Δός μοι τοῦτον τὸν ξένον τὸν ἐξ αὐτῆς τῆς φάτνης ὡς ξένον ἐξ Ἡρῴδου φυγόντα· δός μοι τοῦτον τὸν ξένον [1], τὸν ἐξ αὐτῶν τῶν σπαργάνων ἐν Αἰγύπτῳ ξενωθέντα· οὐ πόλιν, οὐ κώμην, οὐκ οἶκον, οὐ μονήν, οὐ συγγενῆ, ἀλλ’ ἐπ’ ἀλλοδαπῆς χώρας σὺν τῇ μητρὶ ἔχοντα τὴν οἴκησιν, τὸν πάντα κατέχοντα. Δός, ὦ ἡγεμών, τοῦτον τὸν ἐπὶ ξύλου γυμνὸν σκεπάσω, τὸν τῆς ἐμῆς φύσεως σκεπάσαντα τὴν γύμνωσιν· δός μοι τοῦτον τὸν νεκρὸν θάψω, τὸν ἐν Ἰορδάνῃ τὴν ἐμὴν ἁμαρτίαν ἐνθάψαντα· ὑπὲρ νεκροῦ παρακαλῶ, ὑπὸ πάντων ἀδικηθέντος, ὑπὸ μαθητοῦ προδοθέντος, ὑπὸ φίλων καταλειφθέντος, ὑπὸ ἀδελφῶν διωχθέντος, ὑπὸ οἰκείου δούλου ραπισθέντος· ὑπὲρ νεκροῦ πρεσβεύω, ὑπὸ τῶν ὑπ’ αὐτοῦ ἐκ δουλείας ἐλευθερωθέντων κατακριθέντος, ὑπὸ τῶν ὑπ’ αὐτοῦ ἰαθέντων τραυματισθέντος, ὑπὸ μαθητῶν καταλειφθέντος, αὐτῆς τῆς μητρὸς ἀποστερηθέντος. Ὑπὲρ νεκροῦ, ὦ Πιλᾶτε, δυσωπῶ, ἐπὶ ξύλου κρεμαμένου, οὐ γὰρ πάρεστι τούτῳ, οὐ πατὴρ ἐπὶ γῆς, οὐ φίλος τις, οὐ μαθητής, οὐ συγγενής, οὐκ ἐνταφιαστής, ἀλλ’ αὐτὸς μόνος τοῦ μόνου Πατρὸς μονογενὴς Υἱὸς ἐν κόσμῳ Θεὸς καὶ ἄλλος οὐδείς.
Τούτων οὖν ὑπὸ Ἰωσὴφ πρὸς Πιλᾶτον εἰρημένων, ἐκέλευσε δοθῆναι τὸ Σῶμα τοῦ Ἰησοῦ· καὶ ἐλθὼν ἐπὶ τὸν Γολγοθᾶ τόπον, καθεῖλε Θεὸν ἐν σαρκὶ ἀπὸ τοῦ ξύλου καὶ τίθησιν ἐπὶ τῆς γῆς σαρκὶ Θεὸν γυμνόν· καὶ ὁρᾶται κείμενος κάτω, ὁ πάντας ἑλκύσας ἄνω καὶ γίνεται πρὸς βραχὺ ἄπνους ἡ πάντων ζωὴ καὶ πνοή καὶ ὁρᾶται ἀόμματος, ὁ κτίσας πολυόμματα· καὶ κεῖται ὕπτιος, ἡ πάντων ἀνάστασις· καὶ νεκροῦται Θεὸς ἐν σαρκί, ὁ τοὺς νεκροὺς ἀνιστῶν· καὶ σιγᾷ ἐν σαρκὶ ἡ τοῦ Θεοῦ Λόγου βροντή· καὶ αἴρεται παλάμαις, ὁ τὴν γῆν κατέχων δρακί. Ἆρα γὰρ ἆρα, ὦ Ἰωσήφ, αἰτήσας καὶ λαβών, οἶδας ὃν εἴληφας; Ἆρα προσελθὼν τῷ Σταυρῷ καὶ καθελὼν Ἰησοῦν, οἶδας τίνα ἐβάστασας; Εἰ ὄντως οἶδας, νῦν γέγονας πλούσιος· πῶς γὰρ καὶ ἆρα τὴν θεόσωμον ταύτην καὶ φρικωδεστάτην Ἰησοῦ ἐπιτελεῖς κηδείαν; Ἐπαινετὸς μέν σου ὁ πόθος, ἀλλ’ ἐπαινετώτερος ὁ τῆς ψυχῆ σου τρόπος. Ἆρα γὰρ ἆρα, οὐ φρίττεις, ὃν τὰ Χερουβὶμ φρίττει, ἐπὶ χειρῶν βαστάζων; Ποίῳ γὰρ φόβῳ τῆς θείας ἐκείνης σαρκὸς ἀπογυμνοῖς τὸ λέντιον; Πῶς δὲ ἆρα εὐλαβῶς τὰ σὰ ὄμματα κατέστελλες, φρίττων ἐνατενίζειν φύσιν σαρκὸς Θεοῦ τοῦ ὑπὲρ φύσιν;