Ὅθεν στέλλει εὐθὺς τὸν Ἀθλητὴν πρὸς τὸν Ἄνθιμον τὸν τότε διωρισμένον ὡς ἔξαρχον τῶν πέριξ τοῦ κόλπου τῆς Νικομηδείας Μοναστηρίων, ἄνδρα ἡμίανδρον (εὐνοῦχον), ὅστις εἶχεν ἀποκεκομμένα τὰ παιδογόνα μόρια καὶ μετ’ αὐτῶν καὶ τὴν ψυχήν, ἐλεεινὸν καὶ ἀπάνθρωπον, σύντροφον τῆς μοχθηρίας, τὸν ὁποῖον καὶ Καϊάφαν ὠνόμαζον διὰ τὴν σκληρότητα καὶ τὸν ἐκφυλισμόν του, διὰ τοῦτο δὲ καὶ ἀποσταλέντα παρὰ τοῦ τυράννου εἰς τὴν περιοχὴν ἐκείνην, ἵνα κακοποιῇ τοὺς Μοναχούς.
Οὗτος λοιπὸν παραλαβὼν τὸν Ὅσιον καὶ ὁδηγήσας αὐτὸν εἰς τὴν νῆσον, εἰς τὴν ὁποίαν τιμᾶται ἡ Ὁσία Γλυκερία, καὶ ἐγκλείσας αὐτὸν ἐκεῖ εἰς στενωτάτην φυλακήν, τῆς ὁποίας τὰς κλεῖδας ἐκράτει ὁ ἴδιος, ἐπὶ ἓξ ὁλόκληρα ἔτη ἀφῆκεν αὐτὸν ἐκεῖ ἐν τελείᾳ ἀπομονώσει, καταβασανίζων διὰ τῆς πείνης, καταπιέζων διὰ τῆς δίψης, ἀποπνίγων διὰ τῶν δυσωδιῶν, καταθλίβων δι’ ὀνειδισμῶν, κατακόπτων τὸ σῶμα αὐτοῦ δι’ αἰχμηρᾶς κλίνης, εἰς τὴν ὁποίαν ὑπεχρέωνε αὐτὸν νὰ κοιμᾶται, καὶ μὲ ἕνα λόγον τὰ πάντα πράττων, μὲ μόνον σκοπὸν ἵνα μεταπείθων τὸν Ἅγιον ἐξαναγκάσῃ αὐτὸν νὰ ὑποταγῇ εἰς τὸ θέλημα τοῦ βασιλέως. Ἀλλ’ εἰς μάτην ἔκραζεν ἐκεῖνος ὁ σαρκοβόρος κόραξ. Διότι ὁ Θεὸς ἐπιβλέψας εἰς τὴν τοσαύτην ὑπομονὴν τοῦ δούλου Αὐτοῦ, τὸν μὲν δυσσεβῆ βασιλέα ἐξέβαλεν ἐκ τοῦ μέσου παραχωρήσας ὥστε νὰ ἀποκοπῇ ὁ ἄθλιος διὰ μαχαίρας ὑπό τινων νεωτερισάντων ἐντὸς τοῦ Ναοῦ τῶν ἀνακτόρων, ἄλλον δὲ ἀνεβίβασεν εἰς τὸν θρόνον, τὸν ὁποῖον ἐκεῖνος εἶχε σιδηροδέσμιον, ὡς ὕποπτον ἐπιβουλῆς κατ’ αὐτοῦ, ὀνομαζόμενον Μιχαήλ. Διὰ τούτου λοιπὸν τοῦ Μιχαὴλ τοῦ ἐπιλεγομένου Τραυλοῦ (820-829) ἐδωρήσατο ὁ Θεὸς τὴν ἐλευθερίαν εἰς τοὺς Πατέρας, ἂν καὶ οὔτε καὶ αὐτὸς ὑπεστήριξεν, ὅπως ἔπρεπε, τὴν Ὀρθοδοξίαν. Μεταξὺ τῶν Πατέρων τούτων, οἱ ὁποίοι ἀπηλευθερώθησαν, ἦτο καὶ τὸ τέκνον τῶν Ὁμολογητῶν, τέκνον ὅμοιον τῶν Πατέρων ἐκείνων καὶ Πατὴρ Πατέρων καὶ Ὁμολογητὴς καὶ Μάρτυς ἄνευ αἵματος, ὁ Ὅσιος Νικήτας.
Μετὰ ταῦτα διαβιώσας ἐπὶ χρόνους τινὰς ἡσύχως εἴς τι Μετόχιον, κείμενον πρὸς τὸ βόρειον μέρος τῆς βασιλευούσης καὶ διὰ πλείστων θαυμάτων διαλάμψας, ἀπῆλθε τῶν ἐνθάδε ὁσίως ὁ Ὅσιος καὶ πρὸς τὰς οὐρανίους σκηνὰς μετεφέρθη καὶ εἰς τὴν προσκυνητὴν Τριάδα παρουσιάσθη, παρὰ τῆς ὁποίας καὶ ἐστεφανώθη καὶ τὰ βραβεῖα τῆς νίκης ἄφθαρτα ἀπεκόμισε, πρεσβεύων ἀπαύστως ὑπὲρ ἡμῶν, μετὰ παρρησίας ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, ᾯ πρέπει δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.