Ἔγινε λοιπὸν ἑορτὴ καὶ πανήγυρις πανευφρόσυνος ὑπὸ τῶν Χριστιανῶν, διότι ὁ ἔπαρχος ἐβαπτίσθη καὶ ἔδωκε διαταγὴν νὰ κατοικοῦν οἱ Χριστιανοὶ ἀνεμποδίστως ἐντὸς τῆς πόλεως καὶ νὰ ἔχωσι τοὺς Ναούς, τὴν τιμὴν καὶ τὰ εἰσοδήματα, τὰ ὁποῖα εἶχον πρότερον, διὰ νὰ συγκατατεθοῦν δὲ οἱ βασιλεῖς καὶ νὰ βεβαιώσουν τὸ πρόσταγμα τοῦτο, τοὺς ἔγραψεν ὅτι πολλὴν ὠφέλειαν καὶ μεγάλον κέρδος θέλει ἔχει τὸ κράτος ἀπὸ τοὺς Χριστιανοὺς ἐκ τῶν φόρων καὶ τῶν ἐν γένει ἐμπορικῶν συναλλαγῶν, ἐὰν τοὺς ἐπιτρέψουν νὰ κατοικῶσιν ἐντὸς τῆς πόλεως. Οἱ δὲ Σεβῆρος καὶ Ἀντωνῖνος [1] οἱ βασιλεῖς ἐπεκύρωσαν τὸ πρόσταγμα τοῦ Φιλίππου. Οὕτω λοιπὸν οἱ Χριστιανοὶ ἀφέθησαν ἐλεύθεροι καὶ ἡ Ἀλεξάνδρεια ἤνθει πάλιν εἰς τὴν εὐσέβειαν.
Ὁ ἐχθρὸς ὅμως τῆς ἀληθείας φθονήσας ἠρέθισεν εἱδωλολάτρας τινὰς τῆς πόλεως νὰ διαβάλουν πρὸς τοὺς βασιλεῖς τὸν Φίλιππον καὶ οὕτως ἐποίησαν. Ἀπῆλθον εἰς τὴν Ρώμην καὶ λέγουν πρὸς αὐτούς· «Ὁ ἔπαρχος τῆς Ἀλεξανδρείας Φίλιππος ἐκυβέρνα ἐπὶ δέκα ἕως σήμερον ἔτη καλὰ καὶ θεάρεστα τὸν λαόν, τώρα ὅμως δὲν γνωρίζομεν τὶ ἔπαθε καὶ ἀφήσας τὸ πάτριον σέβας τῶν μεγίστων θεῶν, προσκυνεῖ αὐτόν, τὸν ὁποῖον ἐσταύρωσαν οἱ Ἰουδαῖοι, τιμᾷ δὲ περισσότερον τοὺς Χριστιανοὺς παρὰ ἡμᾶς τοὺς λατρευτὰς τῶν μεγίστων θεῶν. Ὅθεν κινδυνεύει νὰ ἀπολεσθῇ ἡ θρησκεία μας ἐὰν δὲν βοηθήσετε σύντομα». Ταῦτα οἱ βασιλεῖς ἀκούσαντες, ἔγραψαν οὕτω πρὸς τὸν Φίλιππον· «Ὁ πρὸ ἡμῶν θειότατος Αὔγουστος, γνωρίζων σε θεραπευτὴν τῶν θεῶν σπουδαῖον καὶ ἐπιμελέστατον, σοῦ ἐχάρισεν αὐτὴν τὴν ἀρχὴν νὰ τὴν ἔχῃς ἀδιαδόχως εἰς ὅλην τὴν ζωήν σου καὶ σὲ ἐτίμησεν ὡς βασιλέα μᾶλλον ἢ ὡς ἔπαρχον, νὰ ἐξουσιάζῃς ὅλην τὴν Αἴγυπτον, καὶ πάλιν ἡμεῖς σὲ ἐστερεώσαμεν δίδοντές σου τιμὴν μεγαλυτέραν· ἀλλὰ ταῦτα τὰ ἀξιώματα ὡρίσαμεν νὰ ἔχῃς, ἕως ὅτου ἤσουν φίλος τῶν θεῶν, τώρα ὅμως ὅπου ἠκούσαμεν ὅτι ἔγινες καταφρονητὴς αὐτῶν καὶ ἡμῶν παρήκοος, προστάσσομεν ἢ νὰ τιμᾷς τοὺς θεοὺς ὡς τὸ πρότερον ἢ νὰ εἶσαι ἐστερημένος πάσης ἀξίας καὶ νὰ ζημιωθῇς ὅλον τὸν πλοῦτον σου».
Ταῦτα ἀναγινώσκων ὁ Φίλιππος προσεποιήθη ὅτι ἠσθένησε καὶ πωλήσας ὅλα του τὰ ὑπάρχοντα, διεμοίρασεν εἰς δύο τὰ χρήματα, δίδων τὰ ἡμίση εἰς Ἐκκλησίας καὶ Μοναστήρια καὶ τὰ ἄλλα ἡμίση εἰς τοὺς πένητας. Ἦτο δὲ ὁ Φίλιππος εἰς τὴν Ἑλληνικὴν γλῶσσαν πεπαιδευμένος, ἀλλὰ καὶ εἰς τὸν βίον θεοφιλέστατος καὶ φιλοσοφώτατος καὶ εἰς τὴν πίστιν στερεὸς καὶ θερμότατος· ὅθεν κοινῇ γνώμῃ ὅλων τῶν Χριστιανῶν τῆς Ἀλεξανδρείας ἐχειροτόνησαν αὐτὸν Ἐπίσκοπον.