Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Ἅγιος· «Διατί ἀφῆκας τὸν Παντοδύναμον καὶ ζητεῖς παρ’ ἀνθρώπου ὁμοιοπαθοῦς σου τὴν ἴασιν; πλὴν ἐὰν ἔχῃς πίστιν δύνανται καὶ οἱ δοῦλοι του νὰ σοῦ δώσουν βοήθειαν». Ταῦτα λέγων προσέταξεν αὐτὸν νὰ λουσθῇ εἰς τὴν θάλασσαν. Ὁ δὲ ὑπακούσας ἐκαθαρίσθη ἀμέσως καὶ πάντες ἐξέστησαν, βλέποντες τοιοῦτον θαυμάσιον καὶ ἔτρεχον εἰς τὸν Ἅγιον ὑγιεῖς τε καὶ ἀσθενεῖς, οἱ μὲν νὰ ἀπολαύσουν ψυχῆς εὐφροσύνην βλέποντες αὐτόν, οἱ δὲ νὰ εὕρουν θεραπείαν τῆς μάστιγος ἐκ τῆς ὁποίας ἐμαστίζοντο καὶ κατὰ τὴν πίστιν ἑκάστου ἠκολούθει ἡ ἔκβασις.
Βλέπων τὸν Ὅσιον βασταζόμενον Γότθος τις καθήμενος εἰς τὸ παράθυρον, εἶπε ταῦτα πρὸς ἐμπαιγμόν· «Ἰδοὺ καὶ ο νέος ὕπατος». Ταῦτα λέγων ἔπεσε κατὰ γῆς καὶ ἐξέψυξεν. Οἱ δὲ λοιποὶ ἐφοβήθησαν ἰδόντες τοιοῦτο θαυμάσιον. Ἀλλὰ καὶ αὐτὸς ὁ βασιλεὺς ἐδειλίασε καὶ ὅταν ἔφθασεν ὁ Ἅγιος εἰς τὰ βασίλεια δὲν τὸν ἄφησαν νὰ εἰσέλθῃ, ἀνεχώρησε. Μετὰ ταῦτα μεταμεληθεὶς ὁ βασιλεύς, διότι δὲν τὸν ἐδέχθη καὶ φοβηθεὶς μήπως πάθῃ κακόν τι, ἔστειλε καὶ τὸν ἐκάλεσε νὰ ἐπιστρέψῃ, ὁ Ὅσιος ὅμως δὲν ἠθέλησε, καὶ τοῦ διεμήνυσεν, ὅτι εἰς ὀλίγον καιρὸν θὰ ἀπολέσῃ τὴν βασιλείαν· ἔπειτα θέλει λάβει καὶ κακὸν θάνατον, διότι ὑβρίζει τὸν οὐράνιον Βασιλέα, ὅστις θέλει τὸν παιδεύσει μὲ κόλασιν αἰώνιον. Ὅταν δὲ οἱ ἀπεσταλμένοι εἶπον ταῦτα πρὸς τὸν βασιλέα, ἔπεσε πύργος τις, ὅστις ἦτο εἰς τὰ βασίλεια, πρὸς σωφρονισμὸν καὶ ἔλεγχον τοῦ ἀλαζόνος. Ἔγιναν δὲ καὶ ἄλλα πολλὰ θαυμάσια ἀναρίθμητα, ἀπὸ τὰ ὁποῖα νὰ εἴπωμεν ὀλίγα τινὰ μὲ βραχύτητα.
Πρῶτον μὲν ἐθεράπευσεν ὁ Ὅσιος δύο νεανίσκους, ἔχοντας δαιμόνιον, ἔπειτα θυγατέρα τινὰ πιστῆς γυναικός, ἥτις ἔκλαιεν ἀκαταπαύστως καὶ σπλαγχνισθεὶς ἐπ’ αὐτὴν τὴν ἰάτρευσεν. Εἶτα καὶ ἄρχων τις, τὴν ἀξίαν πατρίκιος, μιμούμενος τὸν Ζακχαῖον, ἐπῆρε τὸν Ὅσιον εἰς τὴν οἰκίαν του μετὰ θερμῆς πίστεως. Ὅθεν ἔτυχε καὶ αὐτὸς ὁμοίας εὐλογίας μὲ τὸν Ζακχαῖον. Ἀφοῦ δὲ ὁ Ὅσιος ἔφθασεν εἰς τὸ Πατριαρχεῖον καὶ τὸν ὑπεδέχθησαν μὲ πολλὴν τιμὴν καὶ εὐλάβειαν, φοβερός τις ὄφις, ἄγνωστον πόθεν προερχόμενος, εὑρέθη εἰς τοὺς πόδας τοῦ Ὁσίου, ὁ δὲ Ὅσιος ἰδὼν αὐτὸν τὸν προσέταξε νὰ ἀπέλθῃ χωρὶς νὰ βλάψῃ τινά. Τότε ὁ ὄφις, στραφεὶς πρὸς τὸν τοῖχον, διερράγη ἐνώπιον πάντων καὶ ἔμεινεν ἄπνους. Γυνὴ δέ τις ἐπιφανής, τὴν κλῆσιν Ραΐς, τὴν πίστιν Ὀρθόδοξος, προσελθοῦσα προσέπεσεν εἰς τοὺς πόδας τοῦ Ὁσίου κλαίουσα καὶ παρακαλοῦσα νὰ τὴν εὐλογήσῃ νὰ γεννήσῃ υἱόν·