Λόγος Α’. Εἰς τὴν Θείαν ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΝ τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἐκ τοῦ Θησαυροῦ τοῦ Δαμασκηνοῦ, ἄνευ τοῦ προοιμίου, ἐλαφρῶς διορθωθεὶς κατὰ τὴν φράσιν.

Καὶ πρῶτον ζήτημα εἶναι νὰ μάθωμεν διὰ ποῖον λόγον ἔγινεν ἡ Μεταμόρφωσις τοῦ Κυρίου· δεύτερον, διὰ ποῖον λόγον ὁ Χριστὸς μετεμορφώθη πρὸ τοῦ πάθους· τρίτον, διατί δὲν μετεμορφώθη ἐνώπιον πολλῶν, καθὼς ἔκαμνε καὶ εἰς ἄλλα θαύματα· τέταρτον, διατί δὲν ἐπῆρεν ὅλους τοὺς Μαθητάς, ἀλλ’ ἀφῆκε τοὺς ἐννέα, καὶ ἐπῆρε μόνον τοὺς τρεῖς· πέμπτον, διατί δὲν ἀφῆκε τὸν Ἰούδαν καὶ να πάρῃ τοὺς ἄλλους ἕνδεκα; ἕκτον, διατί δὲν ἔλαβε καὶ τὸν Ἰούδαν· ἕβδομον, διατί δὲν ἐπῆρεν ἄλλους Μαθητάς, ἀλλὰ τὸν Πέτρον, τὸν Ἰάκωβον καὶ τὸν Ἰωάννην· ὄγδοον, διατί δὲν ἐγένετο εἰς πεδιάδα ἡ Μεταμόρφωσις, ἀλλ’ εἰς τὸ ὄρος· ἔνατον, διατί δὲν μετεμορφώθη εἰς τὸ Σιγὼρ ὄρος ἢ εἰς τὸ τῆς Σαμαρείας ἢ εἰς τὸ Καρμήλιον ὄρος ἢ εἰς τὸ τῆς Γαλιλαίας, ἀλλὰ μετεμορφώθη εἰς τὸ Θαβώριον ὄρος· δέκατον, διατί παρέστησαν ἐκεῖ οἱ Προφῆται· ἑνδέκατον, διατί δὲν παρέστησαν ἕτεροι Προφῆται, ἀλλὰ ὁ Μωϋσῆς καὶ ὁ Ἠλίας· δωδέκατον, πόθεν ἐγνώρισαν οἱ Ἀπόστολοι, ὅτι ἦσαν ὁ Μωϋσῆς καὶ ὁ Ἠλίας, ἐφ’ ὅσον οὐδέποτε τοὺς εἶδον· δέκατον τρίτον, διατί ἦσαν ἀπὸ τοὺς οὐρανοὺς ὁ Ἠλίας, ἀπὸ τὸν ᾍδην ὁ Μωϋσῆς καὶ ἀπὸ τὴν γῆν οἱ Ἀπόστολοι· δέκατον τέταρτον, διατί ἀπὸ τοὺς οὐρανοὺς εἷς, ἀπὸ τὸν ᾍδην εἷς καὶ ἀπὸ τὴν γῆν ἦσαν τρεῖς· δέκατον πέμπτον, διατί δὲν λέγουσιν εἰς κανὲν μέρος ὅτι καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐφάνη εἰς τὴν Μεταμόρφωσιν, καθὼς καὶ εἰς τὴν Βάπτισιν, ὅπου ἐφάνη ἐν εἴδει περιστερᾶς· ἂν ἡ Ἁγία Τριὰς εἶναι ἀχώριστος, καὶ ὁ μὲν Πατὴρ ἐμαρτύρει, ὁ δὲ Υἱὸς μετεμορφοῦτο, ποῦ εὑρίσκετο τὸ Ἅγιον Πνεῦμα; Αὐτὰ τὰ δεκαπέντε ζητήματα ἔχομεν νὰ λύσωμεν· παρ’ ὅλον δὲ ὅτι ἀπαιτεῖται χρόνος ἱκανὸς διὰ τὸν σκοπὸν αὐτόν, ἡμεῖς ὅμως θὰ προσπαθήσωμεν ἐν συντομίᾳ νὰ τὰ ἐπιλύσωμεν.

Ἂς ἀρχίσωμεν ὅθεν νὰ ἐπιλύσωμεν τὸ πρῶτον ζήτημα, ἤτοι διὰ ποῖον λογον ἐγένετο ἡ Μεταμόρφωσις τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Καὶ λέγομεν διὰ τρεῖς αἰτίας μετεμορφώθη· καὶ πρῶτον, διότι οἱ Μαθηταὶ ἀπ’ ἀρχῆς ἦσαν ἄνθρωποι ἁλιεῖς, καὶ βάναυσοι εἰς πάντα τὰ σωματικά· ὅταν δὲ ὁ Κύριος ἐσαρκώθη ἐκ τῆς Ἁγίας Παρθένου Μαρίας καὶ εἰς ἡλικίαν τριάκοντα ἐτῶν ἐβαπτίσθη καὶ ἤρχισε τὸ κήρυγμα εἰς τὸν κόσμον διδάσκων, ἐκάλεσε καὶ τοὺς Μαθητάς, ἀγροίκους εἰς τὴν ἀρχὴν καὶ ἀγραμμάτους, ἵνα βεβαιωθῇ τὸ κήρυγμα τῶν Ἀποστόλων εἰς τὸν κόσμον, καὶ νὰ μὴ ἔχωσιν οἱ ἐχθροὶ τῆς πίστεώς μας νὰ λέγωσιν, ὅτι ἀπὸ τὴν σοφίαν των ἐκέρδησαν οἱ Ἀπόστολοι τοὺς ἀνθρώπους.