Ἐκεῖνοι δὲ οἱ ὁποῖοι τὸν συνώδευον τοῦ ἔκαμνον καθ’ ὁδὸν πολλὰ κακά, ἀλλ’ ὁ Θεὸς τὸν ἐφύλαξεν ἀβλαβῆ, ἐκεῖ δὲ τὸν ἄφησαν νὰ κατοικῇ εἰς μίαν Ἐκκλησίαν τοῦ Ἁγίου Στεφάνου μὲ μεγάλην φύλαξιν· ὁ δὲ Ἅγιος, εὐχαριστῶν τὸν Θεόν, ὅτι τοῦ ἐδόθη εἰς παρηγορίαν ἡ Ἐκκλησία τοῦ Πρωτομάρτυρος, ἔχαιρε καὶ ἐδόξαζε τὸν Κύριον εἰς τὸν ὁποῖον παρεδόθη ὁλοψύχως μὴ ἐλπίζων εἰς καμμίαν ἀνθρωπίνην βοήθειαν.
Ἐπειδὴ δὲ ἡ φήμη τοῦ Ἁγίου διεδόθη καὶ εἰς τὴν Βλαχίαν, ἐπεθύμει ὁ τότε ἐξουσιαστής, Ράδουλος τὸ ὄνομα, νὰ ἴδῃ τὸν Ἅγιον. Πηγαίνων δὲ εἰς τὴν βασιλεύουσαν διὰ νὰ πληρώσῃ τοὺς βασιλικοὺς φόρους, διῆλθεν ἀπὸ τὴν Ἀδριανούπολιν καὶ μεταχειριζόμενος κάθε τρόπον ἔλαβε τὴν ἄδειαν ἀπὸ τοὺς βασιλικοὺς ἀνθρώπους νὰ συναντήσῃ τὸν Ἅγιον· ἀφοῦ δὲ ἐπῆγε, κλίνας τὴν κεφαλὴν προσεκύνησεν αὐτὸν μὲ μεγάλην εὐλάβειαν, καὶ καταφιλήσας μὲ πόθον ἀμέτρητον τὴν ἁγίαν του δεξιὰν εἶπεν· «Ἐγώ, Δέσποτα Ἅγιε, ἐπόθουν διακαῶς νὰ ἀξιωθῶ νὰ ἴδω τὴν πανόλβιον θέαν σου καὶ νὰ λάβω τὴν εὐχήν σου καὶ τὴν εὐλογίαν σου. Ἂς εἶναι λοιπὸν δεδοξασμένος ὁ Θεός, ὅστις μὲ ἠξίωσε τὴν σήμερον καὶ τὴν ἀπήλαυσα. Ὅμως λυποῦμαι βαθέως διὰ τοὺς πειρασμούς, τοὺς ὁποίους δοκιμάζεις». Ἀπεκρίθη ὁ Ἅγιος· «Ἐκλαμπρότατε ἐξουσιαστά, διὰ πολλῶν θλίψεων δεῖ ἡμᾶς εἰσελθεῖν εἰς τὴν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν», ὡς ὁ θεῖος Παῦλος γράφει, ἀλλοῦ δὲ λέγει ὅτι «οὐκ ἄξια τὰ παθήματα τοῦ νῦν καιροῦ πρὸς τὴν μέλλουσαν δόξαν ἀποκαλυφθῆναι». Πρέπει λοιπὸν νὰ ὑπομένωμεν τῆς παρούσης ζωῆς τὰς περιστάσεις μετὰ χαρᾶς, καθὼς καὶ οἱ θεῖοι Ἀπόστολοι, ὅταν ἐμαστιγώθησαν ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους ἔχαιρον, ὅτι ἠτιμάσθησαν διὰ τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου, καθὼς ἱστορεῖ ὁ θεῖος Λουκᾶς εἰς τὰς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων. Ὁ δὲ μακάριος Παῦλος γράφει εἰς τὰς Ἐπιστολάς του· «Νῦν χαίρω ἐν τοῖς παθήμασί μου». Ἔχαιρον δὲ οἱ τρισόλβιοι εἰς τὰς θλίψεις, ὑπομένοντες αὐτὰς εὐχαρίστως, διότι εἶχον τὴν μακαρίαν ἐλπίδα, ἀλλ’ ἡμεῖς οἱ δυστυχεῖς εἴμεθα ὀλιγόψυχοι, καὶ δὲν ἠμποροῦμεν νὰ ὑπομείνωμεν».
Ἀκούων ταῦτα ὁ ἐξουσιαστὴς κατενύχθη καὶ τοῦ λέγει· «Παρακαλῶ τὴν ἀρχιερωσύνην σου νὰ ἔλθῃς εἰς τὴν Βλαχίαν νὰ μᾶς διδάξῃς διότι εἴμεθα παντελῶς ἔρημοι ἀπὸ πνευματικὴν διδασκαλίαν καὶ ἀπὸ ποιμένα διδακτικόν. Ἐκεῖ θέλεις ἀναπαυθῆ καὶ ὅλοι θέλουν σὲ δεχθῆ μετὰ πάσης χαρᾶς. Μόνον δός μοι τὸν λόγον σου διὰ νὰ μεσιτεύσω εἰς τοὺς ἀσεβεῖς νὰ λάβωμεν τὴν ἄδειαν».