Συγκατατεθέντες λοιπὸν ἐξέρχονται τῆς φυλακῆς καὶ ἔρχονται πρὸς τὸν Ὅσιον, ἐγκάθειρκτον ἀκόμη καὶ ἐξηγοῦσιν εἰς αὐτὸν τὰς κατ’ οἰκονομίαν ληφθείσας ἀποφάσεις των, παρακαλοῦντες ὅπως χάριν τούτου συγκαταβῇ καὶ αὐτὸς καὶ ἐξέλθῃ τῆς φυλακῆς, ἵνα, ἐπικοινωνῶν μίαν καὶ μόνην φοράν, δυνηθῇ νὰ ὁμιλήσῃ μετὰ δικαίας φωνῆς. Καὶ πείθουσι τοῦτον, ὄχι διότι ἐκάμφθη ἐκ τῶν διὰ τὸν Θεὸν κακουχιῶν· διότι πῶς ἤθελε καμφθῆ ἐκεῖνος ὅστις καθ’ ὅλην αὐτοῦ τὴν ζωὴν ἔπασχε διὰ τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ; Ὄχι δὲ μόνον τοῦτο, ἀλλὰ καὶ καθ’ ἡμέραν χάριν τοῦ ὀνόματος τούτου ἀποθνῄσκοντα; Ὄχι λοιπὸν διὰ τοῦτο ἐδέχθη, ἀλλὰ διότι ἠθέλησε νὰ συνταπεινωθῇ μετὰ τῶν ταπεινουμένων καὶ νὰ μὴ φρονῇ ὑπὲρ τοὺς ἄλλους.
Ἐξέρχεται λοιπὸν ὁ πρᾶος καὶ ἄκακος, ἀλλὰ μετὰ ζήλου. Καὶ μεταβαίνει μετὰ τῶν Πατέρων πρὸς τὸν Θεόδοτον, ὅπου, τελουμένης τῆς ἱερουργίας, προετίθεντο τὰ Ἅγια, τῶν ὁποίων ὅμως δὲν ἠδύνατο νὰ μετάσχῃ τις, ἐὰν δὲν ἔλεγε, λέγοντος ὁμοίως καὶ τοῦ Θεοδότου, τό· «Τοῖς μὴ προσκυνοῦσι τὴν Εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ, ἀνάθεμα». Τούτων οὕτω πραχθέντων ἀπηλευθερώθησαν ἀπὸ τὰς φυλακὰς καὶ ἐπανῆλθον ἕκαστος εἰς τὴν Μονήν του. Ἀλλ’ ὄχι καὶ ὁ τὴν τελικὴν νίκην ἐπιτυχὼν μετὰ τὴν νομισθεῖσαν ἧτταν, ὁ Ὅσιος, λέγω, Νικήτας. Διότι οὗτος δὲν ἐπανῆλθεν εἰς τὴν Μονήν του· ἀλλ’ εἰσῆλθεν εἴς τι πλοιάριον ὑπὸ τὸ πρόσχημα ὅτι θὰ ἀναχωρήσῃ, ἵνα κλαύσῃ κατὰ μόνας καὶ ἐξιλεώσῃ τὸ θεῖον διὰ τὴν τροπὴν τὴν ὁποίαν ὑπέστησαν οἱ Πατέρες, μεταβαίνων εἰς νῆσον ἔρημον ἀνθρώπων. Ὅτε ὅμως παρετάχθη μετὰ τῶν ἄλλων πλοιαρίων τὰ ὁποῖα συνέπλεον καὶ ἔπαυσε νὰ εἶναι ὁρατός στρέψας τὰ ἱστία ἐπιστρέφει πάλιν εἰς τὴν βασιλεύουσαν καὶ εἰσέρχεται καὶ ἐμφανίζεται πρὸ τῶν ἐχθρῶν. Οὕτω, ὁ νομισθεὶς ὡς φυγὰς στρατηγὸς καὶ ὡς δῆθεν παρουσιάσας τὰ νῶτα, δι’ εὐστρόφου κινήσεως προβάλλει τὰ στέρνα καὶ πρῶτος, ἁρπάσας τὸ δόρυ, κατέρχεται ἐν τῷ μέσῳ τῆς ἐχθρικῆς παρατάξεως καὶ διαπεράσας τὰς τόσον πολυαρίθμους καὶ ἰσχυρὰς φάλαγγας, ἐπιτίθεται κατὰ τοῦ ἀρχηγοῦ καὶ ἐμπηγνύει ὁλόκληρον τὴν λόγχην αὐτοῦ εἰς τὰ στέρνα του. Καὶ εἰς τοὺς νικηθέντας στρατιώτας, διὰ τῆς μονομαχίας ταύτης, ἀποδώσας θάρρος καὶ προθυμίαν, ἀνεγείρει τέλειον τὸ τρόπαιον καὶ τὰ βραβεῖα τῆς νίκης ἀναιμάκτως φέρει, ἀποδοθέντα παρὰ τοῦ δικαίως ἀποδώσαντος Θεοῦ.