Ταῦτα δὲ ἐτέλουν κρυφίως ὅσον ἠδύναντο· ἀλλ’ ἐπειδὴ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ τεθῇ ὁ λύχνος ὑπὸ τὸν μόδιον, ἐφανερώθησαν καὶ αὐτοὶ εἰς ἔλεγχον μὲν τῶν ἀσεβῶν, τῶν δὲ ἐναρέτων παράδειγμα. Ὅθεν εὐνοῦχός τις, ἰδὼν αὐτοὺς νύκτα τινὰ διανέμοντας τὰ φαγητὰ εἰς τοὺς πένητας, ἠννόησεν ὡς πονηρὸς ὅτι ἐνήστευον καὶ τὰ ἀνήγγειλεν εἰς τὸν ἄρχοντα, ὅστις κατεσκεύαζε τὰ βασιλικὰ φαγητά. Ὁ δὲ ἄρχων ἁρπάσας εὐθὺς τὰς κλεῖδας ἀπὸ τὰς χεῖρας τῆς Δόμνας καὶ τοῦ Ἴνδου, ἀπῆλθεν εἰς τὸ κελλίον των καὶ εὗρε τὸν Τίμιον Σταυρὸν καὶ τὰς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, ἀλλ’ ἄργυρον ἢ χρυσὸν ἢ ἱμάτιον πολύτιμον δὲν εὗρε οὐδόλως, οὔτε στρῶσιν τινὰ διὰ νὰ κοιμῶνται, εἰμὴ μόνον δύο ψάθας κατὰ γῆς, εἰς τὰς ὁποίας ἀνεπαύοντο οἱ μακάριοι, ἓν πήλινον θυμιατήριον, ἕνα λύχνον καὶ ἓν Ἀρτοφόριον ξύλινον, εἰς τὸ ὁποῖον εἶχον τὴν ἱερὰν προσφορὰν καὶ μετελάμβανον, λαβὼν δὲ τοῦτο εἰς χεῖράς του, ὡς καὶ τὸ βιβλίον τῶν Πράξεων, ἠρώτησε τοὺς Ἁγίους τὶ ἔκαμαν τὸν χρυσόν, τὸν ἄργυρον καὶ τὰ ἐπίλοιπα, ἐκεῖνοι ὅμως οὐδὲν ἀπεκρίθησαν.
Βασανίζων λοιπὸν τοὺς Ἁγίους διαφόρως καὶ μαστιγώνων τοὺς φιλανθρώπους ὁ ἀπάνθρωπος τύραννος οὐδὲν ὡμολόγησαν, ἀλλ’ ἔμειναν σιωπῶντες καὶ δὲν ἐπτοήθησαν, ὡς νὰ ἐδέροντο ἀδάμαντες. Ὅθεν θυμωθεὶς ὁ ἄρχων προστάσσει νὰ τοὺς σφαλίσουν εἰς ἄλλον τόπον, ἕως οὗ ἀναφέρῃ τὴν ὑπόθεσιν εἰς τὸν βασιλέα. Ὅταν δὲ τοὺς ἐξέβαλον ἀπὸ τὸ δωμάτιον, ἐπῆρε κρυφίως ἡ μὲν Δόμνα τὴν Βίβλον, ὁ δὲ Ἴνδης τὸ ἅγιον Ἀρτοφόριον ἐντὸς τῶν ἐνδυμάτων των καὶ δὲν τοὺς εἶδον· αὐτὰ δὲ μόνον εἶχον παραμυθίαν εἰς τὴν φυλακὴν οἱ μακάριοι, ἄλλην δὲ τροφὴν δὲν τοὺς ἔδωσαν οἱ ἄσπλαγχνοι μόνον ἀπ’ ἐκεῖνον τὸν ἡγιασμένον Ἄρτον μετελάμβανον, διότι ὁ ἄσπλαγχνος ἄρχων διέταξε τοὺς φύλακας νὰ μὴ τοὺς δώσουν οὔτε κἄν ὕδωρ νὰ πίωσι, διὰ νὰ ἀποθάνουν, διότι ἔδιδον αὐτοὶ τὰς βασιλικὰς τροφὰς εἰς τοὺς πένητας. Εἶχον ὅθεν τοσαύτην ὑστέρησιν τῶν ἀναγκαίων καὶ κακοπάθειαν, ὥστε ἠσθένησεν ἡ παρθένος ὡς καλομαθημένη ὅπου ἦτο πρότερον. Ἀλλ’ ὁ προνοητὴς καὶ κυβερνήτης τῶν ἁπάντων Θεὸς ἐφρόντιζε καὶ διὰ τοὺς δούλους του· ὅθεν νύκτα τινὰ ἐλθόντες Ἅγιοι Ἄγγελοι ἐγέμισαν τὴν τράπεζαν φαγητὰ διάφορα καὶ ἔλαμψεν ὅλος ὁ οἶκος, ἔπειτα οἱ Ἄγγελοι ἀνέβησαν εἰς τοὺς οὐρανούς. Οἱ δὲ Ἅγιοι τρώγοντες ηὐφράνθησαν, εὐχαριστοῦντες τὸν Κύριον καὶ ἔμειναν μὲ πολλὴν ἡδονήν, ὄχι τόσον ἀπὸ τὰ βρώματα τὰ ὁπτοῖα ἔφαγον, ὅσον ἁπὸ τὴν ὑπέρλαμπρον ὡραιότητα τῶν Ἀγγέλων τὴν θαυμασίαν καὶ πανευφρόσυνον.