Τῇ ΚΗ’ (28ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τῶν Ἁγίων ΔΙΣΜΥΡΙΩΝ, ἤτοι εἴκοσι χιλιάδων, ΜΑΡΤΥΡΩΝ, τῶν ἐν Νικομηδείᾳ καέντων.

Ὁ Ἐπίσκοπος ὅμως ἐπῆρε μὲν αὐτὴν καὶ τὸν Ἴνδην μετὰ χαρᾶς, ἀλλὰ τὰ ἀργύρια δὲν ἠθέλησε νὰ δεχθῇ. Ἑνωθέντες λοιπὸν οἱ Ἅγιοι μετὰ τῶν ἄλλων Χριστιανῶν εἶχον τόσην ἀγαλλίασιν, ὥστε δὲν ἔπαυον οἱ μακάριοι εὐχαριστοῦντες τὸν Κύριον, διότι τοὺς ἔγινεν εἰς καλὸν ἡ ὑπόκρισις.

Κατ’ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ἦλθε καὶ ὁ δυσσεβὴς βασιλεὺς νικητὴς ἀπὸ τὸν πόλεμον καὶ νομίζων ὁ ἀνόητος, ὅτι οἱ τυφλοὶ θεοὶ τοῦ ἔδωκαν τὴν νίκην, προσέταξε νὰ συναχθῇ ὅλος ὁ λαός, νὰ προσφέρουν εἰς αὐτοὺς θυσίαν πλουσιοπαρόχως. Ἔπειτα ἀφοῦ εἶδε συνηθροισμένους ὅλους τοὺς κατοίκους τῆς πόλεως εὐφήμισεν ὁ βασιλεὺς τοὺς καταφρονημένους θεούς του τοιαῦτα λέγων· «Βαβαί, πῶς τολμῶσι τινὲς ὅπου ἀγαποῦν τὸ σκότος ὑπὲρ τὸ φῶς καὶ λέγουσιν, ὅτι δὲν εἶναι θεοί. Ὤ τῆς ἀγνωσίας! καὶ δὲν βλέπετε, ἄνθρωποι, πόσας νίκας μᾶς δίδουν καὶ τρόπαια καὶ πόσα ἀγαθὰ καθ’ ἑκάστην μᾶς χαρίζουν; τοὺς διαφόρους, λέγω, καρποὺς τῆς γῆς, τὰ γεννήματα καὶ τὰ λοιπὰ καλά, μὲ τὰ ὁποῖα τρεφόμεθα;». Αὐτὰ καὶ ἕτερα βλάσφημα λέγων ὁ ἀφρονέστατος, δὲν τὰ ὑπέμεινεν ὁ ἀληθὴς Θεὸς διὰ νὰ μὴ καυχᾶται κατὰ τῆς ἀληθείας τὸ ψεῦδος καὶ διὰ νὰ μὴ διαστραφοῦν καὶ ἄλλοι πρὸς τὴν ἀπώλειαν. Ὅθεν καθὼς ὁ μωρὸς βασιλεὺς εὐφήμιζε τοὺς ἀτίμους θεούς του, τὴν μεσημβρίαν ἐν καιρῷ τοῦ θέρους αἴφνης ἔγιναν βρονταὶ καὶ ἀστραπαὶ φοβεραὶ καὶ σκότος βαθύτατον, ἐξέσπασε δὲ μέγας ἄνεμος καὶ χάλαζα σφοδροτάτη, τόσον ὥστε ἐτρόμαξαν ἅπαντες καὶ ἄλλοι μὲν ἔπεσον ἡμιθανεῖς ἀπὸ τὸν φόβον των καὶ ἕτεροι κατεπλάκωσαν ἀλλήλους ἀπὸ τὴν σπουδήν των νὰ ἀναχωρήσωσι· διότι καὶ φωνὴ οὐρανόθεν ἠκούσθη λέγουσα· «Ὁ Θεὸς ἐθυμώθη καὶ σᾶς ὠργίσθη».

Ἐγένετο δὲ κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην μεγάλη ζημία καὶ ὄχι μόνον κοινοὶ ἄνθρωποι ἀπέθανον, ἀλλὰ καὶ αὐτὸς ὁ βασιλεὺς ἐκινδύνευσεν, οἱ δὲ ποταμοὶ ἐπλημμύρισαν τόσον ἀπὸ τὴν πολλὴν βοοχήν, ὥστε ἐπῆραν ὅλην τὴν ἐσοδείαν των καὶ τὴν ἐπῆγαν εἰς τὴν θάλασσαν. Ἀλλὰ πάλιν ὁ ἀσύνετος Μαξιμιανὸς ἔμεινεν εἰς τὴν προτέραν ἀσέβειαν καὶ ζητήσας τὴν βίβλον, εἰς τὴν ὁποίαν ἦσαν γραμμένα τὰ ὀνόματα τῶν ἱερέων, οἵτινες ὑπηρετοῦσαν τοὺς δώδεκα θεούς, ἐπειδὴ δὲν εὗρεν ἐκεῖ τὴν Δόμναν καὶ τὸν Ἴνδην, ἠρώτησε δι’ αὐτούς· οἱ δὲ ὑπηρέται τοῦ εἶπον, ὅτι ἡ Δόμνα ἐτρελλάθη καὶ ὁ Ἴνδης τὴν ἐφύλαττε.