Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ὁσίου ΝΗΦΩΝΟΣ, τοῦ ἐν τῇ κατὰ τὸν Ἄθω κονοβιακῇ Μονῇ τοῦ Ἁγίου Διονυσίου ἀσκήσαντος καὶ γενομένου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, ἐν ἔτει ͵αυξ’ (1460) ἐν εἰρήνῃ τελειωθέντος.

Ταῦτα διδάσκων, μὲ πολλὴν ταπείνωσιν ὁ Ἅγιος ἀπέλυσε τὴν Σύνοδον κρατήσας τοὺς Ἱερεῖς καὶ Μοναχούς, ὅσοι ἦσαν ἀπὸ μακρινοὺς τόπους ἱκανὸν καιρὸν ἕως νὰ τοὺς διορθώσῃ· ὅλοι δὲ ἐδόξαζον τὸν Θεόν, διότι τοὺς ἀπέστειλε τοιοῦτον φωστῆρα, καὶ τοὺς ὡδήγησεν εἰς τὴν ὁδὸν τῆς ἀληθείας, τὸν ὠνόμαζον δὲ νέον Χρυσόστομον. Ἐλειτουργοῦσε δὲ ὁ Ἅγιος ἑκάστην Κυριακὴν καὶ ἑορτήν, διὰ νὰ συντρέχουν ὅλοι εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, νὰ ἀκούουν τὴν διδασκαλίαν του καὶ προσεπάθει ὁ θαυμάσιος μὲ κάθε τρόπον νὰ τοὺς ἀπομακρύνῃ ἀπὸ τὴν κακὴν συνήθειαν τῆς μέθης· ὅτι ἦσαν ὅλοι σχεδὸν παραδεδομένοι εἰς αὐτὸ τὸ πάθος μὲ ὑπερβολήν· ἀπὸ αὐτὸ δὲ γεννῶνται ὅλα τὰ θανάσιμα ἁμαρτήματα καὶ ἐξόχως ἡ ἀκάθαρτος πορνεία καὶ ἡ βδελυρὰ ἀρσενοκοιτία, εἰς τὴν ὁποίαν εἶχον παρασυρθῆ οἱ περισσότεροι· διὰ τοῦτο ἐπάσχιζεν ὁ πάνσοφος νὰ σβέσῃ τὴν φλόγα τῆς μέθης μὲ τὴν ἀδιάκοπον δὲ διδαχήν του ἐπέστρεφον εἰς μετάνοιαν πλῆθος πολὺ καὶ διωρθώνοντο. Ἀλλ’ ὁ μισόκαλος διάβολος, τί ἐνεργεῖ πάλιν κατὰ τοῦ Ἁγίου, διὰ νὰ ἐμποδίσῃ τὸ θεῖον κήρυγμά του;

Εἷς σημαίνων ἄρχων ἀπὸ τὴν Μπογδανίαν, ὢν κακότροπος καὶ κακόφρων, διὰ νὰ ἀπαλλαγῇ ἀπὸ τὴν αὐθεντικὴν ἐξουσίαν, ἔφυγεν ἀπὸ τὴν πατρίδα του, ἐγκαταλείπων καὶ σύζυγον καὶ τέκνα καὶ οἰκίαν καὶ ἦλθεν εἰς τὴν Βλαχίαν, συνάψας δὲ στενὴν φιλίαν μὲ τὸν ἡγεμόνα Ράδουλον, ἠθέλησε νὰ κατοικήσῃ ἐκεῖ καὶ νὰ λάβῃ ἄλλην γυναῖκα. Ὅθεν ὁ ἐξουσιαστής, μολονότι ἐγνώριζεν ὅτι ὁ Μπόγδανος εἶχε γυναῖκα εἰς τὸν τόπον του, παρέβλεψε τοὺς νόμους καὶ κανόνας Πατέρων, καὶ τοῦ ἔδωκε παρανόμως τὴν ἰδίαν του ἀδελφήν. Ἀκούσασα τοῦτο ἡ νόμιμος σύζυγός του, ἔγραψε γράμμα πρὸς τὸν Ἅγιον προσκλαίουσα καὶ φανερώνουσα εἰς αὐτόν, ὅτι εἶναι ἔγγαμος καὶ ἔχει τέκνα. Λαβὼν δὲ ὁ Ἅγιος τὸ γράμμα ἐκάλεσε τὸν Μπόγδανον καὶ τοῦ ὡμίλησε μὲ πρᾳότητα καὶ ταπείνωσιν τὰ πρέποντα διὰ νὰ ἐγκαταλείψῃ τὴν παρανομίαν καὶ νὰ ἔχῃ τὴν νόμιμον γυναῖκά του, ἀλλ’ ἐκεῖνος, κακότροπος ὢν καὶ ἀμετανόητος, ἀνεχώρησεν ἀπὸ τὸν Ἅγιον μὲ πολλὰς ἀπειλάς· παρουσιασθεὶς δὲ εἰς τὸν ἐξουσιαστὴν ἐξήγειρε τοῦτον κατὰ τοῦ Ἁγίου καὶ ἐζήτει νὰ τὸν ἐκδιώξῃ ἀπὸ τὴν Βλαχίαν.


Ὑποσημειώσεις

[1] Οὗτος, ὡς ἐν ἀρχῇ εἴπομεν, εἶναι ὁ Ἱερομόναχος Γαβριήλ, ὁ τότε πρῶτος τοῦ Ἁγίου Ὄρους.