Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Τρίτῃ τῆς Διακαινησίμου, ἑορτάζομεν τὴν πρὸς τὴν ἐν Ἄθῳ Μονὴν τῶν Ἰβήρων διὰ θαλάσσης παράδοξον ἔλευσιν τῆς θαυματουργοῦ ἁγίας Εἰκόνος τῆς ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ, τῆς Κυρίας ἡμῶν ΠΟΡΤΑΪΤΙΣΣΗΣ, γενομένην κατ’ αὐτὴν τὴν ἡμέραν, ἐν ἔτει 1004.

Νὰ ἐλπίζωσι δὲ εἰς τὴν εὐσπλαγχνίαν τοῦ Υἱοῦ μου καὶ Δεσπότου ἅπαντες οἱ ἐν τῷ Ὄρει τούτῳ ἐναρέτως καὶ μετ’ εὐλαβείας καὶ φόβου Θεοῦ ζῶντες Μοναχοί, καθότι τοῦτο τὸ χάρισμα ἐγὼ ἐζήτησα καὶ ἔλαβον παρ’ Αὐτοῦ, καὶ ἰδοὺ δίδω εἰς ὑμᾶς σημεῖον, ἕως ὅτου βλέπετε τὴν ἐμὴν Εἰκόνα ἐν τῇ Μονῇ, ἡ χάρις καὶ τὸ ἔλεος τοῦ Υἱοῦ μου νὰ μὴ ἐκλείψωσιν ἐξ ὑμῶν».

Ἀκούσαντες ταῦτα οἱ ἀδελφοὶ παρὰ τοῦ Γαβριὴλ ἐπλήσθησαν χαρᾶς ἀνεκλαλήτου, ἔκτισαν δὲ Παρεκκλήσιον πλησίον τῶν Πυλῶν τῆς Μονῆς, καὶ ἔθεσαν ἐν αὐτῷ τὴν θαυματουργὸν Εἰκόνα ἐπὶ τοῦ εἰκονοστασίου, εἰς τὴν ὁποίαν συνήθως τίθενται αἱ λεγόμεναι Δεσποτικαὶ Εἰκόνες. Ἔκτοτε λοιπὸν καὶ μέχρι σήμερον διαμένει εἰς τὸν τόπον αὐτὸν τὸν παρ’ αὐτῆς τῆς ἰδίας Θεοτόκου ἐκλεγέντα. Τούτου ἕνεκα λέγεται ἡ Εἰκὼν Πορταΐτισσα, καὶ ὡς ἐκ τῆς ἐπωνυμίας τῆς Μονῆς λέγεται καὶ Ἰβηριτική. Ἔκτισαν δὲ τὴν θύραν εἰς ἄλλο μέρος, καθὼς καὶ ἕως τὴν σήμερον φαίνεται, εἰς ἀψευδῆ μαρτυρίαν τοῦ θαύματος. Ἔκτοτε λοιπὸν εἰς τὴν Μονὴν ταύτην γίνονται ἄπειρα θαύματα δαιμονιζόμενοι θεραπεύονται, χωλοὶ περιπατοῦσι, τυφλοὶ ἀναβλέπουσι καὶ πᾶσα νόσος φεύγει ἀπὸ τὸν πάσχοντα. Ἀπὸ δὲ τὰ πολλὰ ὅπου ἐτέλεσεν ἡ Παντάνασσα ἂς εἴπωμεν ὀλίγα τινά, διὰ νὰ πιστωθῆτε καὶ τὰ ἐπίλοιπα.

Κατὰ τοὺς βυζαντινοὺς χρόνους ἐστράτευσαν πολυάριθμα γένη Ἀγαρηνῶν κατὰ τῆς Κωνσταντινουπόλεως διὰ ξηρᾶς καὶ διὰ θαλάσσης εἰς πλῆθος ἀναρίθμητον. Ὁ δὲ Ἀμιρᾶς καὶ ἀρχηγὸς αὐτῶν μαθών, ὅτι εἰς τὸ Ὄρος Ἄθω ἦσαν πολλαὶ Μοναί, παραλαβὼν δέκα πέντε πλοῖα πολεμικά, ἦλθον εἰς τὸ Ὄρος καὶ ἠγκυροβόλησαν εἰς τὴν Μονὴν τῶν Ἰβήρων. Εὐθὺς τότε ὁρμήσαντες περιεκύκλωσαν αὐτὴν ὡς θῆρες ἄγριοι καὶ ἀνήμεροι. Οἱ δὲ Μοναχοί, ἰδόντες τὸ πλῆθος τῶν ἐπιδρομέων καὶ τὴν ὀργὴν ἐκείνην τὴν ἄτακτον, εἰσελθόντες εἰς τὸν θεῖον Ναόν, ἔλαβον τὰ ἱερὰ Σκεύη καὶ τὴν πάνσεπτον Εἰκόνα τῆς Θεοτόκου καὶ ἔκρυψαν αὐτὰ εἰς τὸν Πύργον, ὅπου εἶχον τὸ σκευοφυλάκιον, εἰς τὸ ὁποῖον ἐκρύφθησαν καὶ αὐτοί. Τότε οἱ ἐπιδρομεῖς, μὴ ἔχοντες ἀντιμαχόμενον, ἐποίησαν μηχανήν τινα καὶ εἰσῆλθον εἰς τὴν Μονήν. Ἀφ’ οὗ δὲ ἔκαμαν ὅσα ἤθελον καὶ ἐρήμωσαν καὶ ἠφάνισαν αὐτὴν παντελῶς, ἐπῆραν τὰ σχοινιὰ τῶν πλοίων καὶ ἔδεσαν τοὺς κίονας τῆς Ἐκκλησίας, σύροντες αὐτὰ ἐν ἀλαλαγμῷ, ἵνα ρίψουν τὸν ἱερὸν Ναόν, ἀλλὰ δὲν ἠδυνήθησαν.