ἴδε εἰς τὴν κληρονομίαν σου, πρόβατα εἴμεθα τῆς μάνδρας τοῦ Υἱοῦ σου ἄκακα καὶ πεπλανημένα, λοιπὸν φύλαξον ἡμᾶς, λύτρωσον ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ νοητοῦ λύκου, ἀπὸ τοῦ διαβόλου τὰς χεῖρας, διότι Σὲ ἔχομεν μεσῖτιν, προστάτιν, βοηθόν, εἰς σὲ ἔχομεν τὰς ἐλπίδας μας, ἁμαρτωλοὶ εἴμεθα καὶ τρέχομεν εἰς τὴν βοήθειάν σου· μὴ μᾶς ἀποδιώξῃς, μὴ μᾶς ὀργισθῇς. Βλέπεις, Παρθένε, τοὺς πειρασμοὺς, βλέπεις τὰ κακὰ τὰ ὁποῖα συνέβησαν εἰς ἡμᾶς, διὰ τοῦτο ἐνθυμήσου τὴν συγγένειαν, τὴν ὁποίαν ἔχομεν· ὅτι ὅλοι μας ἀπὸ ἓν γένος εἴμεθα, καὶ ἡμεῖς καὶ σύ, Θεοτόκε· μεσίτευε, παρακάλεσε τὸν Υἱόν σου, τὸν ὁποῖον ἐσωμάτωσας, τὸν ὁποῖον ἐβάστασας, τὸν ὁποῖον ἐθήλασας, διὰ νὰ μᾶς σπλαχνισθῇ, νὰ μᾶς φιλανθρωπευθῇ, ἐδῶ μὲν νὰ περάσωμεν ζωὴν ἀβλαβῆ καὶ ἀκίνδυνον, ἐκεῖ δὲ νὰ μᾶς ἀξιώσῃ τῆς αἰωνίου του Βασιλείας. Ἧς γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν τῇ σῇ μεσιτείᾳ ἐν Χριστῷ τῷ Θεῷ ἡμῶν, ᾧ πρέπει δόξα, τιμὴ καὶ μεγαλοπρέπεια εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν».