Οὕτω λοιπὸν ἐποίησεν ὁ Νικόστρατος, ὁ δὲ Σεβαστιανὸς τοὺς ἐδίδασκε νὰ μείνουν ἕως τέλους εἰς τὴν Πίστιν ἀσάλευτοι, ὅσοι δὲ ἐξ αὐτῶν ἦσαν ἀβάπτιστοι νὰ νηστεύσουν δύο τρεῖς ἡμέρας διὰ νὰ λάβουν τὸ ἅγιον Βάπτισμα.
Μαθὼν ταῦτα ὁ ἔπαρχος Χρωμάτιος ἐκάλεσε τὸν Νικόστρατον καὶ τὸν ἠρώτησε διατί ἔφερε τοὺς δεσμίους ὅλους εἰς τὴν οἰκίαν του· ὁ δὲ ἀπεκρίνατο· «Διὰ νὰ βλέπωσιν ἅπαντες τὰ κολαστήρια ὄργανα καὶ τὰς πληγάς, τὰς ὁποίας λαμβάνουν οἱ ἄλλοι, νὰ φοβοῦνται καὶ νὰ προσκυνοῦν τὰ εἴδωλα». Ταῦτα ἀκούσας ὁ ἔπαρχος ἐπῄνεσεν αὐτόν, ὅτι ἔκαμε φρόνιμα. Ὁ δὲ μακάριος Νικόστρατος εἶχεν ἐγκάρδιόν τινα φίλον, Κλαύδιον καλούμενον, ὅστις ἦτο κομενταρήσιος καὶ ἐπόθησε νὰ τὸν κάμῃ καὶ ἐκεῖνον Χριστιανόν· εἶπε λοιπὸν πρὸς αὐτὸν πολλοὺς ψυχωφελεῖς λόγους, ἐπαινῶν τὸν Ἅγιον Σεβαστιανὸν ὡς φιλόθεον, ὅτι αὐτὸς ἠρνήθη τὴν φιλίαν τῶν βασιλέων καὶ κατεφρόνησε τοιαύτην δόξαν καὶ πλοῦτον καὶ δυναστείαν καὶ εὑρίσκετο μὲ τοὺς Χριστιανούς, παρακινῶν αὐτοὺς πρὸς τὴν εὐσέβειαν, ὄχι μόνον μὲ λόγους, ἀλλὰ καὶ μὲ ἐξαίσια θαύματα. Ταῦτα ἀκούσας ὁ Κλαύδιος ἐτρώθη τὴν καρδίαν θεϊκὸν ἔρωτα καὶ δραμὼν εἰς τὸν οἶκόν του, ἐπῆρε τοὺς δύο υἱούς του, οἱ ὁποῖοι ἦσαν ἀσθενεῖς καὶ εἶχον ὁ μὲν εἷς ὕδρωπα, ὁ δὲ ἄλλος λέπραν, καὶ τοὺς ἐπῆγεν εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ Νικοστράτου, παρακαλῶν τοὺς Ἁγίους νὰ τοὺς θεραπεύσουν καὶ ὁμολογῶν τὴν εὐσέβειαν. Ἦσαν δὲ ἐκεῖ συνηγμένοι πλῆθος πολὺ κατηχούμενοι καὶ τοὺς ἐβάπτιζεν ἐνάρετός τις Ἱερεὺς ὀνόματι Πολύκαρπος, ὅστις ἐβάπτισε καὶ τοὺς δύο παῖδας τοῦ Κλαυδίου καὶ παρευθὺς, ἐθεραπεύθησαν ὄχι μόνον αὐτοί, ἀλλὰ καὶ ὅσοι εἶχον ἀσθένειαν, ἐμβαίνοντες εἰς τὴν ἱερὰν κολυμβήθραν, ἐξήρχοντο ὑγιεῖς ψυχῇ τε καὶ σώματι καὶ πάντες ἐδόξαζον τὸν Θεόν, ἐξόχως δὲ ὁ Κλαύδιος, ὅστις ἐβαπτίσθη βλέπων εἰς τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ τοιαύτην θαυμάσιαν θεραπείαν καὶ ψυχωφελῆ ἴασιν.
Ἀφοῦ δὲ παρῆλθον αἱ τριάκοντα ἡμέραι τῆς διορίας, προσκαλέσας τὸν Τραγκυλῖνον ὁ ἔπαρχος καὶ μη γνωρίζων ὅτι εἶχε γίνει Χριστιανός, ἠρώτησεν αὐτὸν διὰ τοὺς υἱούς του, ἐὰν ἐδέχοντο νὰ προσκυνήσουν τὰ εἴδωλα. Ὁ δὲ ἀπεκρίνατο· «Μακάριοι ὄντως ἐκεῖνοι, ὅτι ἐγνώρισαν τὴν ἀλήθειαν καὶ ὡδήγησαν καὶ ἐμὲ τὸν ἀνάξιον νὰ γνωρίσω τὸν παντοδύναμον Θεόν, τὸν ὁποῖον προσκυνῶ καὶ σέβομαι ἐξ ὅλης μου τῆς καρδίας». Λέγει ὁ ἔπαρχος· «Ἐτρελλάθης, ταλαίπωρε, καὶ ἐπίστευσες καὶ σὺ εἰς τὴν κακοδαίμονα ταύτην θρησκείαν; τί ἔπαθες;».