Μετὰ δὲ τὴν τελείωσιν τοῦ Παύλου ἔμεινεν ὁ Λουκᾶς καὶ ὑπηρέτει τοὺς ἄλλους ἀδελφοὺς ἀόκνως καὶ ἀγογγύστως ὅλον τὸν καιρὸν τὸν ὁποῖον ἔζησεν, ἤτοι ἔτη τριάκοντα, καὶ ποτὲ δὲν ἔλειψεν ἀπὸ τοὺς ὀφθαλμούς του τὸ δάκρυον, ἀλλὰ πάντοτε ἠγρύπνει καὶ προσηύχετο, ἐνθυμούμενος τὴν αἰώνιον κόλασιν· ὅθεν καὶ μετὰ τὸ τέλος τῆς μακαρίας ζωῆς του εὐωδίασε τὸ ἅγιον αὐτοῦ λείψανον. Ἀλλὰ ἂς ἔλθωμεν εἰς τὸ προκείμενον.
Καιρόν τινα ἔστειλεν ὁ Ὅσιος εἰς τὸ Βυζάντιον δύο ἀδελφούς, τὸν προαναφερθέντα Συμεὼν καὶ Ἰωάννην τὸν Πρεσβύτερον, διά τινα ἀναγκαίαν ὑπόθεσιν· ὅταν δὲ ἔπλεον ἀντικρὺ εἰς τὴν νῆσον Καλώνυμον [5], ἠγέρθη ἄγριος ἄνεμος καὶ ἔγινε τόση τρικυμία, ὥστε ὄχι μόνον τὰ ἱστία των ἐξέσχισεν, ἀλλὰ καὶ ὅλα τὰ σύνεργα συνέτριψεν· ὅθεν ἀνέμενον τὸν θάνατον, διότι ἐφάνη ἔμπροσθεν αὐτῶν σίφων φοβερός, ὅστις ἀνερρόφα τὴν θάλασσαν ὑποκάτω ἀπὸ τὸν βυθόν, σύρων πρὸς αὐτὸν τὸ πλοῖον μὲ βίαν ἀνείκαστον· τότε ὁ κλεινὸς Συμεών, βλέπων ἐκεῖνον τὸν μέγαν κίνδυνον, ἐβόησε λέγων· «Ἅγιε Παῦλε, βοήθησον»· καὶ παρευθύς, ὤ τοῦ θαύματος! ἦλθε θεία δύναμις καὶ ὤθησε τὸ πλοῖον μακρὰν ἀπὸ τὸν σίφωνα καὶ τὸ ἐπέταξεν εἰς τὸν αἰγιαλόν· οἱ δὲ ἄνθρωποι ἐξερχόμενοι ἔξω ἐκάθισαν εἰς τὴν γῆν ἔντρομοι καὶ περίλυποι· ὁ δὲ Συμεὼν ἔλεγε ταῦτα· «Ἐάν, Ὅσιε Παῦλε, ἔκαμνες εὐχὴν δι’ ἡμᾶς, δὲν θὰ εἴμεθα εἰς τοιοῦτον κίνδυνον». Τότε ἀπεκοιμήθη καὶ βλέπει τὸν Παῦλον εἰς τὸν ὕπνον του λέγοντα· «Ἐγείρεσθε καὶ μὴ φοβεῖσθε, ἀλλ᾽ ὑπάγετε εἰς τὸ ταξίδιόν σας κατευόδιον». Τὸ αὐτὸ εἶπε καὶ πρὸς τὸν Πρεσβύτερον· καὶ εἰσελθόντες εἰς τὸ πλοῖον, ἐπῆγαν εἰς τὴν Πόλιν χαίροντες χωρὶς κανὲν ἐμπόδιον. Τὸ ὅμοιον συνέβη καὶ εἴς τινα ἄρχοντα, καλούμενον Βαάνην, ὅστις ἧτο γνώριμος τοῦ Ὁσίου καὶ τὸν ἐλύτρωσεν ἀπὸ μεγάλην τρικυμίαν πλησίον εἰς τὴν νῆσον Νάξον, ὅτε ἐπικαλεσθεὶς τὸν Παῦλον ἔπαυσεν εὐθὺς ὁ κλύδων καὶ ἐλυτρώθησαν.
Ἀφοῦ ἔκαμεν ὀλίγον καιρὸν εἰς τὸ Λάτρον ὁ Ὅσιος μετὰ τὴν ἐπάνοδον, ἐβαρύνθη πάλιν τὰς φροντίδας τῶν ἀδελφῶν καὶ ἠθέλησε νὰ ὑπάγῃ εἰς τὸ σπήλαιον τοῦ Πυθαγόρου, ἐνθυμούμενος τὴν ἡσυχίαν, τὴν ὁποίαν εἶχεν ἐκεῖ πρωτύτερα· ἔλαβε λοιπὸν δύο ἄλλους ἀδελφούς, τὸν Συμεὼν καὶ ἄλλον τινὰ Πρεσβύτερον, καὶ ἔφυγον νύκτα τινὰ μὲ λέμβον·