καὶ ἀφοῦ ἐνίκησε τὸν πειράζοντα, ἐπανελθὼν εἰς τὰ περίχωρα τοῦ Ἰορδάνου περιήρχετο τὰς πόλεις διδάσκων καὶ μαρτυρούμενος κατὰ πολλοὺς τρόπους ὑπὸ τοῦ Βαπτιστοῦ, ὅτι αὐτὸς ἦτο ὁ ἀναμενόμενος Μεσίας, μέχρις ὅτου ὁ Ἰωάννης ἐνεκλείσθη ὑπὸ τοῦ Ἡρῴδου εἰς τὴν φυλακήν. Τότε λοιπόν, ὅπως λέγει ὁ Ματθαῖος, «ἀνεχώρησεν εἰς τὴν Γαλιλαίαν, καὶ καταλιπὼν τὴν Ναζαρέτ, ἐλθὼν κατῴκησεν εἰς Καπερναοὺμ τὴν παραθαλασσίαν» (Ματθ. δ’ 12-13).
Ἐξήρχετο λοιπὸν ὁ Κύριος ἀπὸ τὴν Καπερναοὺμ καὶ εἰς τὴν ἔρημον χάριν προσευχῆς, καὶ εἰς τὰς γειτονικὰς κωμοπόλεις, κηρύσσων τὸ Εὐαγγέλιον καὶ ἐπανήρχετο πάλιν εἰς αὐτήν. Διὰ τοῦτο ὁ μὲν Εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος τὴν λέγει ἰδίαν πόλιν αὐτοῦ, ὁ δὲ Μάρκος λέγει ὅτι μετ’ ὀλίγας ἡμέρας εἰσῆλθε πάλιν εἰς τὴν Καπερναούμ. «Καὶ ἠκούσθη ὅτι εἰς οἶκόν ἐστι καὶ εὐθέως συνήχθησαν πολλοί, ὥστε μηκέτι χωρεῖν μηδὲ τὰ πρὸς τὴν θύραν· καὶ ἐλάλη αὐτοῖς τὸν λόγον» (Μαρκ. β’ 1-2). Ἐπειδὴ δηλαδὴ συχνὰ διέμενεν εἰς αὐτὴν τὴν πόλιν, εἶχε γίνει πλέον γνωστὸς διὰ πολλῶν καὶ μεγάλων θαυμάτων καὶ λόγων, διὰ τοῦτο δὲ ἦτο καὶ ἰδιαιτέρως ἐπιθυμητός. Ὅταν λοιπὸν ἤκουσαν ὅτι εὑρίσκεται καὶ πάλιν ἐκεῖ, ὅλη ἡ πόλις συνεκεντρώθη ἐντὸς καὶ πέριξ τῆς οἰκίας ἐκείνης. Ὅπως δὲ λέγει ὁ Λουκᾶς (ε’ 17) οἱ συγκεντρωθέντες ἦσαν ἀπὸ ὅλην τὴν πόλιν, μεταξὺ δὲ τούτων ἦσαν καὶ Γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι καὶ νομοδιδάσκαλοι, καὶ ἐκήρυττε, λέγει, εἰς αὐτοὺς τὸν λόγον· διότι αὐτὸ ἦτο τὸ κύριον ἔργον του, ὅπερ καὶ διὰ παραβολῆς ἐφανέρωσεν εἰπών· «Ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι τὸν σπόρον αὐτοῦ» (Λουκ. η’ 5), δηλαδὴ τὸν λόγον τῆς διδασκαλίας· διότι ἦλθον, λέγει, διὰ νὰ καλέσω τοὺς ἁμαρτωλοὺς εἰς μετάνοιαν (Ματθ. θ’ 13)· ἡ δὲ κλῆσις πρὸς μετάνοιαν ἐγένετο διὰ τοῦ λόγου τῆς διδασκαλίας. Φανερώνων τοῦτο καὶ ὁ Παῦλος ἔλεγεν· «Ἡ πίστις γεννᾶται ἀπὸ τὸ κήρυγμα, τὸ δὲ κήρυγμα εἶναι ἡ γνωστοποίησις τῶν λόγων τοῦ Θεοῦ» (Ρωμ. ι’ 17).
Ἐκήρυττε λοιπὸν ὁ Κύριος πρὸς ὅλους ἀπὸ κοινοῦ καὶ χωρὶς διάκρισιν τὸν λόγον τῆς μετανοίας, τὸ Εὐαγγέλιον τῆς σωτηρίας, τὰ ρήματα τῆς αἰωνίου ζωῆς· καὶ ὅλοι μὲν τὸν ἤκουον, ἀλλὰ δὲν ὑπήκουον ὅλοι εἰς τοὺς λόγους του. Διότι εἰς ὅλους μας ἀρέσει νὰ ἀκούωμεν καὶ νὰ βλέπωμεν, ἀλλὰ δὲν ἀγαπῶμεν ὅλοι ἐξ ἴσου τὴν ἀρετήν. Ἐν τῇ ἐπιθυμίᾳ μας νὰ μάθωμεν ὅσον τὸ δυνατὸν περισσότερα, ἐπιθυμοῦμεν σὺν τοῖς ἄλλοις νὰ γνωρίσωμεν καὶ τὸν τρόπον διὰ τοῦ ὁποίου εἶναι δυνατὸν νὰ ἐπιτύχωμεν τὴν σωτηρίαν μας.