Ταῦτα εἰπὼν ὁ Ἰωσὴφ ἔπεσεν εἰς τὸν τράχηλον τοῦ Βενιαμὶν καὶ μετὰ δακρύων κατεφίλει αὐτόν. Ὄχι δὲ μόνον τοῦτον, ἀλλὰ καὶ πάντας τοὺς ἀδελφούς, μὲ πολλὴν ἀγάπην ὁ ἀμνησίκακος κατεφίλει κλαίων καὶ τοὺς ἔδωκε θάρρος, νὰ μὴ δειλιῶσι, διότι ἵσταντο ὡσεὶ νεκροί, μὲ μέγαν τρόμον, φοβούμενοι μήπως καὶ τοὺς θανατώσῃ, καθὼς τοὺς ἔπρεπεν. Ἀλλὰ αὐτὸς ὁ πρὸ Χριστοῦ μιμητής, ὁ ταπεινὸς καὶ πραότατος, ὁ λίαν εὔσπλαγχνος καὶ ἀνεξίκακος, ὄχι μόνον δὲν τοὺς ἐκακοποίησεν, ἀλλὰ καὶ δῶρα πολλὰ τοὺς ἐχάρισεν. Ὁ δὲ βασιλεὺς Φαραὼ ἀκούσας ταῦτα εἶπε πρὸς τὸν Ἰωσήφ· «Κάλεσον τὸν πατέρα σου νὰ ἔλθῃ μὲ ὅλους τοὺς συγγενεῖς του. Ἂς μὴ λυπηθοῦν τὰ πράγματά των καὶ ἐγὼ θὰ τοὺς δώσω τὰ ἀγαθὰ τῆς Αἰγύπτου, νὰ ἔχουν μεγάλην εὐφροσύνην καὶ ἀγαλλίασιν. Δῶσε δὲ εἰς αὐτοὺς τώρα ἁμάξας, σῖτον καὶ τρόφιμα, ὅσα θέλουν, ποτά, ἐνδύματα καὶ ἀπὸ ὅσα χρειάζονται». Ἔδωκε λοιπὸν εἰς αὐτοὺς ὁ Ἰωσήφ, κατὰ τὸν λόγον τοῦ Φαραώ, ἁμάξας καὶ στολὰς διπλᾶς, εἰς δὲ τὸν Βενιαμὶν ἔδωσε τριακοσίους χρυσοῦς καὶ πέντε στολάς. Τοὺς ἔδωσεν ἐπίσης δέκα ὄνους καὶ δέκα ἡμιόνους φορτωμένους τρόφιμα διὰ τὴν ὁδοιπορίαν των καὶ οὕτως ἀπῆλθον ἀγαλλιώμενοι. Φθάσαντες δὲ εἰς τὸν Ἰακὼβ ἀνήγγειλαν εἰς αὐτὸν τὰ γενόμενα. Στενάξας δὲ ἐκεῖνος καὶ δακρύσας εἶπε πρὸς αὐτούς· «Διατί ταράσσετε τὴν ψυχήν μου;». Προσελθὼν δὲ ὁ Βενιαμὶν ἐφίλησε τὰ γόνατα αὐτοῦ λέγων· «Ἀληθῶς, πάτερ μου, ζῇ ὁ Ἰωσὴφ καὶ κυριεύει πᾶσαν τὴν Αἴγυπτον».

Τότε ὁ Ἰακώβ, πιστεύσας ἐχάρη πολύ, δοξάζων τὸν Κύριον, τὸν ἀληθῆ Θεόν. Εὐθὺς δὲ ἐκίνησε μὲ ὅλα τὰ τέκνα του καὶ ἐγγόνους του ἄνδρας τε καὶ γυναῖκας, ὅλοι ψυχαὶ ἑβδομήκοντα πέντε. Ὅταν δὲ ἔφθασαν εἰς τὴν Αἴγυπτον, ἀπέστειλεν ὁ Ἰακὼβ τὸν Ἰούδαν νὰ ἀναγγείλῃ εἰς τὸν Ἰωσὴφ τὴν ἔλευσίν των. Τότε ἐκεῖνος ἐξῆλθεν εἰς προϋπάντησιν αὐτῶν μὲ ὅλον τὸ ἱππικὸν στράτευμα καὶ μὲ ὅλους τοὺς μεγιστᾶνας καὶ ἄρχοντας. Ἰδὼν δὲ ὁ Ἰακὼβ τὸν Ἰωσὴφ ἐπλήσθη χαρᾶς καὶ ἀγαλλιάσεως καὶ πεσὼν ἐπὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ ἔκλαυσεν ὥραν πολλὴν καὶ εἶπεν· «Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ τῶν Πατέρων μου, ὅστις μὲ ἠξίωσε νὰ ἴδω πάλιν τὸν Ἰωσήφ, τὸ φῶς τῶν ὀφθαλμῶν μου· τώρα ἀποθνῄσκω χαρούμενος, διότι εἶδα τὸ τίμιόν σου πρόσωπον, υἱέ μου παμφίλτατε». Ἔπειτα ἐπῆγον πρὸς τὸν βασιλέα Φαραὼ καὶ ηὐλόγησεν αὐτὸν ὁ Ἰακώβ. Ἔδωκε δὲ εἰς αὐτοὺς τὴν καλλιτέραν γῆν τῆς Αἰγύπτου εἰς κατοικίαν, καθὼς ὑπεσχέθη. Ἔδιδε δὲ ὁ Ἰωσὴφ εἰς ἕκαστον μηνιαίως σῖτον ἀρκετὸν καὶ ἐπορεύοντο μὲ αὐτάρκειαν ὅλη του ἡ συγγένεια.