Ἡ Εἰκὼν αὕτη τῆς Πορταϊτίσσης ὑπὸ τὸ ρωσικὸν ὄνομα «Ἰβέσκαγια Μάτερ», σεβαστὴ οὖσα καὶ ὑπὸ τῶν κομμουνιστῶν, εὑρίσκεται ἤδη εἰς τὸν ἐν Μόσχᾳ Ναὸν τῆς Ἀναστάσεως. Ὅταν τελευταίως εἶχε μεταβῆ εἰς Μόσχαν ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας, προσκληθεὶς ὑπὸ τοῦ Πατριάρχου Ἀλεξίου ἐπὶ ταῖς ἑορταῖς τοῦ Ἰωβηλαίου, ἐζήτησε νὰ ψάλῃ Παράκλησιν ἐνώπιον τῆς Εἰκόνος ταύτης, τὴν ὁποίαν παρηκολούθησαν γονυπετεῖς καὶ κλαίοντες πεντήκοντα χιλιάδες Χριστιανικοῦ λαοῦ.

Ἄλλοτε πάλιν, εἰς στέρησιν τοῦ σίτου περιελθοῦσα ἡ Μονή, διὰ κοινῆς Συνάξεως ἀπεφάσισεν, ὅπως τοῦ λοιποῦ παύσῃ ἡ ἐν τῇ θύρᾳ διανομὴ τοῦ ἄρτου εἰς τοὺς προσαιτοῦντας. Ἀλλ’ ἡ Πάναγνος καὶ τοῦτο τὸ παράδοξον θαῦμα ἐτέλεσε, πᾶν τὸ ἐν τῷ ὠρείῳ (ἀποθήκη) εὑρισκόμενον γέννημα βορὰν εἰς τοὺς σκώληκας καὶ παντελῶς αὐτὸ ἀφανίσασα. Πάντα ταῦτα ἰδὼν ὁ διακονητὴς καὶ μὴ γνωρίζων τὴν αἰτίαν τῆς ζημίας ἀνήγγειλε τὸ γεγονὸς εἰς τοὺς Ἐπιτρόπους, οἱ δὲ ταχέως σπεύσαντες ἦλθον εἰς τὴν ἀποθήκην καὶ διεπίστωσαν ἀληθῆ τὰ παρὰ τοῦ διακονητοῦ λεγόμενα, ἕκαστος δὲ κατὰ τὴν ἰδίαν αὐτοῦ ἀντίληψιν κατεφέρετο εἰς βάρος, τοῦ διακονητοῦ. Εἷς δὲ ἐξ αὐτῶν ἐννοήσας, ὅτι δὲν ἔσφαλεν ὁ διακονητής, ἀλλ’ ὠφείλετο τοῦτο εἰς τὴν ἀγανάκτησιν τῶν πενήτων καθότι ἐστεροῦντο τοῦ ἡμερησίου ἄρτου, ἐξέφρασεν εἰς τοὺς λοιποὺς τὴν γνώμην του. Ποιήσαντες τότε Σύναξιν ἀπεφάσισαν, ἵνα τοῦ λοιποῦ μὴ ἐπαναληφθῇ τὸ τοιοῦτον, ἂν καὶ εἰς χειρίστην πενίαν περιέλθη ἡ Μονή, ἀλλὰ τὴν φροντίδα καὶ μέριμναν ἀνέθεσαν εἰς τὴν Πορταΐτισσαν, μὴ τολμῶντες ν’ ἀθετήσωσί τι, εἰς τιμὴν καὶ δόξαν τῆς ἐφόρου καὶ προστάτιδος ἡμῶν Θεοτόκου.

Εἰς τὸν κεντρικὸν Ναὸν τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἰβήρων, τὸ «Καθολικόν», καὶ ἀκριβῶς ἔμπροσθεν τῆς ὡραίας Πύλης, κρέμαται ἀρχαία μεγάλη καὶ ἀργυρᾶ κανδήλα ζυγίζουσα περὶ τὰς δύο ὀκάδας. Ἡ κανδήλα αὕτη παρουσιάζει ἀνέκαθεν παράδοξόν τι καὶ μυστηριῶδες φαινόμενον, ἕνα ὁλοφάνερον θαῦμα, διότι ἀναστέλλει τὸν μέγιστον καὶ θεμελιώδη νόμον τῆς βαρύτητος καὶ κινεῖται ἀφ’ ἑαυτῆς καὶ μόνη της ἤ, διὰ νὰ λεχθῇ ἡ ἀλήθεια, κινεῖται ὑπὸ ἀοράτου δυνάμεως. Κινεῖται ρυθμικῶς καὶ ὁριζοντίως ἐπὶ πολλὰς ὥρας κατὰ μὲν τὰς μεγάλας ἑορτὰς ἐν ὥρᾳ Ἀκολουθίας, κατὰ δὲ τὰς καθημερινὰς ἐκτάκτως, ἀπροσδοκήτως καὶ ἀσχέτως πρὸς Ἀκολουθίαν.