Ἀκούσατε τώρα καὶ τὸ δεύτερον ζήτημα· αὐτὸ εἶναι διὰ ποῖον λόγον ὁ Χριστὸς μεταμορφώθη ἐγγὺς τοῦ πάθους του. Καὶ λέγομεν ὅτι ἔγινε τοῦτο διὰ δύο αἰτίας· πρῶτον μέν, διότι εἰς τὴν ἀρχὴν οἱ Ἀπόστολοι ἦσαν εἰσέτι ἀτελεῖς, καὶ δὲν ἠδύναντο τότε νὰ ἴδωσιν ὅσα εἶδον μετέπειτα· δεύτερον δέ, διὰ νὰ μὴ λησμονήσωσιν ὅσα εἶδον, ἀλλὰ νὰ τὰ ἐνθυμοῦνται εἰς τὸν καιρὸν τῆς σταυρώσεως τοῦ Χριστοῦ· μαρτυροῦσι δὲ τοῦτο καὶ οἱ Διδάσκαλοι τῆς Ἐκκλησίας μας, οἵτινες λέγουσιν ὅτι ὁ Χριστὸς τεσσαράκοντα ἡμέρας πρὸ τοῦ πάθους του μετεμορφώθη.
Τρίτον ζήτημα εἶναι διατὶ δὲν μετεμορφώθη ἐνώπιον πολλῶν, ὅπως ἔπραξε καὶ εἰς ἄλλα πολλὰ θαύματα. Καὶ λέγομεν εἰς αὐτό; Ὁ Μωϋσῆς, ὅταν ἤθελε νὰ ἀνέλθῃ εἰς τὸ ὄρος Σινᾶ διὰ νὰ δεχθῇ τὰς πλάκας τὰς γεγραμμένας μὲ τὸν θεόγραφον Νόμον, δὲν ἔλαβε κανένα μαζί του, διότι δὲν ἦσαν ἄξιοι νὰ ἴδωσιν ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα εἶδεν ὁ Μωϋσῆς, ἐπειδὴ ἦσαν ἁμαρτωλοὶ καὶ ἀκάθαρτοι. Ὁμοίως καὶ ὁ Χριστὸς δὲν μετεμορφώθη ἐνώπιον πολλῶν, ἐπειδὴ δὲν ἦσαν ἄξιοι οἱ ὀφθαλμοὶ τῶν μιαρῶν Ἰουδαίων νὰ ἴδωσι τοιοῦτον θαῦμα καὶ τόσον φῶς τῆς θεότητος, τὸ ὁποῖον οἱ Μαθηταὶ τὸ εἶδον ὀλίγον, καὶ πάλιν ἔπεσαν κάτω ἀπὸ τὸν φόβον των.
Τέταρτον ζήτημα εἶναι, διατί δὲν ἔλαβεν ὅλους τοὺς Μαθητάς, ἀλλ’ ἀφῆκε τοὺς ἐννέα καὶ ἔλαβε μόνον τους τρεῖς. Καὶ λέγομεν εἰς αὐτό, ὅτι ἂν ἐλάμβανεν ὅλους τοὺς Μαθητὰς ἦτο ἀνάγκη νὰ λάβῃ καὶ τὸν προδότην Ἰούδαν· ἂν δὲ ἐλάμβανε τοὺς ἕνδεκα καὶ ἄφηνεν αὐτόν, τότε αὐτὸς θὰ ἔλεγεν ὅτι, ἐπειδὴ δὲν ἔλαβε καὶ ἐμὲ εἰς τὴν Μεταμόρφωσίν του, διὰ τοῦτο τὸν ἐπρόδωσα. Εἰς ἐμὲ ἔδωκε χάριν καὶ ἔκαμνα θαύματα καθὼς καὶ εἰς ὅλους τοὺς Μαθητάς, εἰς ἐμὲ εἶχεν ἐμπιστοσύνην περισσοτέραν ἀπὸ τοὺς ἄλλους, ἐμὲ ἠγάπα πλέον τῶν ἄλλων Μαθητῶν. Διατί λοιπὸν δὲν ἔλαβε καὶ ἐμὲ νὰ ἴδω πῶς θέλει μεταμορφωθῆ; Διατί δὲν μὲ ἠξίωσε νὰ ἴδω καὶ ἐγὼ τὴν λαμπρότητα τοῦ προσώπου του; Διὰ τοῦτο καὶ ἐγὼ τὸν παρέδωκα εἰς ἄτιμον καὶ κακὸν θάνατον. Διὰ νὰ μὴ ἔχῃ ὅθεν τοιαύτην αἰτίαν ὁ Ἰούδας, διὰ τοῦτο δὲν ἀφῆκεν αὐτὸν μοναχόν. Αὐτὸ ὅπερ εἶπον τώρα εἶναι λύσις καὶ τοῦ τετάρτου καὶ τοῦ πέμπτου ζητήματος.