Μάλιστα αὐτὸς ἐκουράσθη περισσότερον νὰ τὸν κολάζῃ μὲ πολλὰ μηχανήματα παρὰ ἐκεῖνος ὑπομένων τοὺς ραβδισμοὺς καὶ τὰς μάστιγας. Ὅθεν ἔδωκε καὶ κατ’ αὐτοῦ τὴν τελευταίαν ἀπόφασιν, νὰ κόψουν τὴν τιμίαν του κεφαλήν, οὕτω δὲ ἀπῆλθε καὶ αὐτὸς πρὸς ὃν ἐπόθησε Κύριον κοσμούμενος μὲ διπλοῦν στέφανον, τὸν τῆς Ἀρχιερωσύνης καὶ τὸν τῆς Ἀθλήσεως.
Τούτων πάντων τῶν Ἁγίων τελεῖται ἡ μνήμη κατὰ τὴν σήμερον μετὰ τὰ Χριστούγεννα, ὅπως καὶ τῶν Βρεφῶν, τὰ ὁποῖα ὁ Ἡρῴδης ἐφόνευσε. Διότι καθὼς ἐκεῖνα, οὕτω καὶ οὗτοι διὰ τὸν Χριστὸν μέσον πυρὸς ἐμαρτύρησαν, δύο μυριάδες ἤτοι εἴκοσι χιλιάδες ἀνώνυμοι Μάρτυρες, καθὼς καὶ οἱ ὀνομαστὶ ἀναφερόμενοι, περὶ τῶν ὁποίων εἴπομεν ἀνωτέρω, ἤτοι Γλυκέριος, Ζήνων, Θεόφιλος, Μαρδόνιος, Δωρόθεος, Ἴνδης, Πέτρος, Μυγδόνιος, Ἀγάπη, Θεοφίλη καὶ Δόμνα ἡ πάντων περικαλλὴς καὶ ἀοίδιμος εἰς δόξαν Χριστοῦ τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ ἡμῶν, ᾯ πρέπει πᾶσα δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.