παρηγόρει δὲ αὐτοὺς καὶ διὰ τὰς ἀταξίας καὶ τοὺς πειρασμοὺς τῶν νεωστὶ βασιλευόντων, παρακινῶν αὐτοὺς νὰ ὑπομένουν ἀγογγύστως τὰς θλίψεις καὶ τὰ βάσανα τῆς αἰχμαλωσίας, διὰ τὴν ἐλπίδα τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν, καὶ νὰ φυλάττουν τὴν πίστιν ἀσάλευτον. Τοὺς δὲ ἀνελεήμονας καὶ ἀσπλάγχνους πλουσίους παρεκίνει, μὲ τὰς πανσόφους διδασκαλίας του, νὰ εὐσπλαγχνίζωνται καὶ νὰ ἐλεοῦν τοὺς πτωχούς· διότι τόσον εὔσπλαγχνος ἦτο καὶ φιλόπτωχος, ὥστε πολλάκις ἐπήγαινε μόνος του διὰ νυκτὸς τὰ ἀναγκαῖα εἰς τοὺς ἀσθενεῖς καὶ ἀδυνάτους· μὲ τὴν γλυκύτητα δὲ τῶν λόγων του ἔσυρε καθ’ ἕνα εἰς τὸ θεῖον θέλημα· ἀκόμη καὶ πολλοὺς ἀπίστους μετέβαλεν ὁ πάνσοφος εἰς τὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ καὶ καθ’ ἑκάστην ἐπέστρεφον ἀπὸ τὴν πλάνην των. Ὅθεν ἠκούσθη πανταχοῦ ἡ φήμη του καὶ ἔτρεχον πολλοὶ εἰς αὐτόν, ἔφθασε δὲ καὶ εἰς τὴν μεγάλην Ἐκκλησίαν καὶ ἐπεθύμουν καὶ οἱ Ἀρχιερεῖς νὰ τὸν ἀπολαύσουν.
Μετὰ δύο χρόνους προσεκλήθη ἀπὸ τὴν ὁμήγυριν τῶν Ἀρχιερέων εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν, διὰ ὑποθέσεις ἀναγκαίας τῆς Ἐκλησίας. Τοῦτο δὲ ἔγινε κατ’ οἰκονομίαν Θεοῦ, διὰ νὰ τεθῇ τὸ φῶς εἰς ὑψηλότερον τόπον καὶ νὰ φωτίζῃ πάντας. Πηγαίνων λοιπὸν ὁ Ἅγιος εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν, ἔγινε δεκτὸς μὲ κάθε τιμὴν ἀπὸ τὸν Πατριάρχην καὶ τοὺς Ἀρχιερεῖς καὶ ἀπὸ ὅλον τὸν κλῆρον καὶ τὸν λαὸν διὰ τὴν ἀρετήν του καὶ τὴν σοφὴν κυβέρνησιν τοῦ ποιμνίου του. Εὗρε δὲ ἐκεῖ καὶ τὸν διδάσκαλόν του Ζαχαρίαν καὶ ἀσπασάμενοι ἀλλήλους ἐχάρησαν ὑπέρμετρα· οὕτως ἐπληρώθη ἡ προφητεία τοῦ θείου Ζαχαρίου, ὅστις εἶπεν, ὅτι θέλουν συναντηθῆ πάλιν εἰς τὴν παροῦσαν ζωήν. Ἀλλὰ μετ’ ὀλίγας ἡμέρας ἀσθενήσας ὁ ἁγιώτατος Ζαχαρίας ἀπῆλθε πρὸς Κύριον, καὶ τὸ ἱερόν του λείψανον ἐκήδευσεν ἐντίμως καὶ εὐλαβῶς ὁ θεῖος Νήφων. Ἔπειτα ἀπὸ ὀλίγον καιρὸν ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ καὶ ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως καὶ χωρὶς ἀναβολὴν καιροῦ ὅλοι οἱ Ἀρχιερεῖς καὶ κληρικοὶ ἀνεβίβασαν μὲ βασιλικὴν ἐξουσίαν εἰς τὸν οἰκουμενικὸν θρόνον καὶ μὴ θέλοντα τὸν σοφώτατον Νήφωνα· ὁ ὁποῖος ἔχων τὸν θεῖον ζῆλον εἰς τὴν ἁγίαν ψυχήν του ἐκήρυττε μεγαλοφώνως τὰ θεῖα δόγματα, διδάσκων καθ’ ἑκάστην ὡς ἄλλος Ἀπόστολος, νουθετῶν, ἐπιτιμῶν μετρίως, καὶ σπουδάζων διαφόρους τρόπους, διὰ νὰ ἀποδιώξῃ τοὺς λύκους μακρὰν ἀπὸ τὴν ποίμνην τοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ στερεώσῃ τὴν Ὀρθοδοξίαν καὶ μὲ τὰ θεῖα καὶ πάνσοφα λόγια του ἐκέρδιζε καὶ πολλοὺς ἀπίστους, οἱ ὁποῖοι ἐλάμβανον μυστικὰ ἀπὸ αὐτὸν τὸ θεῖον βάπτισμα καὶ ἐνδυναμούμενοι μὲ τὰς εὐχάς του ἠρνοῦντο καὶ πατρίδα καὶ γένος καὶ ἔφευγον μακράν, διὰ νὰ μὴ κινδυνεύουν ἀπὸ τοὺς ἀσεβεῖς.