Λόγος εἰς τοὺς ΑΓΙΟΥΣ ΠΑΝΤΑΣ. Ὅτι οἱ Ἅγιοι εἶναι εὐεργέται ίδικοί μας ἐξαίρετοι καὶ ὅτι ἀδύνατον νὰ εὐρεθῶςιν ἄλλοι μεγαλύτεροι. Ἐκ τῆς Εὐαγγελικῆς Σάλπιγγος Μακαρίου τοῦ ἐν Πάτμῳ, ἐλαφρῶς διεσκευασμένος κατὰ τὴν φράσιν.

Αὕτη εἶναι ἡ τιμὴ τῶν Μαρτύρων, μὲ αὐτὸν τὸν τρόπον δοξάζονται οἱ Ἅγιοι. Ναί, λέγεις, ἀλλὰ δύσκολον φαίνεται εἰς ἐμὲ τοῦτο. Πῶς νὰ ἀφήσω ἐκείνην τὴν συνήθειαν, πῶς νὰ ἀρνηθῶ ἐκείνην τὴν ἡδονήν, ἐκείνην τὴν ἀπόλαυσιν, τὴν ὁποίαν ἡ πολυκαιρία μοῦ τὴν ἐρρίζωσεν ἐντὸς τῆς καρδίας; Δὲν εἶναι αὐτὰ τὰ λόγια σημεῖα δυσκολίας, ἀλλὰ σημεῖα ἀπιστίας καὶ ἀναισθησίας. Εἶναι ἀναισθησίας, διότι ἂν εἶσαι λογικὸν ζῷον, ἂν τὸ γνωρίζῃς ὅτι τῆς αὐτῆς ψυχῆς καὶ χάριτος, τὴν ὁποίαν εἶχον οἱ ἑορταζόμενοι σήμερον Ἅγιοι, τῆς ἰδίας ἠξιώθης νὰ ἔχῃς καὶ σύ, πῶς τὸ ὑποφέρεις ἐκεῖνοι νὰ ἀρνηθῶσιν ὅλον τὸν κόσμον μὲ τὰ πλούτη του, μὲ τὰς δόξας του, μὲ τὰς τρυφάς του καὶ σὺ νὰ μὴ δύνασαι νὰ ἀρνηθῇς, νὰ ἀποκόψῃς μίαν διαβολικὴν ἀγάπην, μίαν λύσσαν τῆς φιλαργυρίας, τῆς φιλοδοξίας, τῆς κενῆς ἀπάτης;

Ἐκεῖνοι ἠρνήθησαν τὴν ἀγάπην τῆς γυναικὸς καὶ τῶν τέκνων, ἂν καὶ ἦτο δεδεμένη καὶ τεθεμελιωμένη εἰς αὐτοὺς διὰ τοῦ Παναγίου Πνεύματος καὶ σὺ δὲν δύνασαι νὰ κόψῃς μίαν ἀγάπην, τὴν ὁποίαν σοῦ ἔδεσεν εἰς τὴν καρδίαν ὁ διάβολος; Τοῦτο τὶ ἄλλο εἶναι, εἰμὴ ἡ ἐσχάτη ἀναισθησία; Ἀκόμη δὲ καὶ σημεῖον ἀπιστίας εἶναι, διότι δὲν πιστεύεις πόσαι πληρωμαί, πόσοι μισθοὶ ἀκολουθοῦσιν ὕστερον ἀπὸ τοὺς πόνους τῆς ἀρετῆς. Τὰ ἔξοδα τῆς ἐλεημοσύνης βλέπεις, τὸ κέρδος τῆς δικαιοσύνης καὶ πληρωμῆς δὲν ἔχεις ὀφθαλμοὺς τῆς πίστεως νὰ τὸ ἴδῃς. Τὴν ταλαιπωρίαν καὶ ἀδυναμίαν, ἥτις προέρχεται ἀπὸ τὴν νηστείαν, βλέπεις, τὴν ἄνεσιν καὶ τὴν τρυφήν, ἥτις γεννᾶται ἀπ’ αὐτὴν δὲν βλέπεις. Τὴν ταλαιπωρίαν τῆς ἀγρυπνίας καὶ προσευχῆς βλέπεις, τὴν παρρησίαν καὶ τὸ κέρδος ὅπερ προέρχεται ἀπ’ αὐτὴν δὲν βλέπεις. Πλέον ἄπιστος καὶ ἀπ’ αὐτοὺς τοὺς στρατιώτας, οἱ ὁποῖοι δὲν βλέπουσι τὰς πληγὰς, εἰς τὸν πόλεμον, ἀλλὰ τοὺς μισθοὺς καὶ τοὺς ἐπαίνους τῶν βασιλέων. Δὲν βλέπουσι τὸν πόνον τῆς σφαγῆς, ἀλλὰ τὴν χαρὰν τῆς νίκης. Ἐκεῖνοι πιστεύουσιν εἰς τὴν ὑπόσχεσιν τῶν ἐπιγείων βασιλέων καὶ σὺ δὲν πιστεύεις εἰς τὰς ὑποσχέσεις τοῦ οὐρανίου Πατρός; Ἐκείνους τοὺς φωνάζει ὁ στρατηγὸς καὶ τὸν ἀκολουθοῦσι διὰ μίαν προσωρινὴν ἀπόλαυσιν, σὲ δὲ προσκαλεῖ ὁ οὐράνιος Πατὴρ διὰ μίαν ἀπόλαυσιν αἰώνιον καὶ ἀκόμη στέκεσαι;