Ὁ Ἰωάσαφ ὁδηγεῖ εἰς τὸν Χριστιανισμὸν τοὺς πληθυσμοὺς τῶν τόπων τῆς ἐξουσίας του.
ΑΝΑΛΑΒΩΝ ὅθεν τὴν ἐξουσίαν ὁ Ἰωάσαφ ἀπῆλθεν εἰς πόλιν μεγάλην καὶ πολυάνθρωπον, ἔχουσαν ηὐτρεπισμένα παλάτια. Εὐθὺς δὲ ὡς ἔφθασεν ἐκεῖ, ἔστησεν εἰς ὅλους τοὺς πύργους τῆς πόλεως τὸν σεβάσμιον Σταυρὸν τοῦ Σωτῆρος καὶ τοὺς ναοὺς τῶν εἰδώλων ἐκρήμνισεν, οἰκοδομήσας εἰς τὸ κέντρον τῆς πόλεως μεγαλοπρεπῆ Ναὸν εἰς τὸν Δεσπότην Χριστόν, προστάσσων νὰ εἰσέρχωνται εἰς αὐτὸν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, ἵνα δοξάζωσι τὸν εὐεργέτην Θεὸν καὶ προσκυνοῦσι τοῦτον ὡς ἁρμόζει. Πρῶτος τότε ὁ νέος βασιλεὺς ἐτέλεσεν ἱκετήριον δέησιν διὰ τὴν σωτηρίαν παντὸς τοῦ λαοῦ, καθ’ ἑκάστην δὲ ἐδίδασκε καὶ ἔκαμνε πάντα τρόπον νὰ ἀποσπάσῃ τούτους ἀπὸ τὴν δεισιδαίμονα πλάνην καὶ νὰ φέρῃ εἰς τὴν ἀλήθειαν. Ἐκήρυττε δὲ τὰ δεσποτικὰ θαύματα καὶ μυστήρια καὶ τῶν εἰδώλων τὴν τελείαν ἀσθένειαν, ἐξόχως δὲ ἀνήγγειλε τὰ τῆς κοινῆς τῶν νεκρῶν ἀναστάσεως καὶ τὰ τῶν ἀγαθῶν, τὰ ὁποῖα θὰ ἀπολαύσωσιν ὅσοι φυλάττουν τὰς ἐντολὰς τοῦ Σωτῆρος ὡς καὶ περὶ τῶν τιμωριῶν τῆς αἰωνίου κολάσεως, εἰς τὰς ὁποίας οἱ ἁμαρτήσαντες καταδικάζονται. Παρακινῶν δὲ πρὸς ἀρετὴν ἐδήλου, ὅτι δὲν ἤθελε νὰ κυβερνήσῃ μὲ βίαν καὶ αὐστηρότητα, ἀλλὰ μὲ ταπεινοφροσύνην καὶ πρᾳότητα. Οὕτω εἰς τὰ ἔργα θαυμάσιος καὶ μετριόφρων εἷλκεν ὅλους πρὸς ἑαυτόν.
Οὕτω εἰς ὀλίγον καιρόν, διὰ τῆς διδαχῆς καὶ τῆς θαυμαστῆς πολιτείας του, προσῆλθεν ὅλος ὁ λαὸς εἰς τὴν ἀληθῆ τοῦ Χριστοῦ πίστιν, συνεργούσης τῆς θείας χάριτος, καὶ ὅσοι ἦσαν κεκρυμμένοι διὰ τὸν φόβον τοῦ Ἀβεννήρ, Ἱερεῖς, Μοναχοὶ καὶ Ἐπίσκοποι, ἤρχοντο εἰς αὐτόν, ὅστις λίαν ἐγκαρδίως καὶ μετὰ βαθέος σεβασμοῦ ὑπεδέχετο τούτους, μόνος δέ, χριστομιμήτως, ἔπλυνε τοὺς πόδας των. Κατέστησε δὲ καὶ ἕνα τῶν Ἐπισκόπων Ἀρχιερέα τῆς πόλεως, ἐτέλεσε μεγαλοπρεπῶς τὰ ἐγκαίνια τῆς Ἐκκλησίας, κατεσκεύασε πολύτιμον κολυμβήθραν, καὶ πρώτους ἐβάπτισε τοὺς ἄρχοντας, κατόπιν τοὺς στρατιώτας καὶ ἅπαντας τοὺς κατοίκους. Ὅσοι δὲ ἐβαπτίζοντο, ὄχι μόνον τὴν τῆς ψυχῆς ὑγείαν ἐλάμβανον, ἀλλὰ καὶ πάσης βλάβης σωματικῆς, ἂν δέ τις ἠσθένει, καθ’ ὃν χρόνον ἐβαπτίζετο, ἐλάμβανε τὴν ποθητὴν ἴασιν. Διὰ τοῦτο πολλοὶ προσέτρεχον πρὸς τὸν βασιλέα καὶ ἐζήτουν τὸ ἅγιον Βάπτισμα. Ὁ δὲ βασιλεὺς Ἰωάσαφ, ὅσον ἐπληθύνοντο οἱ πιστοί, ἐπὶ τοσοῦτον ἔκτιζεν Ἐκκλησίας καὶ τοὺς βωμοὺς κατηδάφιζε, τοὺς δὲ θησαυροὺς καὶ τὰ πολύτιμα ὑφάσματά των ἀφιέρωνεν εἰς τὰς Ἐκκλησίας, κάμνων τὴν εὐτελῆ ὕλην θεραπευτικὴν καὶ ὠφέλιμον.