Ἔνατον ζήτημα εἶναι διατί δὲν μετεμορφώθη εἰς ἕνα ἀπὸ τὰ ἄλλα ὄρη, ὅπως τὸ ὄρος Σιγώρ, τὸ Καρμήλιον, τὸ τῆς Σαμαρείας, τὸ τῆς Γαλιλαίας καὶ τὸ τῶν Ἐλαιῶν, ἀλλὰ μετεμορφώθη εἰς τὸ Θαβώριον. Καὶ λέγομεν πρῶτον διὰ ποῖον λόγον δὲν μετεμορφώθη εἰς τὸ ὄρος Σιγώρ. Τὰ Σόδομα καὶ Γόμορρα ἦσαν πόλεις μεγάλαι, αἵτινες ἦσαν εἰς τὴν ἐξουσίαν τοῦ Λὼτ ἀνεψιοῦ τοῦ Ἀβραάμ. Οἱ ἄνθρωποι, οἵτινες κατοικοῦσαν ἐκεῖ, ἦσαν ἁμαρτωλοὶ καὶ ἀρσενοκοῖται. Ὁ Θεὸς ἰδὼν τὰς ἁμαρτίας των ἐβδελύχθη καὶ ἀπεφάσισε νὰ κατακαύσῃ τὰς πόλεις αὐτάς· ἀποστέλλει λοιπὸν δύο Ἀγγέλους διὰ νὰ εἴπωσιν εἰς τὸν Λὼτ νὰ ἀναχωρήσῃ ἀπ’ ἐκεῖ διὰ νὰ μὴ κατακαῇ καὶ αὐτὸς μὲ τοὺς ἁμαρτωλούς· μόλις ἀνήγγειλαν οἱ Ἄγγελοι τὴν ἀπόφασιν τοῦ Θεοῦ εἰς τὸν Λὼτ μετέβη οὗτος εἰς τοὺς συγγενεῖς του καὶ τοὺς συνέστησε νὰ ἀναχωρήσουν, διὰ νὰ μὴ κατακαοῦν, αὐτοὶ ὅμως δὲν τὸν ἐπίστευον καὶ τὸν ἐμυκτήρισαν λέγοντες· «Γνωρίζεις σὺ τί θὰ κάμῃ ὁ Θεός;». Ὅταν εἶδεν ὁ Λὼτ ὅτι δὲν τὸν ἤκουον, ἐπέστρεψεν εἰς τὸν οἶκόν του, καὶ τοῦ λέγουν οἱ Ἄγγελοι· «Ἐπειδὴ αὐτοὶ δὲν ἀκούουσιν, λάβε σὺ τὴν γυναῖκά σου, καὶ τὰς θυγατέρας σου, καὶ ἀναχώρησον, πρόσεχε δὲ νὰ μὴ στραφῇ οὐδεὶς ὀπίσω διὰ νὰ ἴδῃ· σπεύσατε δὲ νὰ ἀναβῆτε εἰς τὸ ὄρος Σιγὼρ καὶ μείνατε ἐκεῖ».
Ἐξῆλθεν ὅθεν ὁ Λὼτ ἀπὸ τὰ Σόδομα· ἡ δὲ γυνή του ἐλυπήθη τοὺς συγγενεῖς της, καὶ ἐστράφη ὀπίσω να ἴδῃ, πάραυτα ὅμως ἐγένετο στήλη ἅλατος. Ὁ δὲ Λὼτ ἔλαβε τὰς θυγατέρας του καὶ ἀνέβη εἰς τὸ Σιγώρ. Ἐκεῖ αἱ θυγατέρες του εἶπον μεταξύ των· «Ὁλόκληρος ὁ κόσμος κατεκάη. Ὅπως δὲ γνωρίζομεν, εἰς τὸν παλαιὸν καιρόν, ὅταν κατεπόντισεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὁ Νῶε ἐκεῖνος ἐφύλαξε σπέρμα τῶν ἀνθρώπων εἰς τὴν Κιβωτόν· ἂς ἀφήσωμεν λοιπὸν καὶ ἡμεῖς διαδόχους. Καὶ τὴν νύκτα ἐκείνην ἔδωκαν εἰς τὸν πατέρα των οἶνον πολύν, ἐκοιμήθη δὲ ἡ μεγαλυτέρα μετ’ αὐτοῦ· ὁ δὲ Λὼτ συνευρέθη ἐκ τῆς μέθης μὲ τὴν θυγατέρα του. Τὴν δευτέραν νύκτα ἐποίησεν ὁμοίως μὲ τὴν μικροτέραν, ἀμφότεραι δὲ εὑρέθησαν ἐν γαστρὶ ἔχουσαι καὶ ἡ μὲν μεγαλυτέρα ἐγέννησεν υἱὸν καὶ τὸν ὠνόμασε Μωάβ, ἤτοι υἱὸν τοῦ πατρός μου· ἡ δὲ μικροτέρα ἔτεκε καὶ αὐτὴ υἱὸν καὶ τὸν ὠνόμασεν Ἀμμάν, ἤτοι υἱὸν τοῦ γένους μου. Ἐκ ταύτης τῆς αἰτίας τὸ Σιγὼρ ἦτο μεμιασμένον καὶ δι’ αὐτὸ δὲν μετεμορφώθη ἐκεῖ ὁ Χριστός.