Λόγος Α’. Εἰς τὴν Θείαν ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΝ τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἐκ τοῦ Θησαυροῦ τοῦ Δαμασκηνοῦ, ἄνευ τοῦ προοιμίου, ἐλαφρῶς διορθωθεὶς κατὰ τὴν φράσιν.

Ἀλλ’ ὦ θεῖοι Ἀπόστολοι, ὑμεῖς, ἔχετε μεθ’ ὑμῶν τὸν Χριστόν, ὅστις εἶναι Θεός, τί θέλετε αὐτούς; Ἀληθῶς τον ἔχομεν· ἀλλὰ δὲν τὸν πιστεύουσιν οἱ ἄνθρωποι καὶ θέλουν νὰ τὸν φονεύσουν. Ὅταν ὅμως ἴδουν τὸν Μωϋσῆν καὶ τὸν Ἠλίαν καὶ τοὺς γνωρίσουν, ἴσως τότε νὰ ἐμποδισθοῦν· ἂν ὅμως θὰ θελήσῃ ὁ Χριστὸς μόνος του νὰ παραδοθῇ εἰς θάνατον, δύνανται αὐτοὶ οἵτινες εἶναι δοῦλοί του νὰ τὸν ἐμποδίσουν καὶ νὰ μὴ ποιήσῃ ὡς βούλεται; Δὲν δύνανται· τί λοιπὸν τοὺς θέλετε τοὺς Προφήτας; Βλέπετε ὅτι εἶναι λανθασμένοι οἱ λόγοι τοῦ Πέτρου; Δι’ ὃ καὶ λέγει ὁ Εὐαγγελιστὴς Μάρκος· «Οὐ γὰρ ᾔδει τί ἐλάλει»· καὶ πάλιν ὁ Λουκᾶς λέγει· «Μὴ εἰδὼς ὃ λέγει».

«Ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος, ἰδοὺ νεφέλη φωτεινὴ ἐπεσκίασεν αὐτούς· καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τῆς νεφέλης λέγουσα. Οὗτος ἐστιν ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα αὐτοῦ ἀκούετε». Καὶ ἡ μὲν φωνὴ ἦτο τοῦ Πατρός, ὅστις ἐμαρτύρει ἀοράτως τὴν θεότητα τοῦ Ἰησοῦ, ἡ δὲ νεφέλη ἦτο τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον. «Καὶ ἀκούσαντες οἱ μαθηταὶ ἔπεσον ἐπὶ πρόσωπον αὐτῶν, καὶ ἐφοβήθησαν σφόδρα. Καὶ προσελθὼν ὁ Ἰησοῦς ἥψατο αὐτῶν, καὶ εἶπεν· ἐγέρθητε καὶ μὴ φοβεῖσθε. Ἐπάραντες δὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῶν, οὐδένα εἶδον εἰμὴ τὸν Ἰησοῦν μόνον. Καὶ καταβαινόντων αὐτῶν ἀπὸ τοῦ ὄρους, ἐνετείλατο αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέγων· «Μηδενὶ εἴπητε τὸ ὅραμα, ἕως οὗ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ». Διὰ ποῖον δὲ λόγον τοὺς παρήγγειλε νὰ μὴ εἴπουν τίποτε; Διὰ νὰ μὴ ἀκούσουν οἱ ἄλλοι Μαθηταὶ καὶ φθονήσουν, μάλιστα δὲ ὁ προδότης Ἰούδας, ὅστις ἐζήτει πρόφασιν κατὰ τοῦ Ἰησοῦ νὰ τὸν παραδώσῃ. Υἱὸν δὲ τοῦ ἀνθρώπου ὁ Χριστὸς τὸν ἑαυτόν του ὀνομάζει, διότι ἔλαβε σάρκα ὡς ἄνθρωπος, καὶ διότι, ὅπως κατὰ τὴν θεότητα ἦτο υἱὸς τοῦ Θεοῦ, οὕτω καὶ κατὰ τὴν ἀνθρωπότητα ἦτο υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου.

Ἠκούσατε, εὐλογημένοι Χριστιανοί, τὴν ὑπόθεσιν τῆς ἑορτῆς μας, καὶ τὴν ἐξήγησιν τοῦ θείου καὶ ἱεροῦ Εὐαγγελίου, ἂν ὄχι καὶ λεπτομερῶς, ἀλλὰ ἔστω μερικῶς, διότι τὰ νοήματα τοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελίου, τολμῶ εἰπεῖν, οὐδὲ οἱ Ἄγγελοι δὲν δύνανται νὰ τὰ ἑρμηνεύσωσι καταλεπτῶς. Ὡς ἐκ τούτου καὶ ἡμεῖς, ἀφοῦ κατὰ τὴν δύναμίν μας, ὡς ἐν συντόμῳ ἡρμηνεύσαμεν, ἂς ἔλθωμιεν τώρα καὶ εἰς τὴν λύσιν τῶν ζητημάτων ἐκείνων, ἅτινα ἀπορρέουν ἐκ τῆς θείας ταύτης ἑορτῆς.