Ὁ δὲ λιμὸς ἐπλήθυνεν εἰς ὅλην τὴν γῆν καὶ δὲν εἶχον οἱ ἄνθρωποι χρήματα νὰ ἀγοράζωσι σῖτον. Εἶπε δὲ ὁ Ἰωσὴφ πρὸς αὐτούς· «Φέρετε τὰ κτήνη σας, νὰ σᾶς δώσω σῖτον»· καὶ οὕτως ἐπῆρεν ὅλα τὰ κτήνη, βόας, ὄνους, πρόβατα καὶ τὰ ἐπίλοιπα ἅπαντα. Ἔπειτα τοὺς ἔδιδε σῖτον δανεικὸν νὰ τρώγωσι καὶ νὰ σπέρνωσι· νὰ λαμβάνωσι δὲ αὐτοὶ τέσσαρα μερίδια καὶ ἐκεῖνος ἓν εἰς τὰ ἁλώνια. Οὕτω λοιπὸν ὁ πάνσοφος, Ἰωσὴφ ἐκυβέρνησεν ὅλον τὸν λαὸν ὅλους τοὺς χρόνους τοῦ λιμοῦ καὶ τοὺς ἔτρεφε καὶ δὲν ὑστερήθησαν ἄρτου, ἀλλ’ ἔφθασε πάντας πρὸς αὐτάρκειαν.

Ἔζησε δὲ ὁ Ἰακὼβ εἰς τὴν Αἴγυπτον χρόνους δεκαεπτὰ καὶ ἐγγίσας εἰς θάνατον, ἐκάλεσε τὸν Ἰωσὴφ καὶ τὸν ὥρκισε νὰ τὸν ἐνταφιάσῃ εἰς τὴν γῆν Χαναάν, εἰς τὸν τάφον τῶν πατέρων αὐτοῦ· ὁ δὲ Ἰωσὴφ ὤμοσεν αὐτῷ προσκυνήσας τὸ ἄκρον τῆς ράβδου αὑτοῦ. Λαβὼν δὲ ὁ Ἰωσὴφ τοὺς δύο υἱοὺς αὐτοῦ ἔφερεν αὐτοὺς νὰ τοὺς εὐλογήσῃ ὁ ἅγιος καὶ δίκαιος γέρων Ἰακώβ. Ἔστησε δὲ τὸν Μανασσῆν, ὅστις ἦτο πρεσβύτερος εἰς τὸ δεξιὸν μέρος, τὸν δὲ Ἐφραὶμ ἐξ ἀριστερῶν. Ὁ δὲ Ἰακὼβ ἐκτείνας τὴν δεξιὰν χεῖρα ἔθηκεν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ Ἐφραίμ, τὴν δὲ ἀριστερὰν ἔβαλεν εἰς τὴν κεφαλὴν τοῦ Μανασσῆ, ὅστις ἦτο πρωτότοκος καὶ ποιήσας τύπον Σταυροῦ μὲ τὴν ἀλλαγὴν τῶν χειρῶν εὐλόγησεν αὐτοὺς λέγων· «Ὁ Θεὸς ὁ Πανάγιος, διὰ τοῦ ὁποίου εὐηρέστησαν οἱ πατέρες μου Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαάκ· ὁ Θεός, ὅστις μὲ ἔτρεφεν ἐκ νεότητός μου, ἕως τὴν σήμερον· ὁ Ἄγγελος, ὅστις, μὲ ἐλύτρωσεν ἀπὸ ὅλα τὰ κακά, νὰ εὐλογήσῃ τὰ παιδία ταῦτα, νὰ τὰ ὀνομάσῃ Ἰσραὴλ καὶ νὰ πληθύνῃ τὸ γένος των». Ἰδὼν δὲ ὁ Ἰωσὴφ τὴν ἐναλλαγὴν τῶν χειρῶν τοῦ Ἰακὼβ ἐσκανδαλίσθη, μὴ γνωρίζων τὴν ἀκρίβειαν τῆς ὑποθέσεως καὶ λέγει εἰς τὸν ἅγιον Γέροντα· «Θέσον, πάτερ μου, τὴν δεξιάν σου ἐπὶ τοῦ Μανασσῆ τὴν κεφαλήν, ὅστις εἶναι πρωτότοκος. Ὁ δὲ Ἰακὼβ δὲν ἠθέλησε, λέγων πρὸς αὐτόν· «Τὸ γνωρίζω τέκνον μου, τὸ γνωρίζω· ἀλλ’ ὁ νεώτερος εἶναι μεγαλύτερος, διότι τὸ σπέρμα αὐτοῦ θέλει γίνει πλῆθος ἐθνῶν». Οὕτω λοιπὸν εὐλόγησεν αὐτοὺς ὁ ἅγιος Γέρων καὶ λέγει πρὸς τὸν Ἰωσήφ· «Ἐγώ, τέκνον μου, ἀποθνῄσκω ὁ δὲ Θεὸς θὰ εἶναι μαζί σας καὶ θὰ σᾶς ὑπάγῃ εἰς τὴν γῆν τῶν πατέρων μας».

Αὐτὰ καὶ ἕτερα προφητεύσας ὁ δίκαιος Ἰακώβ, ἅτινα φαίνονται εἰς τὸ προτελευταῖον κεφάλαιον τῆς Γενέσεως, ὅπερ λεγει· «Συνάχθητε, ἵνα ἀναγγείλω ὑμῖν τὶ ἀπαντήσετε ἐπ’ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν» (Γεν. μθ’ 1) καὶ τὸ «οὐκ ἐκλείψει ἄρχων ἐξ Ἰούδα» (αὐτ. 10) καὶ τὰ λοιπά, παρέδωκε τὴν ψυχήν του εἰς χεῖρας Θεοῦ.