Ὅθεν ποιήσαντες ἀγρυπνίαν καθ’ ὅλην τὴν νύκτα, ἐδοξολόγησαν τὸν Κύριον, τὴν δὲ πρωΐαν λαβὼν ὁ Τραγκυλῖνος τὸν Σεβαστιανὸν καὶ τὸν Πολύκαρπον, ἐπῆγαν εἰς τὸν ἔπαρχον, ὅστις ἰδὼν αὐτοὺς ἠγέρθη μετὰ πάσης χαρᾶς καὶ πεσὼν εἱς τοὺς πόδας αὐτῶν ἐδέετο νὰ τοῦ δώσουν τὴν ὑγείαν τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος, διότι ὅλον του τὸ σῶμα ἦτο πρησμένον καὶ φουσκωμένον τόσον, ὥστε δὲν ἠδύνατο σχεδὸν νὰ περιπατήσῃ. Οἱ δὲ εἶπον πρὸς αὐτὸν ὅτι, ἐὰν πιστεύσῃ εἰς τὸν Χριστὸν ἐξ ὅλης καρδίας, θέλει λάβει παρ’ αὐτοῦ τὴν θεραπείαν τοῦ σώματος. Ὁ ἔπαρχος τότε λαμπρᾷ τῇ φωνῇ ὡμολόγησε τὸν Χριστὸν Θεὸν ἀληθῆ, τὴν δυσσέβειαν τῶν εἰδώλων ἀρνησάμενος, καὶ ὄχι μόνον τοῦτο, ἀλλὰ καὶ τὰ εἴδωλα, τὰ ὁποῖα εἶχεν εἰς τὸ παλάτιον συντρίψας, ἔδωκεν εἰς τὰς χεῖρας τῶν Ἁγίων νὰ τὰ κάμουν ὡς βούλονται.

Ὁ δὲ μακάριος Σεβαστιανὸς ἐγνώρισεν ἀπὸ θείαν Χάριν, ὅτι ὁ υἱὸς τοῦ ἐπάρχου Τιβούρτιος ἦτο ἀκόμη εἰς τὴν Πίστιν ἀμφίβολος· ὅθεν ἐκράτησεν ἕνα εἴδωλον πολυτιμότερον ἀπὸ τ’ ἄλλα καὶ καλλιτεχνικώτερον, εἰς τὸ ὁποῖον ἦτο ἱστορημένη πᾶσα ἡ ἀστρολογία καὶ ἡ τῶν οὐρανῶν κίνησις, καὶ διὰ τοῦτο ἐλυπεῖτο ὁ Τιβούρτιος καὶ δὲν ἤθελε νὰ τὸ καταστρέψῃ, ἕως νὰ θεραπευθῇ ὁ πατήρ του πρότερον. Ὁ δὲ Ἅγιος τοῦ εἶπε νὰ μὴ ἀμφιβάλλῃ ποσῶς, ἀλλὰ νὰ τὸ συντρίψῃ καὶ αὐτό, καὶ τότε θὰ ἴδῃ τοῦ Θεοῦ τὰ θαυμάσια. Ὁ δὲ Τιβούρτιος, ἀνάψας κάμινον, λέγει εἰς τοὺς Ἁγίους· «Ἰδοὺ συντρίβω κατὰ τὸ πρόσταγμά σας τὸ ἠγαπημένον μου τοῦτο εἴδωλον, μὲ τὴν ἑξῆς ὅμως συμφωνίαν: ἐὰν δὲν θεραπευθῇ ὁ πατήρ μου, θὰ σᾶς ρίψω εἰς ταύτην τὴν κάμινον». Ταῦτα λέγοντος τοῦ Τιβουρτίου, τὸν ἠμπόδιζεν ὁ Χρωμάτιος συνιστῶν εἰς αὐτὸν νὰ ἀπέχῃ ἀπὸ τοιαύτην ἐγχείρησιν· ἀλλ’ οἱ Ἅγιοι τὸ ἔστερξαν μετὰ πάσης χαρᾶς ἐλπίζοντες εἰς τὴν θείαν δύναμιν. Εὐθὺς δὲ ὡς ἐλέπτυναν τὸ μιαρὸν ἐκεῖνο ἄγαλμα, φῶς θεϊκὸν περιέλαμψε τὸν Χρωμάτιον, καὶ ἐφάνη νεανίας τις λαμπρὸς καὶ ὡραιότατος, λέγων· «Μακάριος εἶ, ὅτι ἐπίστευσας εἰς τὸν Χριστόν, ὅστις μὲ ἀπέστειλε νὰ θεραπεύσω τὴν ἀσθένειάν σου». Καὶ μὲ τὸν λόγον εὑρέθη οὗτος ὅλος ὑγιής, καὶ ἐπήδα ὡς ἔλαφος ὁ πρώην ἀκίνητος. Τότε ὁ Τιβούρτιος, καταπλαγεὶς ἀπὸ τὴν τοιαύτην ἐξαίσιον θαυματουργίαν, προσέπεσεν εἰς τοὺς πόδας τῶν Μαρτύρων, ζητῶν τὸ σωτήριον Βάπτισμα. Οἱ δὲ Ἅγιοι προκαθάραντες αὐτοὺς διὰ νηστείας καὶ προσευχῆς, ἐβάπτισαν ἅπαντας.