Ὁ δὲ ἄλλος, ὡς φρονιμώτερος ποὺ ἦτο, ἠγόρασεν ἀδάμαντας καὶ πολυτίμους λίθους, καὶ ἐπέστρεψεν εἰς τὸν βασιλέα· ὁ δὲ βασιλεὺς τὸν ἐτίμησε καὶ τὸν ἐδόξασεν, ἐπειδὴ ἐφάνη πιστός· τὸν δὲ ἄλλον ἀπέστειλε διαταγὴν καὶ τὸν ἀπεκεφάλισαν ὡς ἐχθρὸν καὶ ἐναντίον τοῦ βασιλέως».
«Ὁμοίῳς εἶσθε καὶ σεῖς ὅλοι οἱ Ἀπόστολοι τοῦ Υἱοῦ μου. Σᾶς ἔστειλεν ὁ Υἱος μου ὁ ἠγαπημένος νὰ ὑπάγετε εἰς τὸν κόσμον ὡς ἔμποροι, νὰ κερδήσετε τὰς ψυχὰς τῶν πεπλανημένων ἀνθρώπων, ὅσοι ἤκουσαν τὸ ὄνομά Του. Ὅστις ἀπὸ σᾶς, φίλοι μου καὶ τέκνα μου, φανῇ φίλος τοῦ διδασκάλου του καὶ Υἱοῦ μου, θὰ τὸν τιμήσῃ καὶ ἐκεῖνος εἰς τὴν Βασιλείαν του· ὅστις δὲ δὲν ἐκτελέσῃ τὰς ἐντολὰς τοῦ διδασκάλου του, ὁ ἴδιος γινώσκει τί θὰ πάθῃ. Διὰ τοῦτο, τέκνα μου ἠγαπημένα, ὑπάγετε νὰ κηρύξετε, νὰ φωτίσετε, νὰ καθοδηγήσετε τὸν πεπλανημένον κόσμον, διὰ νὰ τὸν κερδήσετε καὶ νὰ τὸν ὁδηγήσετε εἰς τὴν Βασιλείαν τοῦ Υἱοῦ μου. Μὴ φοβεῖσθε ἀπὸ τοὺς βασιλεῖς, οἱ ὁποῖοι δύνανται μόνον τὸ σῶμά σας νὰ βλάψουν, ὄχι ὅμως καὶ τὴν ψυχήν σας· ἀλλὰ φοβεῖσθε ἀπὸ τὸν Θεόν ὅστις δύναται καὶ τὸ σῶμά σας καὶ τὴν ψυχήν σας νὰ βλάψῃ, ὅπως σᾶς τὸ ἔλεγεν ὁ Υἱός μου. Ἔχετε ἀγάπην καὶ εἰρήνην μετ’ ἀλλήλων, καὶ χαίρετε καὶ εὐφραίνεσθε ὅτι πολὺς ὁ μισθός σας εἰς τὴν Βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. Ἂν καὶ ἐγώ φίλοι μου, ὑπάγω εἰς τὴν Βασιλείαν τοῦ Υἱοῦ καὶ Θεοῦ μου, ἀλλὰ πάντοτε θὰ εἶμαι μαζί σας, θὰ σᾶς ἐνισχύω καὶ θὰ σᾶς παρηγορῶ εἰς τὰς θλίψεις σας».
Ταῦτα εἶπεν ἡ Θεοτόκος εἰς τοὺς Ἀποστόλους, καὶ ἄλλα περισσότερα· παρευθὺς δὲ ἔκλεισε τοὺς ἁγίους αὑτῆς ὀφθαλμοὺς εἰποῦσα μεγάλῃ τῇ φωνῇ· «Υἱέ μου, εἰς χεῖράς σου παρατίθημι τὸ πνεῦμά μου»· καὶ ἐκοιμήθη. Ἐδέχθη δὲ τὴν ἁγίαν της ψυχὴν ὁ Υἱός της εἰς τὰς χεῖράς του. Ἐζήτησε τότε ἡ Παναγία ἀπὸ τὸν Υἱόν της νὰ ὑπάγῃ εἰς τὸν ᾍδην νὰ ἴδῃ τοὺς τόπους ὅπου ἐπῆγεν Ἐκεῖνος νὰ ἐλευθερώσῃ τοὺς Προπάτορας καὶ τὴν εἰσήκουσεν. Ἄγγελοι δὲ φωτεινοὶ ἐπῆραν τὴν ἁγίαν της ψυχήν, καὶ τὴν ὡδήγησαν ὅπου ἤθελε μόνη της ἡ ψυχή, ὡς μαρτυρεῖ τοῦτο ὁ Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνὸς εἰς τὸ Τροπάριον τῆς τετάρτης ᾠδῆς σήμερον λέγων· «Θάμβος ἦν θεάσασθαι τὸν οὐρανὸν τοῦ παμβασιλέως τὸν ἔμψυχον, τοὺς κενεῶνας ὑπερχόμενον τῆς γῆς»· ἤτοι θαῦμα καὶ ἔκπληξις ἦτο νὰ ἴδῃ τις τῆς Παναγίας τὴν ψυχὴν πῶς περιεπάτει εἰς τὰ κατώτατα τῆς γῆς, δηλαδὴ εἰς τὸν ᾍδην.