Τοῦ λέγει ὁ Τραγκυλῖνος· «Αὐτὴν τὴν γνώμην εἶχα καὶ ἐγὼ πρότερον, ὦ δικαστά, νομίζων τοὺς Χριστιανοὺς πεπλανημένους καὶ ἄφρονας· ἀλλὰ τώρα, βλέπων ὅτι καὶ ὁ περιφανὴς Σεβαστιανὸς ἔγινε δοῦλος τοῦ Χριστοῦ, καταφρονήσας τὸν πλοῦτον, τὴν δόξαν καὶ πᾶσαν ἀπόλαυσιν καὶ διδαχθεὶς ὑπ’ αὐτοῦ ἠννόησα τὴν ἀλήθειαν, γνωρίσας ὅτι ἡ πίστις σας εἶναι ρυπαρὰ καὶ βέβηλος, ἡ δὲ τῶν Χριστιανῶν σεμνὴ καὶ σεβάσμιος». Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ ἔπαρχος· «Ἀπὸ ποῖα ἔργα ἐπείσθης νὰ προσκυνήσῃς Θεὸν ἐσταυρωμένον καὶ κακοθάνατον;». Ὁ δὲ ἀπεκρίνατο· «Ἐὰν ὁρίζῃς νὰ ἀκροασθῇς μὲ μακροθυμίαν, χωρὶς νὰ σκανδαλίζεσαι, θέλω σοῦ ἀποδείξει αὐτὸν τὸν ἐσταυρωμένον Θεὸν ἀληθῆ καὶ Βασιλέα πάσης τῆς κτίσεως».

Ταῦτα ἀκούων ὁ ἔπαρχος, ἤρχισε νὰ λαμβάνῃ θεῖον φωτισμὸν εἰς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ καὶ λέγει προς τὸν Μάρτυρα· «Λέγε μοι, ἄνθρωπε, μετὰ παρρησίας τὰ τοῦ Θεοῦ σου, διότι ποθῶ νὰ ἐννοήσω καὶ ἐγὼ τὴν ἀλήθειαν». Ὁ δὲ Τραγκυλῖνος ἀπεκρίνατο· «Ἐπειδὴ ἡ καλωσύνη σου μοῦ ἔδωκεν ἄδειαν, ἄκουσον δι’ ὀλίγων λόγων τὸ τῆς θείας οἰκονομίας μυστήριον, νὰ γνωρίσῃς ὅτι μόνον ὁ Χριστὸς εἶναι Θεὸς ἀληθέστατος». Ταῦτα λέγων διηγήθη πῶς ἔκαμεν ὁ Θεὸς ὅλον τὸν κόσμον ἐκ τοῦ μὴ ὄντος καὶ πῶς ἔπλασε τὸν ἄνθρωπον καὶ πάλιν τὸν ἀνέπλασεν εἰς τὸ εἶναι μὲ τὸ ἑκούσιον αὐτοῦ Πάθος· ἔπειτα ἀνελήφθη πάλιν εἱς τοὺς οὐρανοὺς μετὰ τὴν τριήμερον Ἔγερσιν. Ἀφοῦ δὲ εἶπεν ὁ τίμιος γέρων τὰ περὶ τῆς Πίστεώς μας μυστήρια, λέγει καὶ ταῦτα· «Ἐὰν δὲν πιστεύῃς, ἐκλαμπρότατε ἔπαρχε, τὰ τοῦ Χριστοῦ μου θαυμάσια, κἄν τὸ εἰς ἐμὲ γενόμενον πίστευσον, ὅστις ἤμην, καθὼς ἠξεύρεις, ἕως προχθὲς παράλυτος καὶ ἀκίνητος καὶ τώρα τελείως ἐθεραπεύθην μὲ τὴν χάριν τοῦ θείου Βαπτίσματος». Ταῦτα ἀκούων ὁ ἔπαρχος ἔμεινε πολλὴν ὥραν ἄφωνος, γνωρίσας τὴν ἀλήθειαν. Προστάξας δὲ νὰ ἀναχωρήσουν ὅλοι ἐκεῖθεν, λέγει ταῦτα πρὸς τὸν Τραγκυλῖνον· «Ἐγνώρισα, ἀδελφέ, ὅτι μεγάλη εἶναι ἡ Πίστις τῶν Χριστιανῶν καὶ ἄλλος Θεὸς δὲν εἶναι, μόνον ἐκεῖνος, τὸν ὁποῖον αὐτοὶ σέβονται. Ἐὰν λοιπὸν ποθῇς νὰ γίνω συγκοινωνός σου εἰς ταύτην, φέρε μου αὔριον δύο Χριστιανοὺς ὅσον δύνασαι κρυφίως ὥστε νὰ μὴ τοὺς ἴδῃ κανείς, διὰ νὰ λάβω παρ’ αὐτῶν τὸ ἅγιον Βάπτισμα».

Ἀπελθὼν λοιπὸν ὁ Τραγκυλῖνος ἀνήγγειλεν εἰς τοὺς Ἁγίους τὴν ὑπόθεσιν, οἵτινες ἐχάρησαν μαθόντες ὅτι ὁ πρότερον διώκτης αὐτῶν καὶ ἀντίπαλος γίνεται εἰς ὀλίγον βοηθὸς τῆς Πίστεως καὶ συνήγορος.