Τὰ τρία ταῦτα μέρη τῆς ψυχῆς εἶχε καὶ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Σωτὴρ τοῦ γένους ἡμῶν, ὁ ὁποῖος καθὸ τέλειος ἄνθρωπος ἔπρεπεν ἐξ ἀνάγκης νὰ ἔχῃ καὶ αὐτὸς ταῦτα· πλὴν τὰ εἶχεν ὅλως διόλου ὑποτεταγμένα εἰς τὸ ἀγαθόν. Θέλεις νὰ πληροφορηθῇς τὴν περὶ τούτου ἀλήθειαν; Ἄκουσον τοὺς Εὐαγγελιστάς.
Πρῶτος ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης λέγει διὰ τὸ θυμικὸν τοῦ Κυρίου· «Μετὰ τοῦτο κατέβη εἰς Καπερναοὺμ αὐτὸς καὶ ἡ Μήτηρ αὐτοῦ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ καὶ ἐκεῖ ἔμειναν οὐ πολλὰς ἡμέρας. Καὶ ἐγγὺς ἦν τὸ Πάσχα τῶν Ἰουδαίων· καὶ ἀνέβη εἰς Ἱεροσόλυμα ὁ Ἰησοῦς. Καὶ εὗρεν ἐν τῷ Ἱερῷ τοὺς πωλοῦντας βόας καὶ πρόβατα καὶ περιστερὰς καὶ τοὺς κερματιστὰς καθημένους. Καὶ ποιήσας φραγγέλιον ἐκ σχοινίων πάντας ἐξέβαλεν ἐκ τοῦ Ἱεροῦ τά τε πρόβατα καὶ τοὺς βόας· καὶ τῶν κολλυβιστῶν ἐξέχεε τὸ κέρμα καὶ τὰς τραπέζας ἀνέστρεψε. Καὶ τοῖς τὰς περιστερὰς πωλοῦσιν εἶπεν· Ἄρατε ταῦτα ἐντεῦθεν· μὴ ποιεῖτε τὸν οἶκον τοῦ Πατρός μου οἶκον ἐμπορίου. Ἐμνήσθησαν δὲ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, ὅτι γεγραμμένον ἐστίν· ὁ ζῆλος τοῦ οἴκου σου καταφάγεταί με» (Ἰωάν. β’ 12-17) (Ψαλμ. ξη’ 10). Εἶναι δὲ ἡ σημασία τούτων ἡ ἑξῆς:
Ὅταν ὁ Κύριος ἔκαμε τὸ θαῦμα εἰς τὴν Κανᾶ τῆς Γαλιλαίας, κατέβη καὶ ἐπῆγεν εἰς τὴν Καρπεναοὺμ μὲ τὴν μητέρα Του τὴν Παναγίαν καὶ μετὰ τῶν ἀδελφῶν Του· ἀδελφοὶ δὲ τοῦ Χριστοῦ ὠνομάζοντο ὁ Ἰούδας καὶ ὁ Ἰωσῆς, οἱ δύο υἱοὶ τοῦ Μνήστορος Ἰωσήφ· ὄχι δὲ μόνον οὗτοι, ἀλλὰ καὶ ὁ Ἰάκωβος καὶ ὁ Συμεὼν οἱ ἀδελφοὶ τῶν δύο τούτων, ἀδελφοὶ τοῦ Χριστοῦ ὠνομάζοντο. Μετ’ αὐτῶν καὶ μετὰ τῶν μαθητῶν Του κατέβη καὶ ἔμεινεν ἐκεῖ ὀλίγας ἡμέρας. Κατὰ τὰς ἡμέρας ἐκείνας ἐπλησίαζε καὶ ἡ ἑορτὴ τῶν Ἑβραίων, ἤτοι τὸ Πάσχα. Ἀνέβη τότε ὁ Κύριος εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα· ἐπῆγε δὲ εἰς τὸν Ναὸν καὶ εὗρεν ἐντὸς αὐτοῦ βόας καὶ πρόβατα καὶ περιστεράς, τὰ ὁποῖα ἐπώλουν· ἐκάθηντο δὲ ἐκεῖ καὶ οἱ ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι εἰσέπραττον τὰ χρήματα. Λαβὼν τότε σχοινίον τὸ ἔπλεξε καὶ τὸ ἔκαμεν ὡς μαστίγιον καὶ δι’ αὐτοῦ δέρων τὰ πρόβατα καὶ τοὺς βόας ἐξέβαλεν ὅλα ἀπὸ τὸν Ναόν, τὰ δὲ χρήματα ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι τὰ ἐπώλουν, τὰ διεσκόρπισεν εἰς τὴν γῆν. Πρὸς ἐκείνους δὲ οἱ ὁποῖοι ἐπώλουν τὰς περιστερὰς εἶπεν· «Ἐκβάλετε αὐτὰς ἀπ’ ἐδῶ. Διατί κάμνετε τὸν οἶκον τοῦ Πατρός μου οἶκον ἐμπορίου;». Τότε ἐνεθυμήθησαν οἱ μαθηταί του, ὅτι γράφει ὁ Δαβίδ· «Ἡ ἀγάπη τοῦ οἴκου σου μὲ κατέφαγε». Τί λοιπὸν θέλω νὰ εἴπω; Ὅτι ὁ Κύριος, κατὰ τὸ ἀνθρώπινον, ἐθυμώθη κατὰ τῶν Ἰουδαίων, πλὴν ὁ θυμός του ἦτον διὰ τὸ καλόν.