Ἄλλος πάλιν Μάρτυς, κατὰ τὸν καιρὸν τοῦ Δεκίου, ἐδάγκασε τὴν γλῶσσάν του καὶ ἀποκόψας τεμάχιον ἐξ αὐτῆς τὸ ἔπτυσε ὁμοῦ μὲ τὸ αἷμα εἰς τὸ πρόσωπον τῆς πόρνης, ἡ ὁποία ἐκοίτετο ἐπάνω του καὶ τὸν παρεκίνει νὰ ἁμαρτήσῃ μετ’ αὐτῆς. Αὐτὸ ἔκαμεν ὁ ἀήττητος, ἐπειδὴ δὲν ἠδύνατο μὲ ἄλλον τρόπον νὰ ἀπαλλαγῇ ἀπὸ τὸν κίνδυνον, διότι τὸν εἶχε δεδεμένον ὁ δυσσεβὴς βασιλεὺς ὑπτίως (ἀνάσκελα) εἰς τὸ κρεβάτι ὁλόγυμνον, ἡ δὲ γυνὴ ὁμοίως γυμνὴ τὸν ἠρέθιζεν εἰς τὴν πορνείαν μὲ ἀναισχυντίαν ἡ ἄσεμνος. Ὅθεν μὴ ἔχων ὁ Ἅγιος ἄλλην βοήθειαν, ἔκοψε τὴν γλῶσσαν, ὡς ἄνωθεν εἴπομεν, καὶ μὲ τὸν πόνον ἐκεῖνον ἐλυτρώθη ἀπὸ τὸν κίνδυνον [3].

Ἂς δαμάσῃ λοιπὸν ἕκαστος τὴν σάρκα, καθὼς τὸν φωτίσῃ ὁ Κύριος, μὲ νηστείας, ἀγρυπνίας καὶ ἄλλας σκληραγωγίας, ὡς δύναται. Ἵνα μὲ τὸν ὀλίγον τοῦτον πόνον λυτρωθῇ τῆς αἰωνίου κολάσεως καὶ ἀξιωθῇ τῆς ἀνεκφράστου ἀγαλλιάσεως ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν. ᾯ πρέπει δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις σὺν τῷ ἀνάρχῳ αὐτοῦ Πατρί, καὶ τῷ Παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ αὑτοῦ Πνεύματι, πάντοτε νῦν καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ