Τόσην δὲ ταπείνωσιν, ὑπομονήν, σκληραγωγίαν καὶ πτωχείαν ἑκούσιον εἶχεν ὁ ἀείμνηστος, ὥστε δὲν ἐστοχάζετο παντελῶς τὸ ἀρχιερατικὸν ἀξίωμα, οὔτε ὅτι ἐχρημάτισεν Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης, ἀλλὰ ταῦτα ἐνόμιζεν ὡς σκιὰς καὶ ὄνειρα.
Καὶ μίαν φορὰν βλέπων ὁ Ἅγιος, ὅτι οἱ ἀδελφοὶ οἱ ὁποῖοι ἔφερον μὲ τὸ πλοῖον τὰς τροφὰς τοῦ Μοναστηρίου ἀπὸ τὰ μετόχια, ἐκινδύνευον ἀπὸ τὴν τρικυμίαν τῆς θαλάσσης, ἔκαμε τρόπον καὶ εἰσῆλθε μέσα εἰς τὸ πλοῖον, ὅτι ἦτο πλησίον εἰς τὸ Μοναστήριον· καὶ ὦ τῶν θαυμασίων σου, Χριστὲ Βασιλεῦ! ἔπαυσεν ἡ τρικυμία καὶ ἔγινε γαλήνη μεγάλη· οἱ δὲ ἀδελφοί, πίπτοντες εἰς τοὺς ἱεροὺς πόδας του, εἶπον· «Πιστεύομεν, πάτερ σεβασμιώτατε, ὅτι ὅσα ζητήσῃς ἀπὸ τὸν Θεὸν θέλει σοῦ δώσει· διὰ τοῦτο παρακαλοῦμέν σε νὰ κάμῃς προσευχὴν πρὸς τὸν Κύριον, ἔχων παρρησίαν πρὸς αὐτόν, διὰ νὰ ταξιδεύωμεν εἰς τὸ ἑξῆς ἀκινδύνως τὴν θάλασσαν, καὶ νὰ φέρωμεν χωρὶς ζημίαν τὰς τροφὰς εἰς τὸ Μοναστήριον». Ὁ δὲ Ἅγιος ἀπεκρίνατο· «Ἂν ἴσως δὲν ἀμελῆτε τοὺς κανόνας σας καὶ τὴν ἀκολουθίαν καὶ δὲν ἀργολογῆτε οὐδὲ λέγητε αἰσχρὰ καὶ ἄπρεπα λόγια, εὔκολα σᾶς εἰσακούει ὁ Κύριος καὶ σᾶς ἐλευθερώνει ἀπὸ κάθε περίστασιν».
Ἀφοῦ εἶπε ταῦτα ὁ Ἅγιος, κλίνας τὸ γόνυ ἐπάνω εἰς τὸ σίδηρον τοῦ πλοίου, ὕψωσε τὰς χεῖρας καὶ τοὺς ὀφθαλμούς του εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ προσηυχήθη ὥραν πολλὴν μυστικῶς· ἐγειρόμενος δὲ ηὐλόγησε τὸ σίδηρον τρεῖς φορὰς καὶ εἶπε· «Προσέχετε, ἀδελφοί, νὰ βάλετε πάντοτε τὸ σίδηρον τοῦτο εἰς τόπον καθαρόν· ὅταν δὲ σᾶς ἀκολουθήσῃ κίνδυνος, νὰ τὸ κρεμᾶτε εἰς τὴν θάλασσαν, καὶ μέλλετε νὰ ταξιδεύετε ἀκινδύνως τὸ πέλαγος». Ἀπὸ τότε καὶ εἰς τὸ ἑξῆς ἐγίνετο αὐτὸ τὸ μέγα θαῦμα εἰς κάθε κίνδυνον τῆς θαλάσσης. Εὐθὺς ὡς ἤθελε συμβῆ τρικυμία, ἐκρεμοῦσαν εἰς τὴν θάλασσαν τὸ σίδηρον οἱ Μοναχοί, ἐπικαλούμενοι μὲ εὐλάβειαν τὸ ὄνομα τοῦ Ἁγίου, καὶ ὦ τοῦ θαύματος! ἐγίνετο γαλήνη. Τόσον δὲ ηὐλαβοῦντο οἱ μοναχοὶ τὸ σίδηρον ἐκεῖνο, ὥστε ὅταν ἐθυμίαζον εἰς τὸν καιρὸν τῆς ἀκολουθίας ἐθυμίαζον μὲ εὐλάβειαν καὶ τὸ σίδηρον, νομίζοντες ὅτι βλέπουν τὸν Ἅγιον. Καὶ ὁπόταν ἤθελε γίνει τρικυμία εἰς τὴν θάλασσαν, ἐφώναζον οἱ ἀδελφοὶ ὁ εἷς πρὸς τὸν ἄλλον «Καταβιβάσετε, καταβιβάσετε τὸν Πατριάρχην εἰς τὴν θάλασσαν, διὰ νὰ παύσῃ ἡ τρικυμία». Ὡς θησαυρὸς λοιπὸν πολύτιμος διεφυλάττετο ἐκεῖνο τὸ σίδηρον, καὶ ἐσῴζετο εἰς τὸ Μοναστήριον περισσότερον ἀπὸ ἑκατὸν πεντήκοντα ἔτη.