν θάνατον. Μετὰ καιρὸν πολὺν ἠδυνήθη καὶ ὡμίλησεν ὀλίγον, βαρέως δὲ στενάξας εἶπεν· «Οὐαί μοι τῷ ἀθλίῳ ὅτι μὲ παρορᾷ ὁ διδάσκαλος καὶ δέν με συμπονεῖ». Ταῦτα ἀκούσας ὁ Ὅσιος Μάρκελλος ἦλθε παρευθὺς εἰς τὸν πάσχοντα καὶ προσευξάμενος ἤγγισε τὴν χεῖρα εἰς τὴν πληγήν, ἐπικαλούμενος τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου. Ὅθεν ἔμεινεν ὑγιὴς τὴν ὥραν ἐκείνην ὁ ἀδελφὸς καὶ ἐδόξαζε τὸν Κύριον, εὐχαριστῶν τὸν Ὅσιον.

Ἕτερός τις Μοναχὸς ὀνόματι Στέφανος ἔτρωγε, μὲν ὅσον ἐχρειάζετο διὰ νὰ ζῇ, ἀλλὰ νὰ ἐνεργηθῇ δὲν ἠδύνατο· διότι ἡ κοιλία του δὲν εἰργάζετο καὶ ἐκινδύνευεν εἰς θάνατον. Τοῦ ἔκαμαν λοιπὸν σχετικὴν θεραπείαν, τοῦ ἔδιδον διάφορα καθαρτικὰ καὶ ἄλλα θεραπευτικὰ φάρμακα, ἀλλὰ ὄφελος κανὲν δὲν τοῦ ἔκαμαν. Ὅθεν ἔμελλε νὰ σπάσῃ ἡ κοιλία του.