Ὅσην δὲ χάριν καὶ δύναμιν κατὰ δαιμόνων ἔδωκεν εἰς αὐτὸν ὁ Παντοδύναμος, ἐφανερώθη πολλάκις σαφέστατα. Ἀπὸ δὲ τὰ πολλά του ἀνδραγαθήματα νὰ γράψωμεν δύο εἰς πίστωσιν τῶν ἄλλων καὶ βεβαίαν ἀπόδειξιν. Ἔφεραν πρὸς αὐτὸν τέσσαρας ἄνδρας δαιμονιζομένους, καὶ κάμνων εὐχὴν εἰς αὐτούς, τὸ μὲν πρῶτον ἐβλασφήμουν αὐτὸν οἱ δαίμονες καὶ ἐτάρασσον τοὺς ἀσθενεῖς περισσότερον. Ὕστερον δὲ ἐφώναζαν αὐτοὶ ὡς βασανιζόμενοι, καὶ ἰδόντες τὸν Ἅγιον ὅτι προσηύχετο περισσότερον ἔλεγον· «Πρόσταξέ μας νὰ ἐξέλθωμεν, ἐπειδὴ ἔλαβες καθ’ ἡμῶν ἐξουσίαν παρὰ Θεοῦ». Ὁ δὲ αὐτοὺς μὲν δὲν ἤθελε νὰ ἐπιτιμήσῃ, ἔλεγε δὲ μόνον ταῦτα πρὸς οὐρανὸν ἀποβλέπων· «Χριστέ, σῶσον τὸ πλάσμα σου», καὶ οὕτω μετὰ πολλὴν ὥραν ἐξῆλθον πάντες οἱ δαίμονες καὶ ἔμειναν ὑγιεῖς οἱ ἄνθρωποι. Τινὲς δὲ ἠρώτων μετὰ ταῦτα τὸν Ἅγιον, διατί δὲν εἶπε λόγον προστακτικὸν πρὸς τοὺς δαίμονας. Ὁ δὲ ἀπεκρίνατο· «Ἐγνώρισα ὅτι προσεπάθουν νὰ μὲ ρίψουν εἰς κενοδοξίαν, καὶ δι’ αὐτὸ δὲν ὡμίλησα πρὸς αὐτοὺς οὐδόλως, ἀλλὰ μόνον παρεκάλουν τὸν Κύριον». Ἄλλος δέ τις ὀνόματι Λάζαρος ἠνωχλεῖτο ὑπὸ ἀγρίου πολλὰ καὶ χαλεπωτάτου δαίμονος, καὶ τόσον ἐσπάραττεν αὐτὸν καὶ τὸν ἐβασάνιζε τὸ δαιμόνιον, ὥστε ἐξέβαλλε τὴν γλῶσσάν του καὶ ἐκρέματο ἔξω μίαν σχεδὸν σπιθαμὴν ἐκ τοῦ στόματος. Ἀλλὰ καὶ ἄλλας ἀσχημοσύνας προεκάλει εἰς αὐτὸν ὁ μισάνθρωπος, τόσον ὥστε ἦτο εἰς τοὺς ὁρῶντας ἐλεεινὸν θέαμα. Καὶ τοῦτον ὅμως τὸν ἄγριον δαίμονα ἐδίωξεν ὁ Μάρκελλος, καὶ ἕτερα πολλὰ θαυμάσια ἐτέλεσε, τὰ ὁποῖα εἶναι δύσκολον νὰ γράψωμεν ἅπαντα. Πλὴν ἀπὸ τὰ ἀνωτέρω ὀλίγα ἀναφερόμενα ἂς πιστωθῇ πᾶς τις τὰ ἐπίλοιπα.
Εἶχε λοιπὸν ὁ Ὅσιος ὅλας τὰς ἀρετὰς εἰς ἑαυτόν. Ἐξαιρέτως δὲ εἶχεν εὐλάβειαν εἰς τὰ ἅγια Λείψανα τῶν Μαρτύρων, καὶ ὅταν ἔφερον πρὸς αὐτὸν τοιαῦτα ἀπὸ μέρος τι, ἐξήρχετο μετὰ λαμπάδων καὶ θυμιάματος καὶ τὰ ἐδέχετο ὡς δῶρον ἐκ Θεοῦ πεμπόμενον, πιστεύων ὅτι καὶ τὰ σώματα μετέχουσι τοῦ ἁγιασμοῦ τῶν ψυχῶν. Ἐπειδὴ τὸ ὄργανον αὐτὸ τὸ ὁποῖον ὑπηρετεῖ τὴν ψυχὴν εἰς τὸ ἀγαθόν, κοινωνεῖ τοῦ ἁγιασμοῦ καὶ τῆς μακαριότητος. Ὅθεν καὶ οἱ μετὰ πίστεως αὐτὸ δεχόμενοι ἁγιάζονται. Πολλάκις λοιπόν, ὅταν ἔφεραν εἰς τὸν Ὅσιον κανὲν ἱερὸν Λείψανον, τοῦ τὸ ἐφανέρωνεν ὁ Θεὸς μὲ ὀπτασίαν πρότερον. Ὅθεν ἐξήρχετο μετὰ λιτανείας εἰς προϋπάντησιν. Ἐκεῖνοι δὲ οἵτινες τὰ ἐβαστοῦσαν ἐθαύμαζον πῶς χωρὶς νὰ τοῦ εἴπωσι τίποτε τὸ ἐγνώριζε. Καιρὸν δέ τινα ἦλθε τις βαστάζων Λείψανα τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Οὐρσικίου.