Οἱ δὲ ἐπίλοιποι θαυμάσαντες εἰσῆλθον, οὐχὶ διὰ κακόν, ἀλλὰ μόνον διὰ νὰ ἴδωσι τὸ αἴτιον καὶ καθὼς εἰσῆλθον, εἶδον νεανίαν ὡραιότατον, ἐκ τοῦ προσώπου τοῦ ὁποίου ἐξήρχοντο ἀκτῖνες ὡς ἀστραπὴ καὶ ἐτρόμαξαν βλέποντες τοιοῦτον θαυμάσιον, ἐξελθόντες δὲ ἐβόησαν· «Μέγας ὁ Θεὸς τῶν Χριστιανῶν» καὶ πάντες ἐπίστευσαν.
Ταῦτα μαθὼν ὁ ἀσεβὴς βασιλεὺς ἔλεγεν, ὅτι οἱ Χριστιανοὶ μεταχειρίζονται μαντείας διὰ νὰ ἐπιτυγχάνουν ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα θέλουν. Ὁ δὲ ἀστραπόμορφος τοῦ Κυρίου Ἄγγελος ἔφερε τὴν παρθένον ἀμόλυντον ἔξω ἀπὸ τὸ ἐργαστήριον ἐκεῖνο τῆς ἁμαρτίας καὶ προπορευόμενος αὐτῆς μὲ φῶς λαμπρότατον τὴν ὡδήγησεν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν καὶ εἰπὼν πρὸς αὐτὴν «Εἰρήνη σοι», ἀνεχώρησεν. Ἡ δὲ μακαρία Θεοφίλη ἔμεινεν ἐκθαμβουμένη καὶ χαίρουσα διὰ τὴν παράδοξον θαυματουργίαν, ἥτις ἐγένετο εἰς αὐτὴν καὶ ἐκ τῆς ὁποίας ἐφυλάχθη ἀμόλυντος. Ἐκτύπησε λοιπὸν τὴν θύραν τῆς Ἐκκλησίας, ἔσωθεν τῆς ὁποίας ἦτο λαὸς πολὺς καὶ ἔψαλλον τὴν νυκτερινὴν Ἀκολουθίαν κατὰ τὴν συνήθειαν. Ὁ δὲ ὑπηρέτης ἐξῆλθε καὶ ἰδὼν τὴν Ἁγίαν ἀνήγγειλε τοῦτο εἰς τοὺς λοιπούς, οἵτινες ἔδραμον ἅπαντες πρὸς τὴν Θεοφίλην θαυμάζοντες· διότι ἦτο ἡ μακαρία ἀπὸ γένος ἐπίσημον, ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν ἀρετὴν ἀκόμη πλουσιωτέρα, ἰδόντες δὲ αὐτὴν ἀνελπίστως ἐθαύμασαν, ἀκούοντες μάλιστα καὶ ὅσα ὁ παντοδύναμος Θεὸς ἐτέλεσεν εἰς αὐτὴν θαυμασίως καὶ ἀπὸ τὴν χαράν των ἐδάκρυζον, δοξάζοντες καὶ εὐχαριστοῦντες τὸν Κύριον, ἐτέλεσαν δὲ καὶ παράκλησιν καὶ εὐχαριστίαν πρὸς τὸν Θεὸν δι’ αὐτὴν ὁλονύκτιον ἅπαντες.
Ὁ δὲ κάκιστος Μαξιμιανὸς δὲν ἔπαυσε νὰ βασανίζῃ τοὺς Μάρτυρας, ἀλλὰ ἔστειλε τοὺς ὑπηρέτας του νὰ ἐρευνῶσιν, ὡς τὰ λαγωνικά, κάθε τόπον ἀπόκρυφον, νὰ τοῦ φέρουν ὅσους Χριστιανοὺς εὕρωσιν. Ἦτο δὲ ἕνας ἀπὸ τοὺς ἄρχοντάς του εἰς τὴν ἀξίαν πραιπόσιτος, τὴν κλῆσιν Δωρόθεος, εἰς μὲν τὸ γένος ἐπιφανής, εἰς δὲ τὴν πίστιν ἐπιφανέστερος καὶ ἄλλοι δύο, Μαρδόνιος καὶ Μυγδόνιος καλούμενοι, τοὺς ὁποίους κατέδωσάν τινες διαβολεῖς εἰς τὸν βασιλέα ὡς Χριστιανοὺς λέγοντες· «Ἐάν, ὦ βασιλεῦ, αὐτοὺς οἵτινες κατοικοῦσιν εἰς τὰ βασίλεια καὶ τιμῶνται καὶ τρέφονται ἀπὸ σέ, δὲν ἠμπορῇς νὰ φέρῃς εἰς τὸ θέλημά σου, πῶς θὰ νικήσῃς τοὺς ἐχθρούς σου; Αὐτοὶ οἱ φίλοι σου παρακινοῦν τοὺς ἀλλοτρίους μὲ λόγον καὶ γράμματα νὰ σὲ πολεμῶσι, καὶ πῶς λοιπὸν νὰ σὲ φοβηθοῦν οἱ ἐχθροί σου;».