ὅταν δὲ ἤθελεν ἐπιθυμήσει βρώσιμόν τι καὶ συνέβαινε νὰ τοῦ τὸ φέρῃ ὁ ὑποτακτικός του ἢ δὲν τὸ ἔτρωγε, διὰ νὰ μὴ τὸν νικᾷ ἡ λαιμαργία, ἢ ἔβαλλεν ὕδωρ καὶ ἐγίνετο τὸ φαγητὸν ἐκεῖνο, ἢ γάλα ἦτο, ἢ ζωμός, ἢ ἄλλον ὅμοιον, ἄνοστον πολὺ καὶ ἄχρηστον καὶ τότε τὸ ἔτρωγεν, εὐχαριστῶν τὸν Κύριον, ὁ ὁποῖος βλέπων τὴν καλήν του προαίρεσιν, τοῦ ἔστελλε πολλάκις ὅ,τι ἤθελεν ὀρεχθῆ διὰ νὰ θεραπεύσῃ τὴν γνώμην του. Καὶ ἡμέραν τινὰ ἐπεθύμησε νὰ φάγῃ μαρούλια καὶ παρευθὺς φαίνεται ἔμπροσθεν αὐτοῦ ἄνθρωπός τις ἀγνώριστος, τὸν ὁποῖον ἄλλην φορὰν δὲν τὸν εἶδον καὶ τοῦ δίδει τρία μαρούλια ὡραιότατα καὶ γλυκύτατα καὶ εὐθὺς ἔγινεν ἄφαντος. Ὁ δὲ Ἅγιος ἐποίησε τὸν σταυρόν του καὶ ἔφαγε μέρος ἐξ αὐτῶν εὐχαριστῶν μετὰ δακρύων τὸν πλουσιόδωρον Βασιλέα, ὅστις τὰ ἔστειλε· καὶ τόσον ἦσαν γλυκὰ καὶ νόστιμα, ὥστε ἐθαύμαζε. Ἀλλ’ ἀκούσατε πρὸς δόξαν Θεοῦ καὶ ἄλλο θαυμασιώτερον.
Τὸ Ἅγιον Πάσχα ἐπεθύμησε νὰ φάγῃ τυρὸν νεαρόν, ἤτοι νωπόν, καὶ πάλιν ἐμέμφετο ἑαυτὸν ὡς λαίμαργον καὶ κοιλιόδουλον, διότι ὠρέγετο σαρκικὰ θελήματα· τότε φαίνεται ἔμπροσθέν του ἄνθρωπος, κρατῶν εἰς τὰς χεῖράς του τυρὸν νεόπηκτον καὶ καθὼς τοῦ τὸν ἔδωκεν ἔγινεν ἄφαντος. Ταῦτα ἐφανέρωσεν ὕστερον ὁ Ὅσιος πρὸς τὸν φίλον του Δημήτριον, ὄχι δι’ ἔπαινον ἑαυτοῦ, ἀλλὰ δι’ εὔλογον αἰτίαν, ἤτοι νὰ μὴ καταλαλῶσι τὸν Κύριον· διότι ὁ ρηθεὶς Δημήτριος ἔλεγέ ποτε πρὸς ἄλλους τινὰς ἀδελφούς, ὅτι δὲν εὑρίσκονται τώρα πλέον ἄνθρωποι νὰ τοὺς φέρῃ τροφὴν ὁ Ἄγγελος. Τοῦτο ἀκούσας ὁ Ὅσιος ἐμειδίασεν ὀλίγον καὶ τοῦ λέγει· «Ἠγαπημένε Δημήτριε, μὴ κατακρίνῃς τὸν Θεὸν ἀδιακρίτως, διότι ἐκεῖνος ὅστις ἦτο τότε, εἶναι καὶ τώρα κηδεμονικός, φροντιστὴς καὶ φιλανθρωπότατος καὶ μᾶς ἀγαπᾷ ὅλους περισσότερον παρὰ ὁ πατὴρ τὰ τέκνα του καὶ ὅσα χρειασθῶμεν μᾶς στέλλει ὡς εὔσπλαγχνος». Ταῦτα εἰπών, τοῦ ἐφανέρωσε τὰ θαυμάσια τὰ ὁποῖα ἐγράψαμεν ἀνωτέρω καὶ τὰ ὡμολόγησεν εἰς δόξαν Θεοῦ καὶ ὑπόδειγμα ἡμῶν, λέγων ὅτι ἄλλοτε ἔβλεπε τὸν Ἄγγελον γέροντα, ἄλλοτε νέον καὶ ἄλλοτε παιδίον μικρότατον· διότι ὁ Ὀσιος ἐγύριζε πολλάκις τὴν νύκτα εἰς τὴν ἔρημον καὶ ἔβλεπε τοὺς Ἀγγέλους καὶ δὲν ἐφοβεῖτο τελείως οὔτε ἐδειλία ἀπὸ βροντάς, ἤ ἀστραπάς, ἢ θηρία ἀνήμερα.