Διότι ὁ Ἴσαυρος ἐκεῖνος Λέων, διδαχθεὶς ὑπὸ ἀκαθάρτου δαίμονος καὶ ἐξαπατηθεὶς κατὰ τὰς φρένας, ἐξεφώνησε πρῶτος, ὅτι δὲν πρέπει νὰ περιγράφεται ἐν εἰκόνι ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, οὔτε ἐν εἰκόνι νὰ προσκυνῆται. Διότι, ἔλεγεν, ὅτι δὲν περιγράφεται τὸ ἀπερίγραπτον οὔτε ὁρᾶται τὸ ἀόρατον. Ὄχι δὲ μόνον ἐξεφώνησε, ἀλλὰ καὶ ἐνομοθέτησε τοῦτο καὶ τὸν Πατριάρχην ἐξηνάγκαζε νὰ πεισθῇ εἰς τὰ ἰδικά του φρονήματα καὶ τὰς γνώμας. Ἦτο δὲ οὗτος ὁ ἀοίδιμος καὶ ἁγιώτατος Πατριάρχης Γερμανὸς Α’ (715-730), ὅστις οὐδόλως ὑπέκυψεν εἰς τὰς ἐπιθυμίας καὶ τὰς διαταγὰς ἐκείνου, ἀλλ’ ἀντιθέτως ἤλεγξε καὶ ἀπεκάλυψε κατὰ πρόσωπον τὰς ἀνομίας καὶ τὰς ἀσεβείας του, εἰπὼν πρὸς αὐτόν· «Εἰς μάτην ἐπίστευσας, ὅτι θὰ εἶμαι ὅμοιός σου, μετακινῶν τὰ ὅρια τῶν Πατέρων καὶ εὐαγγελιζόμενος ἄλλα, ἐκτὸς ἐκείνων τὰ ὁποῖα εὐηγγέλισαν ἐκεῖνοι εἰς ἡμᾶς». Διὰ ταῦτα ἀπεδιώχθη τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἐξωρίσθη ὁ καλὸς ἐκεῖνος Ποιμήν. Βλέπει δὲ λύκον εἰσελθόντα εἰς τὴν ποίμνην τῶν προβάτων τοῦ Χριστοῦ, τὸν Ἀναστάσιον (730-758) [7] ἐννοῶ, τὸν σκαιόν, ὅστις καταστὰς ὁμόφρων μὲ τὸν βασιλέα καὶ ὡς λέων καὶ λύκος εἰς ἓν σῶμα, ἐνσκήψαντες κατὰ τοῦ εὐσεβοῦς πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας κατεσπάραξαν τοῦτο ἀγρίως, οἱ ἀτίθασσοι καὶ ἔβλεπέ τις οἰμωγὰς καὶ θρήνους καὶ ἐκβιασμοὺς καὶ διώξεις καὶ οὐδεὶς εὑρίσκετο διὰ νὰ ἔλθῃ εἰς βοήθειαν.
Ἀφοῦ δὲ τρομακτικῶς, ἐβρυχήθη ὁ τύραννος, κατεκρημνίσθη εἰς τὸ χάος καὶ ἐξηφανίσθη καὶ ὡσεὶ καπνὸς ἐξέλιπεν. Ἄλλον ὅμως ἀντ’ αὐτοῦ τύραννον εἰσήγαγεν εἰς τὴν πόλιν, κακὸν ἐκ κακοῦ καὶ κατὰ τὸ κοινῶς λεγόμενον, κόρακος ᾠόν, ἤ, καλλίτερον νὰ εἴπωμεν, ἐκ λέοντος βασιλίσκος καὶ ἀσπὶς ἐκ παρδάλεως, ἐὰν πρέπει κάπως καὶ τὰ μὴ ἀναμιγνυόμενα, ἐκ τοῦ γεγονότος τούτου, νὰ ἀναμίξωμεν καὶ τὰ ἑτερογενῆ καὶ ἀνόμοια νὰ συνταυτίσωμεν. Διότι διεδέχθη τὰ σκῆπτρα τῆς βασιλείας ὁ ἐκ τῆς μιαρᾶς ὀσφύος τοῦ Λέοντος μιαρώτερος ἀπόγονος Κωνσταντῖνος Ε’ ὁ Κοπρώνυμος (741-775), ὅστις, καθὼς λέγεται, κατὰ τὴν βάπτισίν του, ἐνῷ κατεδύετο εἰς τὴν θείαν Κολυμβήθραν παρὰ τοῦ Πατριάρχου Γερμανοῦ, ἐκόπρισεν ἀμέσως ἐντὸς αὐτῆς, ὅπερ ἰδὼν ὁ Ἅγιος προεῖπεν, ὅτι μεγάλην καὶ πολλὴν δυσωδίαν θέλει προκαλέσει εἰς τὴν Ἐκκλησίαν ὁ σήμερον κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπον βαπτιζόμενος, τὸ ὁποῖον καὶ ἐπηλήθευσε. Διότι, τοσοῦτον ἠσχημόνησε κατὰ τῆς σεβασμίας Εἰκόνος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν Ἁγίων Αὐτοῦ, ὁ ρηθεὶς σκοτεινόμορφος σκύμνος τοῦ αἱμοβόρου Λέοντος, ὥστε νὰ ἀποκρυβῇ μὲν ὁ βρυχηθμὸς ἐκείνου καὶ νὰ λησμονηθῇ, τούτου δὲ τοῦ Κοπρωνύμου αἱ ὑλακαὶ νὰ λογισθῶσιν ὡς θάνατος ψυχῆς καὶ ᾍδης καὶ ἀπώλεια.